لیوس

روستای لیوس در ۷۳ کیلومتری شمال دزفول در دامنه کوه لنگر همچنان بافت قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده و نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایی آیین‌های مذهبی نیز به شکل سنتی در این روستا برگزار می‌شود.

قدمت تاریخی، بافت سنگی و معماری خانه‌ها، نزدیکی به روستاهای گردشگری سزار و گوشه، طبیعت بکر، باغ‌های انار و نخلستان، دامنه لنگرکوه، قدمگاه مشهور به امام رضا و نیز جاده ماشین‌رو آسفالته از جمله ویژگی‌های این روستا است.

بافت کنونی روستای لیوس سابقه‌ای بیش از ۷۰۰ سال دارد و وجود آسیاب‌هایی با قدمت دوره ساسانی پیشینه این منطقه به دوره جنگ ایران و روم باز می‌گردد. به استناد تحقیقات گروه محقق ایتالیایی، ˈ لیوس ˈ قسمتی از نام یک سردار رومی است که نامگذاری روستای همجوار آن به اسم سزار نیز با این موضوع همخوانی دارد. مقبره سید ولی‌الدین گوشه نیز از جمله ابنیه‌های تاریخی و مذهبی لیوس به شمار می‌آید.

گیاهان گل گاوزبان، بابونه، باغ‌های انار، بادام کوهی، انجیر، درختان کنار، کوه لنگر، جنگل‌های بلوط و کلخنگ در اطراف این روستا می‌روید. گونه‌های جانوری آن نیز شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول است. کپو، قالی، سیاه‌چادر و حصیر از مهم‌ترین صنایع دستی مردم این روستا و ترشی انار و صنایع دستی از جمله سوغاتی‌های این منطقه‌اند.

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
• خبرگزاری ایرنا: لیوس روستای سنگی دزفول. کد خبر: ۸۲۰۰۰۲۵۲ (5227398) | تاریخ خبر: ۲۲/۱۲/۱۳۹۴.