قلعه فرادنبه

قلعه فرادنبه مربوط به سال ۱۲۷۹ ه‍.ق است و در شهرستان بروجن، بخش مرکزی، شهر فرادنبه، ۵ کیلومتری شرق بروجن واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۳۶۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قلعه فرادنبه
قلعه فرادنبه
نامقلعه فرادنبه
کشورایران
استاناستان چهارمحال و بختیاری
شهرستانشهرستان بروجن
بخشمرکزی
اطلاعات اثر
نام محلیقلعه ضرغام
نام‌های دیگرقلعه ضرغام السلطنه
نام‌های قدیمیقلعه
نوع بناخشتی آینه کاری شده
سال‌های مرمت۱۳۹۰شمسی
کاربریقلعه
کاربری کنونیدر حال مرمت
بانی اثرضرغام السلطنه
مالک اثرضرغام السلطنه
مالک فعلی اثرسازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۲۵۳۶۷
تاریخ ثبت ملی۱۸ اسفند ۱۳۸۷
اطلاعات بازدید
امکان بازدیدهمه روزه

علی داد (ایل بیگ)بختیاری پدر ضرغام السلطنه در زمان حکومت خود، در این محل قلعه‌ای می‌سازد که به قلعه کهنه معروف است.

پس از علی داد، پسرش ابراهیم خان ضرغام السلطنه، خان فرادنبه و قلعه‌ای در کنار قلعه کهنه می‌سازد که به قلعه ضرغام السلطنه معروف است. زمان ساخت این قلعه به سال ۱۲۷۹ ه‍.ق بازمی‌گرد.

معماری منحصر به فرد ۵ خانه مسکونی در استان چهارمحال و بختیاری، این منازل را در آثار ملی کشور به ثبت رساند.

قدمت این منازل، که متعلق به دوران‌های زندیه و قاجار هستند، به لحاظ هنر و ابتکار در معماری و سردرب ورودی، همچنین قرارگرفتن آن‌ها در یک محور تاریخی و حفظ ارتباطات تاریخی، این بناها را دارای ویژگی‌های آثار نفیس ملی کرده است.

این خانه‌ها شامل خانه آزاده در چالشتر، متعلق به دوران زندیه، خانه اسحاقی و خانه منزوی، هر دو در چالشتر و خانه مرتضوی در شهرکرد و خانه حفیظی در بروجن است.

تاکنون بیش از ۳۰ خانه از خانه‌های استان چهارمحال و بختیاری، با قدمت بیش از ۱۰۰ سال، شناسایی شده‌اند، که متأسفانه به علت بی‌توجهی مالکان، بخشی از قسمت‌های مهم آن‌ها، از بین رفته است.

سردرب بسیاری از منازل قدیمی استان چهارمحال و بختیاری، دارای تورفتگی یا بیرون زدگی، پیرنشین و قاب‌های آجری و کتیبه‌های نوشتاری و تصویری از جنس سنگ، چوب و حتی گچ هستند که در نوع خود، بی نظیرند.

قلعه ضرغام السلطنه بختیاری در شهر فرادنبه، تنها قلعه بازمانده در بین قلاع استان چهارمحال و بختیاری است، که با قدمت ۱۵۴ ساله، همچنان با سردری که همه ویژگیهای یک سردرب منحصربه فرد را دارد، باقی مانده است.

مهمان نوازی، راز ماندگار سردرب‌های موجود در خانه‌های چهارمحال وبختیاری است، که مالکان تلاش می‌کردند با تزئین ورودی خانه، نوعی خوش آمدگویی را به میزبان نشان دهند.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.