فهرست مربیان برنده جام یوفا و لیگ اروپا

این صفحه فهرست مربیان برنده جام یوفا و لیگ اروپا، را در خود دارد که شامل سرمربیانی است که در رقابت‌های «جام یوفا» و لیگ اروپا موفق به کسب عنوان قهرمانی با تیم‌هایشان شده‌اند. جام یوفا یک رقابت فوتبالی اروپایی بود که از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۹ برگزار شد و از فصل ۱۰–۲۰۰۹ به لیگ اروپا تغییر نام داد.[1][2]

اونای امری، با کسب چهار عنوان قهرمانی، در بین مربیان رکورددار می‌باشد.

سرمربی انگلیسی بیل نیکلسون، تاتنهام را در فینال تمام انگلیسی ۱۹۷۲ مقابل ولورهمپتون هدایت کرد و اولین سرمربی برندهٔ این رقابت‌ها شد. در ۲۵ سال اول این رقابت‌ها، بازی‌های نهایی به‌صورت رفت و برگشت (هر یک از تیم‌های فینال میزبان یک بازی) برگزار می‌شد، اما در سال ۱۹۹۸، در اولین فینال تک‌بازی این رقابت‌ها،[3][4] لوئیجی سیمونی هدایت اینتر میلان را در برتری مقابل لاتزیو در ورزشگاه بی‌طرف، ورزشگاه پارک ده پرنس در پاریس، را برعهده داشت.

تنها هفت سرمربی بیش از یک بار این رقابت‌ها را برده‌اند. اونای امری با کسب چهار عنوان قهرمانی رکورددار است. وی توانست سه قهرمانی متوالی این رقابت‌ها را در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، همگی با سویا و چهارمی را با ویارئال در سال ۲۰۲۱ به‌دست بیاورد. برندهٔ سه‌باره این رقابت‌ها، جووانی تراپاتونی موفق شد تیم‌های باشگاه فوتبال یوونتوس را در سال ۱۹۷۷، اینتر میلان را در سال ۱۹۹۱ و دوباره یوونتوس را در سال ۱۹۹۳ قهرمان کند. همچنین لوییس مولونی هم توانست رئال مادرید را در دو دورهٔ متوالی در سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶ به قهرمانی برساند، کاری که توسط سرمربی اسپانیایی خوانده راموس نیز تکرار شد و او سویا را در دو فینال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ به قهرمانی رساند. رافائل بنیتز اولین سرمربی شد که در هر دو فرمت برگزاری رقابت‌ها برنده شده‌است (در سال ۲۰۰۴ در جام یوفا و در سال ۲۰۱۳ در لیگ اروپا)، کمی بعد ژوزه مورینیو نیز موفق به تکرار این کار شد و به همراه پورتو در سال ۲۰۰۳ و منچستر یونایتد در سال ۲۰۱۷ به قهرمانی رسید. سرمربی آرژانتینی دیه‌گو سیمئونه هم دو بار به همراه اتلتیکو مادرید در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۸ برندهٔ این رقابت‌ها شده‌است.

تا پایان سال ۲۰۲۱، سرمربیان اسپانیایی، با ۱۲ قهرمانی، دارای عنوان بیشترین تعداد قهرمانی هستند. هشت سرمربی نیز تیم‌هایی به غیر از کشور خود را به قهرمانی رسانده‌اند.

بر پایهٔ سال

جووانی تراپاتونی، مربی برنده در سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳
رافائل بنیتز، مربی برنده در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۳، همچنین دومین سرمربی شد که با دو تیم مختلف، جام را به‌دست‌آورد.
خوانده راموس، مربی برنده در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷
دینو زوف، مربی برنده در سال ۱۹۹۰
فرانتس بکن‌باوئر، مربی برنده در سال ۱۹۹۶
ژوزه مورینیو، مربی برنده در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۷
میرچا لوچسکو، مربی برنده در سال ۲۰۰۹ در آخرین دوره جام یوفا
آندره ویلاس-بوآس، مربی برنده در سال ۲۰۱۱ و جوانترین سرمربی که تاکنون برندهٔ یک رقابت اروپایی شده‌است (در سن ۳۳ سالگی).
دیه‌گو سیمئونه، مربی برنده در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۸
فینال ملیت سرمربی برنده کشور باشگاه منبع
جام یوفا
۱۹۷۲  انگلستانبیل نیکلسون  انگلستانتاتنهام هاتسپر [5]
۱۹۷۳  اسکاتلندبیل شنکلی  انگلستانلیورپول [6]
۱۹۷۴  هلندویل کوئرور  هلندفاینورد [7]
۱۹۷۵  آلمان غربیهنس ویزویلر  آلمان غربیبروسیا مونشن‌گلادباخ [8]
۱۹۷۶  انگلستانباب پیزلی  انگلستانلیورپول [9]
۱۹۷۷  ایتالیاجووانی تراپاتونی  ایتالیایوونتوس [10]
۱۹۷۸  هلندکیس ریجورس  هلندپی‌اس‌وی آیندهوون [11]
۱۹۷۹  آلمان غربیاودو لاتک  آلمان غربیبروسیا مونشن‌گلادباخ [12]
۱۹۸۰  آلمان غربیفریدل راوش  آلمان غربیآینتراخت فرانکفورت [13]
۱۹۸۱  انگلستانبابی رابسون  انگلستانایپسویچ تاون [14]
۱۹۸۲  سوئدسون یوران اریکسون  سوئدگوتبورگ [15]
۱۹۸۳  بلژیکپل فن هیمست  بلژیکاندرلشت [16]
۱۹۸۴  انگلستانکیت بورکینشو  انگلستانتاتنهام هاتسپر [17]
۱۹۸۵  اسپانیالوییس مولونی  اسپانیارئال مادرید [18]
۱۹۸۶  اسپانیالوییس مولونی  اسپانیارئال مادرید [18]
۱۹۸۷  سوئدگوندر بنگتسون  سوئدگوتبورگ [19]
۱۹۸۸  آلمان غربیاریش ریبک  آلمان غربیبایر ۰۴ لورکوزن [20]
۱۹۸۹  ایتالیااوتاویو بیانکی  ایتالیاناپولی [21]
۱۹۹۰  ایتالیادینو زوف  ایتالیایوونتوس [22]
۱۹۹۱  ایتالیاجووانی تراپاتونی  ایتالیااینتر میلان [23]
۱۹۹۲  هلندلوئی فان خال  هلندآژاکس آمستردام [24]
۱۹۹۳  ایتالیاجووانی تراپاتونی  ایتالیایوونتوس [25]
۱۹۹۴  ایتالیاجیامپیرو مارینی  ایتالیااینتر میلان [26]
۱۹۹۵  ایتالیانویو اسکالا  ایتالیاپارما [27]
۱۹۹۶  آلمانفرانتس بکن‌باوئر  آلمانبایرن مونیخ [28]
۱۹۹۷  هلندهوب استونس  آلمانشالکه ۰۴ [29]
۱۹۹۸  ایتالیالوئیجی سیمونی  ایتالیااینتر میلان [30]
۱۹۹۹  ایتالیاآلبرتو مالسانی  ایتالیاپارما [31]
۲۰۰۰  ترکیهفاتح تریم  ترکیهباشگاه فوتبال گالاتاسرای [32]
۲۰۰۱  فرانسهژرار هولیه  انگلستانلیورپول [33]
۲۰۰۲  هلندبرت فان مارویک  هلندفاینورد [34]
۲۰۰۳  پرتغالژوزه مورینیو  پرتغالپورتو [35]
۲۰۰۴  اسپانیارافائل بنیتز  اسپانیاوالنسیا [36]
۲۰۰۵  روسیهوالری گازائف  روسیهزسکا مسکو [37]
۲۰۰۶  اسپانیاخوانده راموس  اسپانیاسویا [38]
۲۰۰۷  اسپانیاخوانده راموس  اسپانیاسویا [39]
۲۰۰۸  هلنددیک آتفوکات  روسیهزنیت سن پترزبورگ [40]
۲۰۰۹  رومانیمیرچا لوچسکو  اوکراینشاختار دونتسک [41]
لیگ اروپا
۲۰۱۰  اسپانیاکیکه فلورس  اسپانیااتلتیکو مادرید [42]
۲۰۱۱  پرتغالآندره ویلاس-بوآس  پرتغالپورتو [43]
۲۰۱۲  آرژانتیندیه‌گو سیمئونه  اسپانیااتلتیکو مادرید [44]
۲۰۱۳  اسپانیارافائل بنیتز  انگلستانچلسی [45]
۲۰۱۴  اسپانیااونای امری  اسپانیاسویا [46]
۲۰۱۵  اسپانیااونای امری  اسپانیاسویا [47]
۲۰۱۶  اسپانیااونای امری  اسپانیاسویا [48]
۲۰۱۷  پرتغالژوزه مورینیو  انگلستانمنچستر یونایتد [49]
۲۰۱۸  آرژانتیندیه‌گو سیمئونه  اسپانیااتلتیکو مادرید [50]
۲۰۱۹  ایتالیامائوریتسیو ساری  انگلستانچلسی [51]
۲۰۲۰  اسپانیایولن لوپتگی  اسپانیاسویا [52]
۲۰۲۱  اسپانیااونای امری  اسپانیاویارئال [53]

سرمربیان با عنوان‌های چندگانه

رتبه کشور سرمربی قهرمانی سال‌های قهرمان‌شدن باشگاهی(ها) که آن(ها) را قهرمان کرده‌است
۱ اونای امری ۴ ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶، ۲۰۲۱ سویا، ویارئال
۲ جووانی تراپاتونی ۳ ۱۹۷۷، ۱۹۹۱، ۱۹۹۳ اینتر میلان، یوونتوس
۳ لوییس مولونی ۲ ۱۹۸۵، ۱۹۸۶ رئال مادرید
خوانده راموس ۲ ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ سویا
رافائل بنیتز ۲ ۲۰۰۴، ۲۰۱۳ والنسیا، چلسی
ژوزه مورینیو ۲ ۲۰۰۳، ۲۰۱۷ پورتو، منچستر یونایتد
دیه‌گو سیمئونه ۲ ۲۰۱۲، ۲۰۱۸ اتلتیکو مادرید

بر پایهٔ ملیت

در این جدول تعداد کل عنوان‌های کسب شده توسط سرمربیان هر ملیت ذکر شده‌است.

ملیتتعداد
برنده شدن
 اسپانیا۱۲
 ایتالیا۱۰
 هلند۶
 آلمان۵
 انگلستان۴
 پرتغال۳
 آرژانتین۲
 سوئد۲
 بلژیک۱
 فرانسه۱
 رومانی۱
 روسیه۱
 اسکاتلند۱
 ترکیه۱

جستارهای وابسته

منابع

عمومی

  • "European Cups – Performances by Coach". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. rsssf.com. 2008-02-06. Retrieved 2008-03-11.
  • "UEFA Cup". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. rsssf.com. 2007-05-18. Retrieved 2008-03-11.

اختصاصی

  1. "UEFA Cup gets new name in revamp". BBC Sport (British Broadcasting Corporation). 26 September 2008. Retrieved 26 September 2008.
  2. "UEFA Cup to become UEFA Europa League won by Arsenal b". UEFA.com. Union of European Football Associations. 26 September 2008. Archived from the original on 19 December 2008. Retrieved 19 May 2015.
  3. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  4. "European Competitions 1997-98". RSSSF. Retrieved 2008-03-04.
  5. "Tottenham legend Nicholson dies". BBC Sport. 2004-10-23. Retrieved 2008-03-04.
  6. "Reds reach European goal". UEFA. 2006-01-02. Retrieved 2008-03-04.
  7. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  8. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  9. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  10. "Overview (archive)". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  11. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  12. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  13. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  14. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  15. "Overview (archive)". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  16. "Overview (archive)". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  17. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  18. "Spanish flair should light up UEFA Cup final". رویترز. 2007-05-16. Retrieved 2008-03-04.
  19. "1977-1989" (به Swedish). IFK Göteborg. Archived from the original on 2007-10-30. Retrieved 2008-03-04.
  20. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  21. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  22. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  23. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  24. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  25. "Overview (archive)". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  26. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  27. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  28. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  29. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  30. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  31. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  32. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  33. Henry Winter (2003-09-03). "UEFA Cup Final: Liverpool hit treble top". The Daily Telegraph. Retrieved 2008-03-04.
  34. "Van Marwijk named new Dutch coach". BBC Sport. 2008-03-03. Retrieved 2008-03-04.
  35. "Mourinho makes his mark". UEFA. 2006-01-06. Retrieved 2008-03-04.
  36. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  37. "CSKA Moscow wins UEFA Cup final". NBC Sports. 2005-05-18. Archived from the original on 2011-05-19. Retrieved 2008-03-04.
  38. "Report (archive)". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  39. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  40. "Zenit St Petersburg 2-0 Rangers". BBC Sport. 2008-05-14. Retrieved 2008-05-14.
  41. "Shakhtar target Champions League success". CNN. 2009-05-21. Retrieved 2009-05-21.
  42. "Sanchez Flores". ESPN. Retrieved 2008-03-04.
  43. "Falcao heads Porto to Europa League glory". UEFA. Archived from the original on 2011-06-04. Retrieved 2011-05-18.
  44. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  45. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  46. "Spot-on Sevilla leave Benfica dreams in tatters". UEFA.com. 14 May 2014. Retrieved 15 May 2014.
  47. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  48. "Liverpool 1–3 Sevilla". BBC.com.
  49. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  50. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  51. "Report". uefa. Retrieved 2008-03-04.
  52. "Sevilla 3–2 Inter: Sevilla win the Europa League!". UEFA. 21 August 2020. Retrieved 23 August 2020.
  53. "Villarreal 1–1 Manchester United (aet, 11–10 pens): Spanish side win Europa League in marathon shoot-out". UEFA. 26 May 2021. Retrieved 27 May 2021.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.