باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر

باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر (به انگلیسی: Tottenham Hotspur Football Club) که بیشتر با نام‌های تاتنهام یا اِسپرز شناخته می‌شود، یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال در لیگ برتر انگلستان است که در منطقه تاتنهام در شمال شهر لندن، در کشور انگلستان قرار دارد. دو بار موفق به قهرمانی در لیگ انگلستان درسال‌های ۱۹۵۰–۵۱ و ۱۹۶۰–۶۱ شده‌است. از آوریل سال ۲۰۱۹، این تیم بازی‌های خانگی‌اش را در ورزشگاه تاتنهام هاتسپر برگزار می‌کند؛ پیش از این، ورزشگاه وایت هارت لین محل برگزاری بازی‌های خانگی تاتنهام بود که به منظور ساخت ورزشگاه جدید در همین مکان، تخریب شد. زمین تمرین آنها در هاتسپر وی در بولز کراس در منطقه انفیلد لندن است. این باشگاه متعلق به گروه انیک است. لباس اول تیم تاتنهام شامل پیراهن سفید و شورت سرمه‌ای است؛ این ترکیب رنگی از فصل ۹۹–۱۸۹۸ تا کنون مورد استفاده قرار می‌گیرد. نشان برجسته و نماد باشگاه، یک خروس است که بر روی یک توپ فوتبال قرار گرفته‌است؛ هم‌چنین شعار «To Dare Is to Do» به معنی «شهامت انجام دادنش رو داریم»، شعار مشهور و اصلی هواداران این تیم است.

تاتنهام هاتسپر
نام کوتاه(Spurs) اسپرز
بنیان‌گذاری۵ سپتامبر ۱۸۸۲ (۱۸۸۲-۰۹-05)
به عنوان باشگاه فوتبال هاتسپر
(Hotspur F.C.)
ورزشگاهورزشگاه تاتنهام هاتسپر
گنجایش۶۲٬۸۵۰[1]
مالک گروه انیک (۸۵٫۵۵٪)
مدیر عامل دنیل لوی
سرمربیرایان میسون موقت
لیگلیگ برتر فوتبال انگلستان
۲۰–۲۰۱۹ششم
وبگاهوبگاه تیم

تاتنهام در سال ۱۸۸۲، بنا نهاده شد؛ این تیم موفق شد در سال ۱۹۰۱، فاتح جام حذفی فوتبال انگلستان شود؛ تنها باشگاه محلی خارج از لیگ که از زمان تأسیس لیگ فوتبال در سال ۱۸۸۸، موفق به انجام این کار شده‌است. تاتنهام نخستین باشگاه قرن ۲۰ بود که موفق به قهرمانی دوگانه در لیگ و جام حذفی شد؛ آن‌ها در فصل ۶۱–۱۹۶۰، موفق به قهرمانی در هر دو جام شدند. بعد از دفاع از عنوان قهرمانی جام حذفی در سال ۱۹۶۲، تاتنهام در سال ۱۹۶۳ تبدیل به نخستین تیم بریتانیایی شد که موفق به قهرمانی در یک رقابت اروپایی می‌شود؛ آن‌ها توانستند فاتح جام برندگان جام اروپا شوند. آن‌ها هم‌چنین در سال ۱۹۷۲، موفق به قهرمانی در نخستین دوره جام یوفا شدند و تبدیل به نخستین تیم بریتانیایی شدند که دو جام متفاوت اروپایی را فتح کرده‌است. تاتنهام از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۰ و در طی شش دهه، موفق شده‌است در هر دهه حداقل یک جام قهرمانی اصلی را فتح کند؛ دستاوردی که تنها منچستر یونایتد به آن دست یافته‌است. در مجموع، اسپرز موفق به کسب دو عنوان قهرمانی لیگ، هشت قهرمانی جام حذفی، چهار قهرمانی جام اتحادیه انگلیس، هفت قهرمانی جام خیریه (سوپر جام انگلیس)، یک جام برندگان جام اروپا و دو قهرمانی جام یوفا شده‌است؛ آن‌ها هم‌چنین نایب قهرمان رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا ۱۹–۲۰۱۸ شدند. تاتنهام رقابت دیرینه و شدیدی با باشگاه آرسنال دارد که با عنوان شهرآورد شمال لندن شناخته می‌شود.

تاریخچه

تاسیس
در پنجم سپتامبر ۱۸۸۲ دریافت حق اشتراک در این باشگاه آغاز شد و در کنار مبلغی که از باشگاه کریکت اضافه شد صرف خرید چوب برای دروازه‌ها و پرچم کرنر، پارچه برای پرچم‌ها، نوار (در آن زمان هیچ میله دروازه‌ای وجود نداشت)، نوشت افزار و مهر و بعداً یک توپ شد. تیرهای دروازه، که یکی از آنها هنوز هم وجود دارد، دست ساز و توسط آقای کیسی، پدر دو نفر از اعضا ساخته شده و به رنگ آبی و سفید درآمده بود. اولین توپ توسط برادر بزرگتر همان دو عضو باشگاه اهدا شد و او با شروع باشگاه کریکت در مدتی قبل، نام «هاتسپر» را پیشنهاد داد. بنیانگذاران اصلی این باشگاه فوتبال اینان بودند: جان اندرسون، تی.اندرسون، ای.بیوان، رابرت باکل، اچ.دی.(سم یا هم)کیسی، ال.آر.کیسی، اف.دکستر، اس.لیمن، جی.اچ.تامپسون، جونیور.پی.تامپسون، و ای.وال. رابرت باکل کاپیتان اول بود، اچ.دی.کیسی کاپیتان دوم، جی.اچ.تامپسون، جونیور منشی، و ال.آر.کیسی صندوقدار بود.

عاشقانه ای از فوتبال: تاریخچه باشگاه فوتبال تاتنهام. (۱۹۲۱)[2]

این باشگاه در سال ۱۸۸۲ توسط جمعی از دانش آموزان دبیرستان سینت جان و دبیرستان تاتنهام شکل گرفت. بیشتر آنها ۱۳ و ۱۴ ساله و از اعضای باشگاه کریکت تاتنهام بودند که دو سال پیش از این تشکیل شده بود.[2] رابرت باکل به همراه دو دوستش سم کیسی و جان اندرسون ایده یک باشگاه فوتبال را در ذهن داشتند تا بتوانند در ماه‌های زمستان نیز به فعالیت ورزشی خود ادامه دهند. روایت است که این پسران شبی در زیر یک چراغ در امتداد جاده تاتنهام و در حدود ۱۰۰ متری زمین وایت هارت لین که در حال حاضر تخریب شده‌است، جمع شدند و توافق کردند که یک باشگاه فوتبال را ایجاد کنند.[3] از آنجا که تاریخ جلسه آنها مشخص نیست، ۵ سپتامبر ۱۸۸۲؛ زمانی که این یازده دانش آموز اولین حق اشتراک سالانه خود را با یک سکه شش پنسی پرداخت کردند به عنوان تاریخ تاسیس این باشگاه ثبت شده‌است.[4] در پایان سال ۱۸۸۲ این باشگاه هیجده عضو داشت.[2] اگرچه نام نورثامبرلند روورز برای این باشگاه پیشنهاد شد، اما موسسان بر روی نام هاتسپر به توافق رسیدند. مانند باشگاه کریکت، این نام به افتخار سر هنری پرسی انتخاب شد (معروف به هری هاتسپر؛ شورشی علیه هنری چهارم در نمایشنامه شکسپیر، قسمت ۱)، که زمانی خاندانش مالکان زمین در آن منطقه بودند، از جمله پارک نورثامبرلند در تاتنهام که باشگاه در آن واقع شده‌است.[5]

پسران موسس باشگاه ابتدا جلسات خود را در زیر چراغ‌های پارک نورثامبرلند یا در خانه‌های نیمه ساخته مجاور کوی ویلوبی در تاتنهام برگزار می‌کردند. در اوت ۱۸۸۳ آنها از جان ریپشر، رئیس انجمن مسیحی مردان جوان در تاتنهام و معلم کلاس کتاب مقدس در کلیسای اُل هالوز کمک گرفتند تا اولین رئیس باشگاه و صندوقدار آن باشد.[6][7] چند روز بعد او ریاست جلسه‌ای با حضور بیست و یک نفر از اعضای باشگاه در آشپزخانه زیرزمین انجمن مسیحی مردان جوان در پرسی‌هاوس یا ساختمان فرعی آن را بر عهده داشت که این مکان به اولین دفتر باشگاه تبدیل شد. تا سال ۱۸۹۴ ریاست باشگاه در دستان ریپشر بود و این پسران را در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری باشگاه حمایت کرد، آن را دوباره سازماندهی کرد و شخصیت باشگاه را شکل داد.[8] ثباتی که او در سال‌های اولیه این باشگاه ایجاد کرد برخلاف بسیاری دیگر از تیم‌های تازه تاسیس آن دوره، به بقای هاتسپرز کمک کرد.[9] در سال ۱۸۸۴ پس از آنکه یکی از اعضای شورای انجمن مسیحی مردان جوان به طور اتفاقی با یک توپ فوتبال پوشیده از دوده برخورد کرد اعضای باشگاه از مکان قبلیشان اخراج شدند و ریپشر مکان جدیدی را برای آنها پیدا کرد: ابتدا در دورست ویلا ۱، که ملکی متعلق به کلیسا در پارک نورثامبرلند بود به مدت دو سال اقامت داشتند و پس از آنکه مجدداً و این بار به خاطر کارت بازی در کلیسا، از آنها خواسته شد تا آنجا را ترک کنند، در حدود سال‌های ۸۶–۱۸۸۵ به رد هوس در بزرگراه نقل مکان کردند. رد هوس، که در کنار در ورودی وایت هارت لین قرار داشت و در سال ۲۰۱۶ در جریان بازسازی زمین تخریب شد،[10] تا سال ۱۸۹۱، زمانی که به بزرگراه ۸۰۸ جا به جا شدند، دفتر مرکزی این باشگاه بود. این مکان در سال ۱۹۲۱ توسط باشگاه خریداری شد و در سال ۱۹۳۵ به آدرس رسمی آن (۷۴۸ بزرگراه تاتنهام) تبدیل شد.[11][12] در آوریل ۱۸۸۴، به دلیل آنکه نامه‌های ارسالی برای باشگاه دیگری از لندن به نام «هاتسپر»، به شمال لندن و برای این باشگاه پست می‌شد، این باشگاه به «باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر» تغییر نام داد تا از ایجاد هرگونه سردرگمی بیشتر جلوگیری شود.[13][14] از اوایل سال ۱۸۸۳ در خبرگزاری‌ها از این تیم به عنوان «اسپرز» نام برده می‌شد[15][16][persian-alpha 1] و از آنجا که از اواخر قرن ۱۹ پیراهن‌های سفید به تن کردند، به «زنبق‌های سفید» نیز مشهور شدند.[17][18]

سال‌های ابتدایی
تیم‌های اول و دوم اسپرز در سال ۱۸۸۵. رئیس باشگاه جان ریپشر ردیف بالا دومین نفر از سمت راست، کاپیتان تیم جک جول ردیف میانی چهارمین نفر از سمت چپ، رابرت باکل ردیف پایین دومین نفر از سمت چپ.

دانش آموزان مؤسس باشگاه، مسابقات اولیه خود را در زمین‌های تاتنهام مارش برگزار می‌کردند. پیش از هر بازی محوطه زمین خود را مشخص و آن را آماده بازی می‌کردند و گاهی مجبور به دفاع از آن در برابر تیم‌های دیگر بودند که سعی در تصاحبش داشتند.[3] میخانه‌های محلی به عنوان اتاق رختکن تیم استفاده می‌شد. رابرت باکل اولین کاپیتان تاتنهام بود،[19] به مدت دو سال عمدتاً بازی‌های درون تیمی در این باشگاه برگزار می‌شد، اما تعداد بازی‌های دوستانه مقابل سایر تیم‌ها به تدریج افزایش یافت. اولین مسابقه ثبت شده از این تیم در ۳۰ سپتامبر ۱۸۸۲ و در برابر یک تیم محلی به نام رادیکالز برگزار شد که با شکست ۲–۰ هاتسپر پایان یافت.[20] اولین بازی از تاتنهام که توسط مطبوعات محلی گزارش شد در تاریخ ۶ اکتبر ۱۸۸۳ و مقابل تیمی با نام براونلو روورز بود که اسپرز ۹–۰ پیروز شد.[21] در ۱۷ اکتبر ۱۸۸۵، این تیم اولین مسابقه رسمی خود را در قالب رقابت‌های جام اتحادیه فوتبال لندن مقابل سنت البانز، که تیمی از کارگران شرکتی بود انجام داد. در این مسابقه ۴۰۰ تماشاگر حضور داشتند و اسپرز با نتیجه ۵–۲ پیروز شد.[22] در روزهای اولیه تأسیس این باشگاه، اسپرز که در واقع تیمی از بچه مدرسه‌ای‌ها بود، گاهی در برابر تیم‌های بزرگسالان بازی می‌کرد، اما رفته رفته بازیکنانی با سن بالاتر به آنها پیوستند و با جذب بازیکنان از سایر باشگاه‌های محلی، تیم تقویت شد.[4] برخی از اعضای اولیه باشگاه مانند باکل، سام کیسی، جان تامپسون و جک جول سال‌ها به عنوان بازیکن، اعضای کمیته یا مدیر در این باشگاه باقی ماندند. به عنوان مثال جول تا سال ۱۸۹۶ در این تیم بازی می‌کرد، و در این حال باکل در سمت‌های مختلف کمیته باشگاه مشغول به کار بود و تا زمان ترک باشگاه در سال ۱۹۰۰، یکی از اعضای اولین هیئت مدیره تاتنهام بود که در سال ۱۸۹۸ شکل گرفت.[23][24]

اسپرز بلافاصله پس از شکل‌گیری مورد توجه مردم محلی قرار گرفت و در طی چند سال تعداد تماشاگران مسابقاتشان به ۴۰۰۰ نفر افزایش یافت. از آنجا که بازی‌های آنها در زمین‌های عمومی انجام می‌شد، هیچ هزینه‌ای از تماشاگران دریافت نمی‌شد. در سال ۱۸۸۸ تاتنهام محل برگزاری بازی‌های خانگی خود را از تاتنهام مارش به پارک نورثامبرلند منتقل و یک زمین دارای حصار را در آنجا اجاره کردند و از این طریق توانستند از تماشاگران هزینه بلیط دریافت کنند و کنترل جمعیت آنها را در دست بگیرند. اولین بازی تاتنهام در این زمین در تاریخ ۱۳ اکتبر ۱۸۸۸ برگزار شد که یک بازی درون تیمی بود و ۱۷ شیلینگ از تماشاگران هزینه بلیط دریافت می‌شد.[23] یک هفته بعد آنها در اولین بازی مهم خود در این زمین، رو در روی الد ایتونیانز قرار گرفتند و متحمل شکست سنگین ۸–۲ شدند.[19] معمولاً تماشای هر بازی برای طرفداران یک سکه سه پنسی هزینه داشت که برای بازی‌های جام به ۶ پنس افزایش می‌یافت. در اوایل دهه ۱۸۹۰، ممکن بود یک بازی در رقابت‌های جام به اندازه چند هزار درآمد داشته باشد.[23] در روزهای ابتدایی در این زمین هیچ جایگاهی برای تماشاگران وجود نداشت مگر چند واگن که به عنوان صندلی استفاده می‌شد و چند نیمکت چوبی برای ایستادن. اما در فصل ۹۵–۱۸۹۴، اولین جایگاه هواداران که بیش از ۱۰۰ صندلی ظرفیت داشت و یک اتاق رختکن زیر زمینی در این زمین بنا شد.[25] این باشگاه در سال ۱۸۹۲ سعی در پیوستن به لیگ جنوب را داشت اما وقتی فقط یک رأی آورد موفق نشد.[26] در عوض، این باشگاه برای فصل ۹۳–۱۸۹۲ در لیگ ائتلاف جنوبی؛ که تنها یک سال دوام داشت بازی کرد.[27]

اسپرز در ابتدا با پیراهن‌های سرمه‌ای رنگ بازی می‌کرد که یک حرف H بر روی سپری قرمز روی سینه چپ آن بود و همراه با آن شلوارک‌های سفید به پا کردند.[28] در سال ۱۸۸۴ یا ۱۸۸۵ و تحت تاثیر قهرمانی بلکبرن روورز در جام حذفی به سال ۱۸۸۴ که با میزبانی اوال کنینگتون برگزار شده بود، رنگ‌های باشگاه به پیراهن‌های نیمه آبی روشن، نیمه سفید و شورت سفید رنگ تغییر پیدا کرد. در فصل ۹۰–۱۸۸۹ رنگ پیراهن‌ها به همان سرمه‌ای سابق بازگشت.[29] از سال ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۵، این باشگاه پیراهن‌های قرمز و شورت آبی را برای خود برگزید. در سال ۱۸۹۵ پیراهن‌های قهوه‌ای که راه راه‌های باریک طلایی رنگ آن را تزئین می‌کرد همراه با شورت‌های سرمه‌ای، رنگ‌های اصلی این باشگاه بود.[30] سرانجام، در فصل ۱۸۹۹–۱۸۹۸، پیراهن‌های راه راه به پیراهن‌های سفید و شورت‌های سرمه‌ای آشنای کنونی تغییر یافت.[31]

شروع دوران حرفه‌ای

این باشگاه در اکتبر ۱۸۹۳ ناخواسته درگیر مناقشه‌ای شد که به عنوان پرونده کفش‌های پین شناخته می‌شود. یک بازیکن ذخیره از فولام به نام ارنی پین، توافق کرد که برای تیم اسپرز بازی کند اما بدون هیچ لباسی در آنجا حاضر شد چرا که ظاهراً در فولام به سرقت رفته بود. از آنجا که کفش‌های مناسبی برایش پیدا نشد، باشگاه ۱۰ شیلینگ به او داد تا کفش‌هایش را بخرد. به دنبال آن فولام به اتحادیه فوتبال لندن شکایت کرد و تاتنهام را به نقض حرفه‌ای گرایی قوانین آماتور متهم کرد و ادعا کرد تاتنهام بازیکن آنها را به شکل غیرقانونی جذب کرده‌است. اتحادیه فوتبال لندن نیز تاتنهام را در این موضوع مقصر دانست، و پرداخت هزینه کفش‌ها را «ایجاد انگیزه‌ای غیر منصفانه» برای جذب این بازیکن به باشگاهشان ارزیابی کرد.[23] اسپرز به مدت دو هفته از حضور در تمامی مسابقات محروم شد و بازی دور برگشت مقابل کلپهام روورز در جام حذفی باشگاه‌های آماتور را از دست داد و در نتیجه از دور رقابت‌ها حذف شد.[32] علیرغم مجازات در نظر گرفته شده، این اتفاق برای باشگاه تاتنهام خوش یمن بود. انعکاس مطبوعاتی درباره این موضوع، باعث افزایش اعتبار ملی این باشگاه آماتور محلی شد و همدردی مردم را برای آنچه که بسیاری فکر می‌کردند حکمی ناعادلانه بود، جلب کرد. دعوت از تاتنهام برای انجام بازی‌های دوستانه توسط سایر باشگاه‌ها بیشتر شد و حضور تماشاگران در مسابقات آنها افزایش یافت.[33] این شهرت همچنین سبب شد تا جان الیور؛ که تاجری محلی بود و در سال ۱۸۹۴ پس از بازنشستگی ریپشر ریاست باشگاه را بر عهده گرفت، به راس باشگاه بیاید، و بودجه مناسبی را برای این باشگاه فراهم آورد.[34]

با افزایش تعداد تیم‌ها برای بازی، توان رقابتی اسپرز نیز بهبود یافت. به منظور رقابت در برابر تیم‌های بهتر، کمیته تاتنهام به رهبری جان اولیور که دومین رئیس باشگاه بود به توافق رسیدند که این باشگاه باید به سمت حرفه‌ای شدن برود. رابرت باکل این پیشنهاد را در جلسه‌ای به تاریخ ۱۶ دسامبر ۱۸۹۵ مطرح کرد که پس از رأی‌گیری پذیرفته شد و این باشگاه در ۲۰ دسامبر ۱۸۹۵ جایگاه حرفه‌ای خود را به دست آورد. تلاش اسپرز برای پیوستن به لیگ فوتبال ناکام ماند اما در اواسط سال ۱۸۹۶ در دسته اول لیگ جنوبی پذیرفته شدند.[35] آنها در لیگ‌های دیگری نیز شرکت کردند، در ابتدا لیگ یونایتد و سپس در لیگ غربی، که در آنها با تیم کاملی از ترکیب اصلی به میدان نمی‌رفتند.[23][36] طی دو سال آینده این تیم تقریباً به‌طور کامل بازسازی شد. جاک مونتگومری و جی. لوگان اولین بازیکنان حرفه‌ای باشگاه بودند که از اسکاتلند جذب شدند و در سال ۱۸۹۷ آنها با جک جونز که اولین بازیکن بین‌المللی تاتنهام بود قرارداد امضا کردند.[36]

در ۲ مارس ۱۸۹۸، اسپرز تصمیم گرفت تا برای جمع‌آوری کمک مالی و محدود کردن مسئولیت شخصی اعضای خود به یک شرکت محدود (شرکت فوتبال و ورزشی تاتنهام هاتسپر) تبدیل شود. هشت هزار سهم با ارزش ۱ پوند منتشر شد، اما در سال نخست تنها ۱٬۵۵۸ سهم توسط مردم خریداری شد.[37] هیئت مدیره‌ای با ریاست الیور تشکیل شد، اما وی پس از اعلام خسارت ۵۰۱ پوندی باشگاه در پایان فصل ۱۸۹۹، بازنشسته شد. پس از او چارلز رابرتز ریاست باشگاه را به عهده گرفت و تا سال ۱۹۴۳ در این پست باقی ماند.[38]

اندکی پس از تبدیل شدن این باشگاه به یک شرکت محدود و در تاریخ ۱۴ مارس ۱۸۹۸، فرانک برتل به عنوان اولین سرمربی اسپرز منصوب شد.[39] وی چندین بازیکن از باشگاه‌های شمالی را به خدمت گرفت که هری ارنتز، تام اسمیت از جمله آنها بودند. در مه ۱۸۹۸ جان کامرون از اورتون نیز به تیم برتل پیوست و قرار بود تأثیر قابل توجهی در تاریخ باشگاه داشته باشد. در فوریه سال بعد و بعد از آنکه برتل برای تصاحب موقعیتی با درآمد بهتر راهی پورتسموث شد، کامرون سرمربی بازیکن تاتنهام شد و این تیم را به اولین جام‌های خود رساند: قهرمانی در لیگ جنوب در ۱۹۰۰–۱۸۹۹ و جام حذفی در سال ۱۹۰۱. کامرون در اولین سال مربیگری خود، هفت بازیکن را به خدمت گرفت: جورج کلاولی، تد هیوز، دیوید کوپلند، تام موریس، جک کیروان، سندی تایت و تام پرت. سال بعد سندی براون جایگزین پرت شد که علی‌رغم در اختیار داشتن عنوان آقای گلی، می‌خواست به شمال برگردد. آنها به همراه کامرون، ارنتز، اسمیت و جونز تیم قهرمان جام حذفی ۱۹۰۱ را تشکیل دادند.[40]

انتقال به وایت هارت لین
نخستین بازی برگزار شده در وایت هارت لین؛ تاتنهام و نوتس کانتی در افتتاحیه رسمی این زمین به تاریخ ۴ سپتامبر ۱۸۹۹.

در آدینهٔ مقدس سال ۱۸۹۸، تاتنهام در زمین پارک نورثامبرلند به مصاف وولویچ آرسنال رفت که این بازی با استقبال بی‌سابقه ۱۴۰۰۰ تماشاگر همراه شد. در زمین مملو از جمعیت، برخی طرفداران به بالای سقف یک جایگاه نوساز رفتند تا دید بهتری داشته باشند اما جایگاه زیر وزن آنها فروریخت و باعث چند مصدومیت شد. به دنبال این حادثه، باشگاه در جستجوی زمینی جدید برآمد. در سال ۱۸۹۹ این باشگاه به قطعه زمینی در پشت میخانه وایت هارت منتقل شد که مسافت کمی با زمین نورثامبرلند داشت. زمین وایت هارت لین در پشت بزرگراه تاتنهام قرار داشت و در واقع نهالستانی متعلق به آبجوسازی چارینگتونز بود. این باشگاه در ابتدا زمین را از چارینگتونز اجاره کرد، اما با توجه به شرایط اجاره، توسعه این زمین محدودیت داشت. در سال ۱۹۰۵، اسپرز مالکیت مطلق زمین را به ارزش ۸۹۰۰ پوند خریداری و ۲۶۰۰ پوند دیگر برای خرید یک قطعه زمین در قسمت شمالی آن پرداخت کرد. در آن زمان زمین از سمت غرب یک جایگاه سرپوشیده داشت و از سه طرف دیگر به تپه‌های خاکی می‌رسید.

این زمین هرگز به‌طور رسمی نامگذاری نشد، اما در بین مردم به وایت هارت لین معروف شد که نام یک گذرگاه محلی نیز است. در ۴ سپتامبر ۱۸۹۹ و در یک بازی دوستانه برابر نوتس کانتی که با نتیجه ۴–۱ به سود اسپرز خاتمه یافت، وایت هارت لین افتتاح شد. اولین بازی رسمی در این زمین ۵ روز بعد در مقابل کوئینز پارک رنجرز برگزار شد، که تاتنهام ۱–۰ پیروز شد. تاتنهام با مثلث هجومی خود که جونز، کیروان و کوپلند آن را شکل می‌دادند، در ۱۳ بازی نخست از فصل ۰۹–۱۹۰۸، ۱۱ پیروزی کسب کرد. در ۲۸ آوریل ۱۹۰۰، آنها لیگ جنوب را با قهرمانی به پایان رساندند و اولین جام باشگاه را به دست آوردند. پس از این قهرمانی، این باشگاه در میان مطبوعات «گل جنوب» لقب گرفت.

جام حذفی ۱۹۰۱
سندی براون سومین گل تاتنهام را در فینال اف ای کاپ ۱۹۰۱ در بازی تکراری مقابل شفیلد یونایتد به ثمر رساند.

تاتنهام قبل از آنکه به لیگ دسته دوم فوتبال راه یابد، تا سال ۱۹۰۸ درلیگ جنوب بازی می‌کرد. قبل از این پیشرفت، آن‌ها جام حذفی انگلستان در سال ۱۹۰۱ به خانه بردند تا اولین باشگاه غیر حرفه‌ای باشند که این جام را صاحب می‌شود.

پس از آن، تاتنهام اف ای کاپ را هفت بار دیگر، لیگ را دو بار، جام اتحادیه را چهار بار، جام یوفا را دوبار و جام برندگان جام را یک بار به دست آورد. با قهرمانی در جام برندگان جام ۱۹۶۳ تاتنهام اولین تیم انگلیسی شد که یک برنده یک جام اروپایی می‌شود. در فصل ۶۱–۱۹۶۰ آن‌ها اولین تیم قرن بیستم بودند که دوگانه (دابل) کردند. پس از موفقیت در دفاع از قهرمانیشان در سال ۱۹۶۲، در ۱۹۶۳ آن‌ها با بردن جام برندگان جام اروپا، اولین تیم انگلیسی شدند که به قهرمانی در یک رقابت اروپایی می‌رسید. در ۱۹۶۷ برای بار سوم اف ای کاپ را بردند تا در دهه ۶۰ سومین بار باشد که به این افتخار می‌رسند.

در دهه ۷۰ آن‌ها دو بار جام اتحادیه را نیز به خانه بردند و در ۱۹۷۲ قهرمان اولین دوره جام یوفا در لقب گرفتند. آن‌ها اولین باشگاه بریتانیایی بودند که در دو جام مختلف اروپایی به قهرمانی رسیدند. در دهه ۸۰ آن‌ها چند جام مختلف دیگر را نیز به تالار افتخارات خود افزودند: دو بار اف ای کاپ، جام خیریه انگلستان و جام یوفا در ۱۹۸۴. در دهه ۹۰ آن‌ها جام حذفی و جام اتحادیه را بالای سر بردند. وقتی که آن‌ها جام اتحادیه را یک بار دیگر در سال ۲۰۰۸ صاحب شدند، این بدان معنا بود که آن‌ها در هر شش دهه گذشته حداقل یک جام معتبر را برنده شدند. افتخاری که تنها منچستر یونایتد به آن دست یافته‌است. هاتسپر در زبان سانسکریت به معنای زنبور سفید است.

ورزشگاه

تاتنهام مارشال

تاتنهام اولین بازی‌های خود را در تاتنهام مارشال انجام می‌داد.

نورثامبرلند پارک

در ۱۸۸۹ تاتنهام بازی‌های خود را از ورزشگاه مارشال به ورزشگاه نورثامبرلند پارک انتقال داد.

وایت هارت لین

تاتنهام از سال ۱۸۹۹ تا ۲۰۱۷ در این ورزشگاه بازی‌های خود را انجام داد.

ومبلی

بعد از تخریب ورزشگاه وایت هارت لین، تاتنهام از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ در ومبلی میزبان حریفان خود بود.

ورزشگاه اختصاصی تاتنهام

در آوریل ۲۰۱۹، تاتنهام رسماً صاحب یک ورزشگاه اختصاصی شد و بازی‌های خود را در آنجا برگزار کرد.

ورزشگاه تاتنهام

ورزشگاه اختصاصی تاتنهام

اسطوره‌ها

افتخارات
افتخارات تعداد قهرمانی سال
لیگ
لیگ برتر فوتبال انگلستان (قهرمانی) ۲ ۱۹۵۰-۵۱، ۱۹۶۰-۶۱
لیگ برتر فوتبال انگلستان (نایب قهرمانی) ۵ ۲۲–۱۹۲۱، ۵۲–۱۹۵۱، ۵۷–۱۹۵۶، ۶۳–۱۹۶۲، ۱۷–۲۰۱۶
چمپیونشیپ (قهرمانی) ۲ ۱۹۱۹–۲۰، ۱۹۴۹–۵۰
چمپیونشیپ (نایب قهرمانی) ۲ ۱۹۰۸–۰۹، ۱۹۳۲–۳۳
جام‌های بومی
جام حذفی فوتبال انگلستان (اف ای کاپ) (قهرمانی) ۸ ۱۹۰۱، ۱۹۲۱، ۱۹۶۱، ۱۹۶۲، ۱۹۶۷، ۱۹۸۱، ۱۹۸۲، ۱۹۹۱
جام حذفی فوتبال انگلستان (اف ای کاپ) (نایب قهرمانی) ۱ ۱۹۸۷
جام اتحادیه فوتبال انگلستان (لیگ کاپ)(قهرمانی) ۴ ۱۹۷۱، ۱۹۷۳، ۱۹۹۹، ۲۰۰۸
جام اتحادیه فوتبال انگلستان (لیگ کاپ) (نایب قهرمانی) ۴ ۱۹۸۲، ۲۰۰۲، ۲۰۰۹، ۲۰۱۵، ٢٠٢٠
جام خیریه انگلستان (کامنتی شیلد) (قهرمانی) ۷ (۳مشترک) ۱۹۲۱، ۱۹۵۱، ۱۹۶۱، ۱۹۶۲، (۱۹۶۷، ۱۹۸۱، ۱۹۹۱)
جام خیریه انگلستان (کامنتی شیلد) (نایب قهرمانی) ۲ ۱۹۲۰، ۱۹۸۲
جام‌های اروپایی
لیگ قهرمانان اروپا (نایب قهرمانی) ۱ ۲۰۱۹
جام یوفا (قهرمانی) ۲ ۱۹۷۲، ۱۹۸۴
جام یوفا (نایب قهرمانی) ۱ ۱۹۷۴
جام برندگان جام اروپا (قهرمانی) ۱ ۱۹۶۳

مجموع قهرمانی‌ها: ۲۶

بازیکنان

ترکیب تیم نخست
تا تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۲۰[41][42]

{}}[43] |- | ۲ | | مدافع |مت داهرتی |- | ۳ | | مدافع |دنی رز |- | ۴ | | مدافع |توبی الدرویرلد |- | ۵ | | هافبک |پیر-امیل هویبرگ |- | ۶ | | مدافع |داوینسون سانچز |- | ۷ | | هافبک |سون هیونگ-مین |- | ۸ | | هافبک |هری وینکس |- | ۹ | | مهاجم |گرت بیل (قرضی از رئال مادرید) |- | ۱۰ | | مهاجم |هری کین (کاپیتان دوم) |- | ۱۱ | | هافبک |اریک لاملا |- | ۱۲ | | دروازه‌بان |جو هارت |- | ۱۵ | | هافبک |اریک دایر |- | ۱۷ | | هافبک |موسی سیسوکو |- | ۱۸ | | هافبک |جووانی لو سلسو |} | |

شماره پست بازیکن
۱۹ هافبک رایان سسنیون
۲۰ هافبک دله الی
۲۱ مدافع خوان فویث
۲۲ دروازه‌بان پائولو گازانیگا
۲۳ مهاجم استیون برخواین
۲۴ مدافع سرژ اوریه
۲۵ مدافع جفت تانگانگا
۲۷ مهاجم لوکاس مورا
۲۸ هافبک تانگی دومبله
۳۰ هافبک گدسون فرناندز (قرضی از بنفیکا)
۳۳ مدافع بن دیویس
۳۸ مدافع کمرون کارتر-ویکرز
۳۹ مدافع جفت تانگانگا
۴۱ دروازه‌بان آلفی ویتمن
۴۷ مهاجم جک کلارک

|}

گرت بیل (قرضی از رئال مادرید)

کادر فنی
نقش نام
سرمربی ژوزه مورینیو
دستیار ژائو ساکرامنتو
مربی دروازه‌بان‌ها نونو سانتوس
تحلیل‌گر تاکتیکی Ricardo Formosinho
تحلیل‌گر تاکتیکی Giovanni Cerra
مربی بدنساز Carlos Lalín
Head Scout Peter Braund
Assistant Head Scout Mick Brown
رئیس علوم ورزش‌ها و تناسب اندام Nathan Gardiner[44]
هماهنگ‌کننده فنی بین‌المللی اشتفان فرویند[45]
Head of recruitment and analysis Steve Hitchen[46]

مدیران باشگاه
پست نام[47]
رئیس هیئت رئیسه دنیل لوی
مدیر بازرگانی متیو کاله کات
مدیران غیر اجرایی سر کیث میلز
مدیران غیر اجرایی کوان واتس

تمامی این افراد گروه انیک را تشکیل می‌دهند که 85.55% باشگاه ‌تاتنهام‌ هاتسپرز را خریداری نموده‌اند.

مربیان و بازیکنان سابق

مدیران و سرمربیان در تاریخ باشگاه
  • این لیست مطابق زمانی است که آن‌ها به مدیریت تاتنهام رسیده‌اند:
  • (س) – سرپرست
  • (م) – مربی اول تیم

۲۰ مربی برتر تاریخ باشگاه
"این امار به % در تمامی مسابقات است.
مدیر سال بازی برد % برد
۱ فرانک برتل ۱۸۹۸–۱۸۹۹ ۶۳ ۳۷ ۵۸٫۷۳
۲ آرتور ترنر ۱۹۴۲–۱۹۴۶ ۴۹ ۲۷ ۵۵٫۱۰
۳ جان کامرون ۱۸۹۹–۱۹۰۷ ۵۷۰ ۲۹۶ ۵۱٫۹۳
۴ هری ردنپ ۲۰۰۸ – ۲۰۱۲ ۱۲۹ ۶۶ خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «�»
۵ دیوید پلیت 1 ۱۹۸۶–۱۹۸۷ ۱۱۹ ۶۰ ۵۰٫۴۲
۶ بیل نیکولسن ۱۹۵۸–۱۹۷۴ ۸۳۲ ۴۰۸ ۴۹٫۰۳
۷ آرتور رو ۱۹۴۹–۱۹۵۵ ۲۸۳ ۱۳۵ ۴۷٫۷۰
۸ فرد کرکهام ۱۹۰۷–۱۹۰۸ ۶۱ ۲۹ ۴۷٫۵۴
۹ جیمی اندرسون 2 ۱۹۵۵–۱۹۵۸ ۱۶۱ ۷۵ ۴۶٫۵۸
۱۰ پرسی اسمیت ۱۹۲۹–۱۹۳۵ ۲۵۳ ۱۰۹ ۴۶٫۳۸
۱۱ دوگ لیورمور
ری کلمنس		 ۱۹۹۲–۱۹۹۳ ۵۱ ۲۳ ۴۵٫۰۹
۱۲ مارتین یول 3 ۲۰۰۴–۲۰۰۷ ۱۵۰ ۶۷ ۴۴٫۶۷
۱۳ پیتر شریوز ۱۹۸۴–۱۹۸۶ & ۱۹۹۱–۱۹۹۲ ۱۷۷ ۷۹ ۴۴٫۶۳
۱۴ جک تریسدرین ۱۹۳۵–۱۹۳۸ ۱۴۶ ۶۵ ۴۴٫۵۲
۱۵ پیتر مک ویلیام ۱۹۱۳–۱۹۲۷ & ۱۹۳۸–۱۹۴۲ ۷۵۰ ۳۳۱ ۴۴٫۱۳
۱۶ 'دستیاران' ۱۹۰۸–۱۹۱۳ ۲۳۱ ۹۹ ۴۲٫۸۶
۱۷ جو هالم ۱۹۴۶–۱۹۴۹ ۱۵۰ ۶۴ ۴۲٫۶۷
۱۸ کیث بارکینشا ۱۹۷۶–۱۹۸۴ ۴۳۱ ۱۸۲ ۴۲٫۲۳
۱۹ تری وینبلز ۱۹۸۷–۱۹۹۱ ۱۶۵ ۶۷ ۴۰٫۶۱
۲۰ بیلی مینتر ۱۹۲۷–۱۹۲۹ ۱۲۴ ۴۹ ۳۹٫۵۲

* تاریخ به روز رسانی این آمار 12 فوریه 2011

1 شامل سرپرست تیم در سال‌های 1998 , 2001, 2003-04 می‌شود
2 شامل مدت کوتاهی به عنوان سرپرست تیم می‌شود
3 شامل سرپرستی در یک بازی پس از استعفای سانتینی می‌شود.

حامی مالی و تولید کنندهٔ پوشاک
سال‌ها تولیدکننده پوشاک حامی مالی
۱۱–۱۹۰۷اچ.آر. بروکسبدون حامی مالی
۳۰–۱۹۲۱بوکتا
۷۷–۱۹۳۵آمبرو
۸۰–۱۹۷۷آدمیرال
۸۳–۱۹۸۰لو کوک اسپورتیف
۸۵–۱۹۸۳Holsten
۹۱–۱۹۸۵هومل
۹۵–۱۹۹۱آمبرو
۹۹–۱۹۹۵پونیهیولت پاکارد
۰۲–۱۹۹۹آدیداسHolsten
۰۶–۲۰۰۲کاپاThomson Holidays
۱۰–۲۰۰۶پوماMansion.com Casino & Poker
۱۱–۲۰۱۰Autonomy Corporation
۱۲–۲۰۱۱Aurasma
۱۳–۲۰۱۲آندر آرمور
۱۴–۲۰۱۳هیولت پاکارد
۱۷–۲۰۱۴ای‌آی‌ای
۲۰۱۷–تاکنوننایکی

منابع
  1. "Local: Information for local residents and businesses". Tottenham Hotspur F.C. Retrieved 10 January 2021.
  2. The Tottenham & Edmonton Herald 1921, p. ۴.
  3. Cloake & Fisher 2016, Chapter 1: A crowd walked across the muddy fields to watch the Hotspur play.
  4. Welch 2019, p. ۲۰.
  5. Donovan 2017, p. ۳۹.
  6. The Tottenham & Edmonton Herald 1921, p. 5.
  7. "John Ripsher". Tottenham Hotspur Football Club. 24 September 2007. Retrieved 29 May 2017.
  8. Spencer, Nicholas (24 September 2007). "Why Tottenham Hotspur owe it all to a pauper". The Telegraph. Retrieved 29 May 2017.
  9. Welch 2019, p. 41.
  10. "Campaigners say demolition of Tottenham Hotspur's club headquarters has "robbed" town of history". This is Local London. 16 June 2016. Retrieved 5 August 2017.
  11. Donovan 2017, p. 35.
  12. Donald Insall Architects (April 2016). "The Red House, 748 Tottenham High Road". Haringey Council. Retrieved 8 August 2019.
  13. "History: Year by year". Tottenham Hotspur Football Club. Archived from the original on 16 July 2011. Retrieved 22 December 2010.
  14. Goodwin 2003, p. 10.
  15. The Tottenham & Edmonton Herald 1921, p. 6.
  16. "Pastime: St. Peter's (2nd Eleven) v Tottenham Hotspur". The Sportsman. 25 November 1884. p. 4. Retrieved 11 July 2019.
  17. Nilsson, Leonard Jägerskiöld (2018). World Football Club Crests: The Design, Meaning and Symbolism of World Football's Most Famous Club Badges. Bloomsbury Publishing. p. 56. ISBN 978-1-4729-5424-4.
  18. "Up the Lily-Whites". Liverpool Echo. 20 February 1937. p. 8.
  19. Donovan 2017, p. ۳۸.
  20. "Potted History". Tottenham Hotspur Football Club. 8 November 2004. Retrieved 26 June 2017.
  21. The Tottenham & Edmonton Herald 1921, p. ۶.
  22. Welch 2019, p. ۲۲.
  23. Cloake & Fisher 2016, Chapter 2: Enclosure Changed the Game Forever.
  24. "Emotional return to the Lane for family of one of Club's Founders, Bobby Buckle". Tottenham Hotspur Football Club. 28 March 2017. Retrieved 22 March 2018.
  25. The Tottenham & Edmonton Herald 1921, p. ۲۲.
  26. Glinert, Ed (2012). The London Compendium. Penguin. ISBN 978-0-7181-9203-7.
  27. Welch 2019, p. ۲۵.
  28. Shakeshaft, Burney & Evans 2018, pp. ۲۰–۲۱.
  29. Shakeshaft, Burney & Evans 2018, pp. ۲۲–۲۳.
  30. Moor, Dave. "Tottenham Hotspur". Historical Football Kits. Retrieved 5 January 2017.
  31. Shakeshaft, Burney & Evans 2018, p. ۲۶.
  32. Tongue 2016, Chapter 1: Early days (1863–1899).
  33. Goodwin 1988, pp. ۱۲–۱۳.
  34. Powley, Adam; Gillan, Robert (2015). Shankly's Village: The Extraordinary Life and Times of Glenbuck and its Famous Sons. Pitch Publishing. ISBN 978-1-78531-125-3.
  35. Welch 2019, p. ۲۸.
  36. Goodwin 2003, pp. ۱۴–۱۵.
  37. Morrow, S. (2003). The People's Game?: Football, Finance and Society. Springer. p. 82. ISBN 978-0-230-28839-3.
  38. "Manager List". Tottenham Hotspur Football Club. 8 November 2004. Retrieved 8 July 2017.
  39. Goodwin 1988, p. 58.
  40. Goodwin 2003, pp. 15–19.
  41. "First team: Players". Tottenham Hotspur F.C. Retrieved 16 September 2018.
  42. "2019/20 Premier League squad numbers announced". www.tottenhamhotspur.com. Tottenham Hotspur F.C. Retrieved 11 August 2019.
  43. "First team: Hugo Lloris". Tottenham Hotspur F.C. Retrieved 16 September 2018.
  44. Gold, Alasdair (12 September 2017). "Behind the scenes of Spurs' training session – banter, hard work and laughs". football.London. Retrieved 30 June 2018.
  45. "Steffen Freund". Tottenham Hotspur Football Club. Archived from the original on 17 April 2015. Retrieved 30 June 2018.
  46. Cannon, Rhod (9 February 2017). "Who is Tottenham Hotspur's new chief scout, Steve Hitchen?". International Business Times. Retrieved 3 July 2018.
  47. Club Directors بایگانی‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Tottenham Hotspur
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر موجود است.
  1. The use of "Spurs" for a team called Hotspur predates the formation of Tottenham Hotspur, see for example report of a match in The Referee, 14 November 1880, page 6
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.