فهرست سرمربیان فاتح لیگ ۱

فهرست سرمربیان فاتح لیگ ۱ (انگلیسی: List of Ligue 1 winning managers) فهرستی از تمام سرمربیان برنده لیگ ۱ فرانسه (بالاترین سطح فوتبال در فرانسه) از سال ۱۹۳۲ می‌باشد. ۲۰ باشگاه برنده این جام شده‌اند که پیشتاز آن‌ها سن-اتین با ۱۰ عنوان می‌باشد. (تا پایان هشتاد و دومین دوره لیگ - سال ۲۰۲۰)

سرمربیان قهرمان

آلبرت باتوکس تا کنون موفق‌ترین سرمربی تاریخ باشگاهی فوتبال فرانسه می‌باشد، برنده ۸ قهرمانی لیگ و ۳ قهرمانی جام حذفی به عنوان سرمربی تیم‌های ریمس و سنت‌اتین بین سال‌های ۱۹۷۰–۱۹۵۳.
ریموند گوثالز بلژیکی برنده ۲ عنوان با المپیک مارسی در سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۱. سومین عنوان متوالی‌اش با مارسی در سال ۱۹۹۳ بعدها توسط فدراسیون فوتبال فرانسه به دلیل رسوایی تعیین-نتیجه لغو شد.
پل لو گن برنده ۳ عنوان متوالی یه همراه المپیک لیون بین سال‌های ۲۰۰۶–۲۰۰۳ در دوران اقتدار باشگاه در دهه اول ۲۰۰۰.
کارلو آنچلوتی برنده لیگ ۱ در سال ۲۰۰۳ به همراه پاری سن ژرمن. این سومین کشوری بود که فاتح لیگ آن می‌شد. قبل از آن برنده لیگ‌های ایتالیا و انگلستان شده بود.
لوران بلان برنده ۴ عنوان لیگ ۱ فرانسه ۱ بار با بوردو در سال ۲۰۰۹ و ۳ بار به همراه پاری سن ژرمن در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۵ و ۲۰۱۴.
لئوناردو ژاردیم پرتغالی از آخرین مربیان فاتح لیگ ۱ در سال ۲۰۱۷ به همراه موناکو.
کلید
00 مربی برنده که همچنین جام حذفی فوتبال فرانسه را در یک فصل برنده شد. برنده ۲ گانه در فوتبال فرانسه.
فصل سرمربی باشگاه (تعداد عنوان) منبع.
مربی (تعداد عنوان) ملیت
۱۹۳۲–۳۳ (اولین) رابرت دی وین  بلژیک المپیک لیلویس (en) (۱)
۱۹۳۳–۳۴ (دومین) René Dedieu  فرانسه سته۳۴ (en) (۱)
۱۹۳۴–۳۵ (سومین) کونراد رز  اروگوئه سوشو (۱)
۱۹۳۵–۳۶ (۴مین) سید کیمپتون  انگلستان ریسینگ پاریس (en) (۱)
۱۹۳۶–۳۷ (۵مین) یوژف ایزنهوفر  مجارستان المپیک مارسی (۱)
۱۹۳۷–۳۸ (۶مین) کونراد رز (۲)  اروگوئه سوشو (۲)
۱۹۳۸–۳۹ (۷مین) Jean Marmiès  فرانسه سته۳۴ (en) (۲)
۱۹۳۹–۴۰ مسابقات تعلیق شد به دلیل جنگ جهانی دوم.[الف]
۱۹۴۰–۴۱
۱۹۴۱–۴۲
۱۹۴۲–۴۳
۱۹۴۳–۴۴
۱۹۴۴–۴۵
۱۹۴۵–۴۶ (۸مین) بیل بری  انگلستان لیل (۱) [1]
۱۹۴۶–۴۷ (۹مین) Charles Demeillez  فرانسه روبایکس-تورکوآن (en) (۱)
۱۹۴۷–۴۸ (دهمین) یوژف زیلیسی  مجارستان المپیک مارسی (۲) [1]
۱۹۴۸–۴۹ (۱۱مین) هنری روزلر  فرانسه ریمس (۱) [1]
۱۹۴۹–۵۰ (۱۲مین) آندره جرارد  فرانسه بوردو (۱) [1]
۱۹۵۰–۵۱ (۱۳مین) ناما اندروا  فرانسه نیس (۱) [1]
۱۹۵۱–۵۲ (۱۴مین) ناما اندروا (۲)  فرانسه نیس (۲) [1]
۱۹۵۲–۵۳ (۱۵مین) آلبرت باتوکس  فرانسه ریمس (۲) [1]
۱۹۵۳–۵۴ (۱۶مین) آندره چووا  فرانسه لیل (۲) [1]
۱۹۵۴–۵۵ (۱۷مین) آلبرت باتوکس (۲)  فرانسه ریمس (۳) [1]
۱۹۵۵–۵۶ (۱۸مین) لوئیس کارنیگلیا  آرژانتین نیس (۳) [1]
۱۹۵۶–۵۷ (۱۹مین) ژان اسنلا  فرانسه سن-اتین (۱) [1]
۱۹۵۷–۵۸ (بیستمین) آلبرت باتوکس (۳)  فرانسه ریمس (۴) [1]
۱۹۵۸–۵۹ (۲۱مین) ژان لوسیانو  فرانسه نیس (۴) [1]
۱۹۵۹–۶۰ (۲۲مین) آلبرت باتوکس (۴)  فرانسه ریمس (۵) [1]
۱۹۶۰–۶۱ (۲۳مین) لوسیان لدوک  فرانسه موناکو (۱) [1]
۱۹۶۱–۶۲ (۲۴مین) آلبرت باتوکس (۵)  فرانسه ریمس (۶) [1]
۱۹۶۲–۶۳ (۲۵مین) لوسیان لدوک (۲)  فرانسه موناکو (۲) [1]
۱۹۶۳–۶۴ (۲۶مین) ژان اسنلا (۲)  فرانسه سن-اتین (۲) [1]
۱۹۶۴–۶۵ (۲۷مین) خوزه آریباس  فرانسه نانت (۱) [1]
۱۹۶۵–۶۶ (۲۸مین) خوزه آریباس (۲)  فرانسه نانت (۲) [1]
۱۹۶۶–۶۷ (۲۹مین) ژان اسنلا (۳)  فرانسه سن-اتین (۳) [1]
۱۹۶۷–۶۸ (۳۰مین) آلبرت باتوکس (۶)  فرانسه سن-اتین (۴) [1]
۱۹۶۸–۶۹ (۳۱مین) آلبرت باتوکس (۷)  فرانسه سن-اتین (۵) [1]
۱۹۶۹–۷۰ (۳۲مین) آلبرت باتوکس (۸)  فرانسه سن-اتین (۶) [1]
۱۹۷۰–۷۱ (۳۳مین) لوسیان لدوک (۳)  فرانسه المپیک مارسی (۳) [1]
۱۹۷۱–۷۲ (۳۴مین) ماریو زاتلی  فرانسه المپیک مارسی (۴) [1]
۱۹۷۲–۷۳ (۳۵مین) خوزه آریباس (۳)  فرانسه نانت (۳) [1]
۱۹۷۳–۷۴ (۳۶مین) روبر هربین  فرانسه سن-اتین (۷) [1]
۱۹۷۴–۷۵ (۳۷مین) روبر هربین (۲)  فرانسه سن-اتین (۸) [1]
۱۹۷۵–۷۶ (۳۸مین) روبر هربین (۳)  فرانسه سن-اتین (۹) [1]
۱۹۷۶–۷۷ (۳۹مین) ژان وینسنت  فرانسه نانت (۴) [1]
۱۹۷۷–۷۸ (چهلمین) لوسیان لدوک (۴)  فرانسه موناکو (۳) [1]
۱۹۷۸–۷۹ (۴۱مین) گیلبرت گرس  فرانسه استراسبورگ (۱) [1]
۱۹۷۹–۸۰ (۴۲مین) ژان وینسنت (۲)  فرانسه نانت (۵) [1]
۱۹۸۰–۸۱ (۴۳مین) روبر هربین (۴)  فرانسه سن-اتین (۱۰) [1]
۱۹۸۱–۸۲ (۴۴مین) ژرار بنید  فرانسه موناکو (۴) [1]
۱۹۸۲–۸۳ (۴۵مین) سوئدو  فرانسه نانت (۶) [1]
۱۹۸۳–۸۴ (۴۶مین) امه ژاکه  فرانسه بوردو (۲) [1]
۱۹۸۴–۸۵ (۴۷مین) امه ژاکه (۲)  فرانسه بوردو (۳) [1]
۱۹۸۵–۸۶ (۴۸مین) ژرار هولیه  فرانسه پاری سن ژرمن (۱) [1]
۱۹۸۶–۸۷ (۴۹مین) امه ژاکه (۳)  فرانسه بوردو (۴) [1]
۱۹۸۷–۸۸ (۵۰مین) آرسن ونگر  فرانسه موناکو (۵) [1]
۱۹۸۸–۸۹ (۵۱مین) ژرار ژیلی  فرانسه المپیک مارسی (۵)
۱۹۸۹–۹۰ (۵۲مین) ژرار ژیلی (۲)  فرانسه المپیک مارسی (۶) [1]
۱۹۹۰–۹۱ (۵۳مین) ریموند گوثالز  بلژیک المپیک مارسی (۷)
۱۹۹۱–۹۲ (۵۴مین) ریموند گوثالز (۲)  بلژیک المپیک مارسی (۸)
۱۹۹۲–۹۳ (۵۵مین) عنوان لغو شد به دلیل رسوایی رشوه‌خواری.[ب]
۱۹۹۳–۹۴ (۵۶مین) آرتور ژورژه  پرتغال پاری سن ژرمن (۲) [1]
۱۹۹۴–۹۵ (۵۷مین) سوئدو (۲)  فرانسه نانت (۷) [1]
۱۹۹۵–۹۶ (۵۸مین) گای رو  فرانسه اوسر (۱) [1]
۱۹۹۶–۹۷ (۵۹مین) ژان تیگانا  فرانسه موناکو (۶) [1]
۱۹۹۷–۹۸ (شصتمین) دانیل لکلرک  فرانسه لانس (۱) [1]
۱۹۹۸–۹۹ (۶۱مین) الی بائوپ  فرانسه بوردو (۵) [1]
۱۹۹۹–۲۰۰۰ (۶۲مین) کلود پوئل  فرانسه موناکو (۷) [1]
۲۰۰۰–۰۱ (۶۳مین) رینالد دنویکس  فرانسه نانت (۸) [1]
۲۰۰۱–۰۲ (۶۴مین) ژاک سانتینی  فرانسه المپیک لیون (۱) [1]
۲۰۰۲–۰۳ (۶۵مین) پل لو گن  فرانسه المپیک لیون (۲) [1]
۲۰۰۳–۰۴ (۶۶مین) پل لو گن (۲)  فرانسه المپیک لیون (۳) [1]
۲۰۰۴–۰۵ (۶۷مین) پل لو گن (۳)  فرانسه المپیک لیون (۴) [1]
۲۰۰۵–۰۶ (۶۸مین) ژرار هولیه (۲)  فرانسه المپیک لیون (۵) [1]
۲۰۰۶–۰۷ (۶۹مین) ژرار هولیه (۳)  فرانسه المپیک لیون (۶) [1]
۲۰۰۷–۰۸ (۷۰مین) آلن پرین  فرانسه المپیک لیون (۷) [1]
۲۰۰۸–۰۹ (۷۱مین) لوران بلان  فرانسه بوردو (۶) [1]
۲۰۰۹–۱۰ (۷۲مین) دیدیه دشان  فرانسه المپیک مارسی (۹) [1]
۲۰۱۰–۱۱ (۷۳مین) رودی گارسیا  فرانسه لیل (۳) [1]
۲۰۱۱–۱۲ (۷۴مین) رنه گیراد  فرانسه مون‌پلیه (۱) [1]
۲۰۱۲–۱۳ (۷۵مین) کارلو آنچلوتی  ایتالیا پاری سن ژرمن (۳) [1]
۲۰۱۳–۱۴ (۷۶مین) لوران بلان (۲)  فرانسه پاری سن ژرمن (۴) [1]
۲۰۱۴–۱۵ (۷۷مین) لوران بلان (۳)  فرانسه پاری سن ژرمن (۵) [1]
۲۰۱۵–۱۶ (۷۸مین) لوران بلان (۴)  فرانسه پاری سن ژرمن (۶) [1]
۲۰۱۶–۱۷ (۷۹مین) لئوناردو ژاردیم  پرتغال موناکو (۸) [1]
۱۸–۲۰۱۷ (۸۰مین) اونای امری  اسپانیا پاری سن ژرمن (۷) [1]
۱۹–۲۰۱۸ (۸۱مین) توماس توخل  آلمان پاری سن ژرمن (۸) [1]
۲۰–۲۰۱۹ (۸۲مین) توماس توخل (۲)  آلمان پاری سن ژرمن (۹) [1]

برندگان چندگانه

رتبه سرمربی عنوان‌ها باشگاه(ها) سال‌های برنده شدن
اول
آلبرت باتوکس
۸
ریمس (۵), سن-اتین (۳) ۱۹۵۳, ۱۹۵۵, ۱۹۵۸, ۱۹۶۰, ۱۹۶۲, ۱۹۶۸, ۱۹۶۹, ۱۹۷۰
دوم
لوسیان لدوک
۴
موناکو (۳), المپیک مارسی (۱) ۱۹۶۱, ۱۹۶۳, ۱۹۷۱, ۱۹۷۸
روبر هربین
۴
سن-اتین (۴) ۱۹۷۴, ۱۹۷۵, ۱۹۷۶, ۱۹۸۱
لوران بلان
۴
بوردو (۱), پاری سن ژرمن (۳) ۲۰۰۹, ۲۰۱۴, ۲۰۱۵, ۲۰۱۶
پنجم
ژان اسنلا
۳
سن-اتین (۳) ۱۹۵۷, ۱۹۶۴, ۱۹۶۷
خوزه آریباس
۳
نانت (۳) ۱۹۶۵, ۱۹۶۶, ۱۹۷۳
امه ژاکه
۳
بوردو (۳) ۱۹۸۴, ۱۹۸۵, ۱۹۸۷
ژرار هولیه
۳
پاری سن ژرمن (۱), المپیک لیون (۲) ۱۹۸۶, ۲۰۰۶, ۲۰۰۷
پل لو گن
۳
المپیک لیون (۳) ۲۰۰۳, ۲۰۰۴, ۲۰۰۵
دهم
کونراد رز
۲
سوشو (۲) ۱۹۳۵, ۱۹۳۸
ناما اندروا
۲
نیس (۲) ۱۹۵۱, ۱۹۵۲
ژان وینسنت
۲
نانت (۲) ۱۹۷۷, ۱۹۸۰
ژرار ژیلی
۲
ٰالمپیک مارسی (۲) ۱۹۸۹, ۱۹۹۰
ریموند گوثالز
۲
المپیک مارسی (۲) ۱۹۹۱, ۱۹۹۲
سوئدو
۲
نانت (۲) ۱۹۸۳, ۱۹۹۵
توماس توخل
۲
پاری سن ژرمن (۲) ۲۰۱۹, ۲۰۲۰

بر پایه کشور

کشور تعداد مربیان تعداد عنوان‌ها
 فرانسه ۳۵ ۶۵
 بلژیک ۲ ۳
 انگلستان ۲ ۲
 مجارستان ۲ ۲
 پرتغال ۲ ۲
 آلمان ۱ ۲
 اروگوئه ۱ ۲
 آرژانتین ۱ ۱
 ایتالیا ۱ ۱
 اسپانیا ۱ ۱
در مجموع ۴۸ ۸۱

یادداشت‌ها

الف. ^  به هنگام جنگ جهانی دوم، مسابقات فوتبال توسط دولت فرانسه تعلیق شد، اگرچه باشگاه‌ها در بازی‌های منطقه‌ای به بازی کردن ادامه دادند. این بازی‌ها «قهرمانی جنگ» نامیده شد، حرفه‌ای بودن توسط فرانسه ویشی لغو شد و باشگاه‌ها مجبور به بازی در لیگ‌های منطقه‌ای شدند که به صورت مناطق شمالی و جنوبی تعیین شده بود. لیگ حرفه‌ای فوتبال و فدراسیون فوتبال فرانسه، مسابقات قهرمانی بین سال ۱۹۴۵–۱۹۳۹ را به رسمیت نمی‌شناسند.
ب. ^  فصل ۱۹۹۲–۹۳ را المپیک مارسی برنده شد، تحت مربیگری ژان فرناندز (اوت–نوامبر ۱۹۹۲) و ریموند گوثالز (نوامبر ۱۹۹۲ – ژوئن ۱۹۹۳). این سومین عنوان متوالی گوثالز به همراه مارسی محسوب می‌شد. اما در سپتامبر ۱۹۹۳ فدراسیون فوتبال فرانسه این قهرمانی را لغو کرد به خاطر رسوایی تبانی در نتیجه که ادعا شده بود تیم فوتبال مارسی به چند بازیکن والنسین رشوه داده‌است تا بازی خانگی خود را مقابل مارسی در می ۱۹۹۳ ببازند! اگرچه پاری سن ژرمن به سرمربیگری آرتور ژورژه فصل را با نایب قهرمانی به پایان رساند (با اختلاف ۴ امتیاز با مارسی) اما در نهایت عنوان قهرمان نامشخص باقی ماند و قهرمان هرگز تعیین نشد توسط فدراسیون فوتبال فرانسه.

منابع

  1. "Palmarès Championnat de France". lequipe.fr. L'Équipe. Retrieved 24 May 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.