فلودروکورتیزون
سامانهشناسی نام (آیوپاک) | |
---|---|
9-fluoro-11,17-dihydroxy-17- (2-hydroxyacetyl)- 10,13-dimethyl- 1,2,6,7,8,9,10,11,12, 13,14,15,16,17- tetradecahydrocyclopenta[a]phenanthren-3-one | |
دادههای بالینی | |
AHFS/دانشنامه دراگز | monograph |
رده بارداری | C |
تجویز | oral |
دادههای فارماکوکینتیکی | |
پیوند پروتئینی | High |
متابولیسم | Hepatic |
نیمهعمر | 3.5 hours |
شناسه | |
شماره سیایاس | 127–31-1 |
کد ATC | H02AA02 |
پابکم | CID 31378 |
IUPHAR ligand | ۲۸۷۳ |
بانکدارو | DB00687 |
کماسپایدر | 29111 |
UNII | U0476M545B |
KEGG | D07967 |
ChEBI | CHEBI:۵۰۸۸۵ |
ChEMBL | CHEMBL1201388 |
دادههای شیمی | |
فرمول | C21H29FO۵ |
وزن مولکولی | 380.45 g/mol |
SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
(what is this?) (verify) |
فلودروکورتیزون[1] (به انگلیسی: FLUDROCORTISONE)
رده درمانی: مینرالوکورتیکوئیدها
اشکال دارویی: قرص
موارد مصرف
نارسائی آدرنال، سندرم آدرنوژنیتال توأم با دفع نمک.
مکانیسم اثر
با داشتن اثرات مینرالوکورتیکوئیدی قوی و فعالیت گلوکوکورتیکوئیدی ضعیف سبب افزایش بازجذب آب و سدیم، و دفع پتاسیم و هیدروژن از لولههای کلیوی میشود (مشابه آلدوسترون).
عوارض جانبی
گُرگرفتگی، تعریق، سردرد، افزایش فشارخون، کلاپس عروقی، ترومبوفلبیت، آمبولی، تاکیکاردی، شکستگی استخوانها، استئوپروز و ضعف.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.