فلودروکورتیزون

فلودروکورتیزون
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
9-fluoro-11,17-dihydroxy-17- (2-hydroxyacetyl)- 10,13-dimethyl- 1,2,6,7,8,9,10,11,12, 13,14,15,16,17- tetradecahydrocyclopenta[a]phenanthren-3-one
داده‌های بالینی
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
رده بارداری C
تجویز oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی High
متابولیسم Hepatic
نیمه‌عمر 3.5 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 127–31-1 Y
کد ATC H02AA02
پاب‌کم CID 31378
IUPHAR ligand ۲۸۷۳
بانک‌دارو DB00687
کم‌اسپایدر 29111 Y
UNII U0476M545B Y
KEGG D07967 Y
ChEBI CHEBI:۵۰۸۸۵ Y
ChEMBL CHEMBL1201388 N
داده‌های شیمی
فرمول C21H29FO۵ 
وزن مولکولی 380.45 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 N(what is this?)  (verify)

فلودروکورتیزون[1] (به انگلیسی: FLUDROCORTISONE)

رده درمانی: مینرالوکورتیکوئیدها

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

نارسائی آدرنال، سندرم آدرنوژنیتال توأم با دفع نمک.

مکانیسم اثر

با داشتن اثرات مینرالوکورتیکوئیدی قوی و فعالیت گلوکوکورتیکوئیدی ضعیف سبب افزایش بازجذب آب و سدیم، و دفع پتاسیم و هیدروژن از لوله‌های کلیوی می‌شود (مشابه آلدوسترون).

عوارض جانبی

گُرگرفتگی، تعریق، سردرد، افزایش فشارخون، کلاپس عروقی، ترومبوفلبیت، آمبولی، تاکیکاردی، شکستگی استخوانها، استئوپروز و ضعف.

جستارهای وابسته

آلدوسترون

داروهای کورتیکواستروئیدی

منابع

  1. "دارویاب". مرکز اطلاعات دارویی ایران.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.