فساد سیاسی

فساد سیاسی (به انگلیسی: Political corruption) يا فساد بزرگ (Grand corruption ) به استفاده از قدرت از جانب مقامات دولت در بالاترين سطوح و افراد منتخب شامل قانونگذاران، یا شبكه مرتبط با ايشان به منظور کسب منافع نامشروع خصوصى (فردى یا گروهی) گفته می‌شود. فساد سیاسی مشخصاتی را نشان میدهد که به تمامی بخش های جامعه گسترش میابد ، فساد اقتصادی ، فساد علمی و غیره ، که همگی فسادهای سیاسی هستند که در نهادها و قوانین سیاسی ظاهر میشوند که به درستی شکل نگرفته است. فساد سیاسی در فرآیندهای سیاسی ظاهر میشود و در ارتباط بین بازیگران سیاسی رخ میدهد که در فرآیندهای سیاسی نقش دارند. بازیگر سیاسی که به دلیل فساد سیاسی ، از حق تصمیم گیری برخوردار شده ، از قدرت سیاسی و اختیاراتش برای نقض قوانین ، قواعد و همچنین معیارهای اخلاقی استفاده میکند. [1] [2] فساد رفتاری است که وظایف رسمی یک نقش همگانی (دولتی) را به منظور یک توجه خصوصی (شخصی ، خویشاوندان نزدیک ، محفل خصوصی ، منافع مالی یا موقعیتی ، یا نقش قوانین در قبال انجام نوع خاصی از تاثیرات توجه شخصی) منحرف مینماید.[3] فساد شامل اشکال مختلفى از جمله رشوه، اخاذی، دريافت تسهيلات، كلاهبردارى ، تبانى ، خویشاوندسالاری و اختلاس ميباشد.

فساد سیاسی
کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه فساد


علل و عوامل تسهیل کننده فساد


ضعف و ناكارآمدى حكومت يكى از اساسى ترين علل فساد است. يكى ديگر از دلايل فساد برخوردارى از اختيارات بيش از حد است. در فساد سياسى ساختار قدرت متمركز است ، رقابت سياسى وجود ندارد و مكانيسم مسئوليت پذيرى بسيار ضعيف است. [4] انواعى از عوامل سياسى ، اقتصادى ، اجتماعى فساد را تسهيل ميكنند. موضوع حائز اهميت آن است كه فساد در محيطي كه در آن يك تمايل جمعى به سمت در بر گرفتن چيزي فراتر از منافع شخصى جريان دارد رشد ميكند. فساد يك سلسله از تعاملات و ارتباطاتى است كه در داخل و بيرون از پيكره همگانى جامعه جريان دارد. رفتار اين فساد همگانى و يا حتى سيستماتيك است. همچنين هرگاه مسئوليت پذيرى ضعيف و از اهميت كمى برخوردار است و تصميمات به وفور بر اساس صلاحديدشخصى و برخوردار از اختيارات بيش از حد صورت ميپذيرد ، فساد رونق ميابد. قابل ذكر است كه دموكراسى به خودى خود منجر به كاهش فساد نميگردد. [4]

تاثیرات فساد

در سیاست ، فساد دموکراسی و حکومت داری مناسب را از طریق استهزاء و حتی براندازی فرآیندهای رسمی تضعیف مینماید. فساد در انتخابات و قانونگذاری ، مسئولیت پذیری را کاهش میدهد و نمایندگی مردم در سیاست گذاری را تحریف مینماید. فساد در قوه قضائیه ، حاکمیت قانون را به خطر می اندازد ، و فساد در مدیریت عام منجر به ارائه خدمات نا کارآمد میگردد. فساد برای جمهوری خواهان ، یک اصل پایه محوریت فضیلت مدنی را نقض مینماید. [5] فساد در رده هاى بالاى ادارى ، فساد در رده هاى پايين را افزايش ميدهد. يكى از عواملى كه ارتباط منفى با فساد دارد، اعتماد است. "به طور کلی فساد ظرفیت نهادهای دولتی را فرسوده مینماید زیرا رویه ها نادیده گرفته میشوند ، منابع به فنا میروند ، و دفاتر عمومی (خدمات دولت) خریداری شده و به فروش میروند. فساد مشروعیت دولت و ارزشهای دموکراتیک مثل اعتماد و بردباری را تضعیف مینماید. شواهد نشان میدهد که فساد و رشوه خواری میتواند منجر به تاثیرات منفی در اعتماد به نهادها گردد." [6] [7] در حضور فساد سیاسی ، نهادهای دموکراتیک در طول زمان عملکرد خود را از دست میدهند. در نتیجه فساد دولتی گروههای فشار و مصلحتی رشد میکنند. همچنین ارتباط تنگاتنگی بین فساد سیاسی و توسعه و تغییراتی که در ساختار اقتصادی- اجتماعی واقع میشود وجود دارد. به طور موازی با تغییرات ساختار اقتصادی - اجتماعی ، فساد سیاسی بیشتر رواج میابد. [2][1]

نرخ فساد در کشورهای جهان

رنکینگ بهترین کشورهای سال 2020 [8]، با مشارکت گروه BAV ، یکی از واحدهای شرکت ارتباطات مارکتینگ جهانی VMLY&R و همچنین مدرسه Wharton دانشگاه پنسیلوانیا ، بر اساس مطالعه و بررسی بیش از 20.000 شهروند در جهان و در چهار منطقه برای ارزیابی مشاهدات در 73 کشور با در نظر گرفتن 75 معیار متفاوت تهیه گردید. جدول زیر که با بررسی این گزارش در سایت Usnews استخراج گردیده است ، شامل نرخ فساد ، توزيع مناسب قدرت سياسى ، شفافيت دولت ، و برخوردارى از چارچوب قانونى مناسب مربوط به چندین كشور میباشد. اين ارقام ارتباط بين اين عوامل را به درستى نشان ميدهد. به طور مثال در آلمان كه نرخ فساد بسيار ناچيز است ، نرخ توزيع مناسب قدرت سياسى بسيار چشمگير است . در اين كشور نرخ شفافيت دولت نيز بالاست. ولى با مقايسه دو كشور چين و مالزى به نتايج متفاوتى ميرسيم. اين دو كشور با اينكه داراى نرخ بسيار پايينى از توزيع مناسب قدرت سياسى و شفافيت دولت هستند، ولى نرخ فساد چشمگيرى مانند عربستان سعودی و روسيه ندارند. شايد دسترسى دو كشور روسيه و عربستان به ثروت حاصل از منابع بينظير طبيعى موجب رونق فساد ميگردد زيرا اين دولتهاى ضعيف و نا كار آمد ميتوانند با صرف هزينه هاى هنگفت همچنان موقعيت خود را حفظ نمايند و در راس قدرت بمانند.

در آمريكا اوضاع به گونه ديگريست. با اينكه نرخ توزيع مناسب قدرت سياسى و شفافيت دولت كمتر از پنجاه است ، ليكن نرخ فساد دولت بسيار اندك است. اين مقايسه نشان دهنده وجود ساير عوامل مؤثر است كه بايستى جداگانه بررسى گردند.

در جدول زير، كشور هند با بيش از يك ميليارد جمعيت از ضعيفترين چارچوب قانونى برخوردار است. در اين كشور نرخ توزيع مناسب قدرت و شفافيت دولت بسيار اندك است و نرخ فساد نيز رقم قابل توجهى است.

آلمان انگلستان آمريكا تركيه عربستان امارات مصر روسيه هند چين ژاپن كره جنوبى مالزى
نرخ فساد ٠/١ ٠/١ ٤ ٦١/٧ ٨٥/٤ ٤٨/٢ ٧١/٩ ٨٠/٦ ٧٣/٨ ٣٧/٩ ٠/١ ٥/٧ ٣٧/٧
نرخ توزيع مناسب قدرت سياسى ٩٦/٤ ٨٨/٩ ٤١/٢ ٧/٣ ١١/٢ ٢٢/٤ ٢/٩ ١٦/٩ ١/٩ ٩/٧ ٦٧/٣ ٢٧/٥ ٣
نرخ شفافيت دولت ٧١/٨ ٦٠/٣ ٢٤/٥ ١/٦ ٣/٤ ٣/٨ ٣/٦ ٥/٨ ٣/٢ ٤/١ ٣٤/١ ٧/٩ ٥/٤
چارچوب قانونى مناسب ١٠٠ ٩٦/٤ ٩٣/٤ ١١ ٣٢/٩ ٧٠/٥ ٨/٧ ٤٦/٦ ١/٨ ٦٠/٤ ٩٩/٨ ٧٤/٣ ١٦

جستارهای وابسته

منابع
  1. AKTAN, Coşkun Can (1993-11-01). "Posta Ve Telekomünikasyon Hizmetlerinde Yeniden Yapılanma Ve Özelleştirme Uygulamaları (Abd İngiltere Örnekleri)". İktisat İşletme ve Finans. 8 (92). doi:10.3848/iif.1993.92.4024. ISSN 1308-4658.
  2. Aktan, Coşkun Can.“Siyasal Patoloji ve Siyasal Yozlaşma”, Yeni Türkiye, MartNisan 1997
  3. Nye, J.S. Corruption and Political Development A Cost-Benefit Analysis; The Study of Corruption in Less Developed Countries. American Political Science Review, LXI (2) (June), 1967.
  4. «Why corruption matters : understanding causes , effects and how to address them». به کوشش Alina Rocha Menocal. ۲۰۱۵.
  5. Hamilton, Alexander (2013). "Sm is Beautiful, at Least in High-Income Democracies: The Distribution of Policy-Making Responsibility, Electoral Accountability, and Incentives for Rent Extraction". Policy Research Working Papers. doi:10.1596/1813-9450-6305. ISSN 1813-9450.
  6. «The Tribes that Bind: Attitudes to the Tribe and Tribal Leader in the Sudan». به کوشش Hamilton, A. and Hudson, J.. ۲۰۱۴.
  7. «Bribery and Identity: Evidence from Sudan». به کوشش Hamilton, A. and Hudson, J.. ۲۰۱۴.
  8. Radio, Business; Podcasts; Research; Focus, Global; America, North. "'Best Countries' 2020: Which Nations Ranked Highest - and Why?". Knowledge@Wharton. Retrieved 2020-04-21.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.