فرانک ریبری

فرانک آنری پیر ریبری (فرانسوی: Franck Henry Pierre Ribéry‎؛ زادهٔ ۷ آوریل ۱۹۸۳) بازیکن فوتبال اهل فرانسه است که در حال حاضر برای باشگاه فیورنتینا در سری آ بازی می‌کند. ریبری از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ عضو تیم ملی فوتبال فرانسه بود.

فرانک ریبری
ریبری با بایرن مونیخ در سال ۲۰۱۹
اطلاعات شخصی
نام کامل فرانک آنری پیر ریبری[1]
زادروز ۷ آوریل ۱۹۸۳ ‏(۳۸ سال)
زادگاه بولون-سور-مر، فرانسه
قد ۱٫۷۰ متر (۵ فوت ۷ اینچ)
پست وینگر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی فیورنتینا
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۹–۱۹۹۶ Conti Boulogne
۱۹۹۶–۱۹۹۹ لیل
۱۹۹۹–۲۰۰۰ بولون
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۰۰–۲۰۰۲ بولون ۲۸ (۶)
۲۰۰۲–۲۰۰۳ Alès ۱۹ (۱)
۲۰۰۳–۲۰۰۴ برست ۳۵ (۳)
۲۰۰۴–۲۰۰۵ متس ۲۰ (۱)
۲۰۰۵ گالاتاسارای ۱۴ (۰)
۲۰۰۵–۲۰۰۷ مارسی ۶۰ (۱۱)
۲۰۰۷–۲۰۱۹ بایرن مونیخ ۲۷۳ (۸۶)
۲۰۱۹– فیورنتینا ۲۴ (۳)
تیم ملی‡
۲۰۰۴–۲۰۰۶ زیر ۲۱ سال فرانسه ۱۳ (۲)
۲۰۰۶–۲۰۱۴ فرانسه ۸۱ (۱۶)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۱۸:۵۵, ۱۸ مارس ۲۰۱۸ (UTC).
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۳

اوایل زندگی

ریبری در شهر بولون-سور-مر در ۷ آوریل ۱۹۸۳ زاده شد. او به همراه خانواده‌اش در محله‌ای فقیر نشین در حومه شهر زندگی می‌کرد.[2] هنگامی که دو سال داشت، همراه با خانواده‌اش دچار یک تصادف با کامیون شدند.[3] ریبری دچار جراحت شدیدی شد که سبب شد بیش از صد بخیه بخورد و دو زخم برایش به یادگار ماند، یک زخمی طولانی در سمت راست صورتش و زخمی دیگر در میان ابروهایش.[3] او پیش از پیوستن به استاد برستوا در سال ۲۰۰۳، به همراه پدرش به عنوان کارگر ساختمان کار می‌کرد؛ ریبری از آن به عنوان «تجربه یادگیری» یاد می‌کند.[4]

دوران باشگاهی

در شش سالگی برای تیم محلی به میدان رفت اما در سال ۱۹۹۶ به رده‌های سنی تیم لیل در دسته دوم پیوست. بعدها فاش کرد که پس از شکستن آرنجش در تیم لیل مربیان می‌خواستند او را به علت اینکه ریز اندام است کنار بگذارند. او لیل را ترک کرد و به تیم یو اس بولوژونه پیوست و در سطح چهارم فوتبال فرانسه در دو سال حضورش در تیم اصلی ۲۹ بازی انجام داد و ۵ گل به ثمر رساند. بعد از آن به المپیک آلس رفت و ۱۸ بازی برای این تیم انجام داد و تنها یک گل زد، سپس به تیم دسته سومی استاد برست پیوست و ۳۵ بازی انجام داد و ۹ گل به ثمر رساند و باعث شد تیمش به لیگ ۲ فرانسه صعود کند. وی در سال ۲۰۰۴ نیم فصل برای مس به میدان رفت و در مقابل تلوز تک گلش تیمش را به ثمر رساند. بالاخره در ژانویه ۲۰۰۵ استعدادیابان گالاتاسرای ترکیه وی را شکار کردند و در این تیم ۱۴ بازی انجام داد و از هوادران لقب فراری ریبری را گرفت که این لقب به علت سرعت بالا و تسلط فوق‌العاده در کنترل توپ بود. در واقع سوپر لیگ ترکیه سکوی پرتاب وی شد. در تابستان ۲۰۰۵ راهی مارسی شد و بازی‌های درخشانی را زیر نظر مربی سابقش در مس انجام داد. ریبری به جام جهانی ۲۰۰۶ دعوت شد و درخشان ظاهر شد، فرانک دیگر فرانکی محبوب شده بود. در آن سال تیم‌هایی مانند رئال مادرید و آرسنال و لیون خواهان جذب او بودند حتی رئال مادرید ۳۰ میلیون یورو به وی پیشنهاد داده بود ولی ریبری در مارسی باقی ماند. او در مارسی ۹۰ بازی انجام داد و ۱۸ گل به ثمر رساند. در فصل بعد با قیمت عجیب ۲۵ میلیون یورو راهی بایرن مونیخ شد و قراردادی ۴ ساله امضا کرد. در بایرن هم مانند مارسی در بدو راه، شماره ۷ را بر تن کرد.

در مدت حضور 10 ساله در بایرن مونیخ به همراه آرین روبن یکی از بهترین زوجهای فوتبالی را تشکیل دادند که حرکات و گلهای زیبایی آنها برای همیشه در ذهن فوتبال دوستان نقش بسته است.

ریبری با بایرن مونیخ در سال ۲۰۰۹

ریبری در سال ۲۰۱۳ سال درخشانی را در بایرن مونیخ تجربه کرد و قهرمانی در بوندس لیگا و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. ریبری در سال ۲۰۱۳ در همراه لیونل مسی و کریستیانو رونالدو یکی از سه نامزد نهایی توپ طلا بهترین بازیکن جهان بود. ریبری در همین سال یعنی سال ۲۰۱۳ برنده جایزه بهترین بازیکن سال اروپا شد و در جام باشگاه‌های جهان نیز به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد ولی در مراسم گالا پس از مسی و رونالدو سوم شد.

در سال ۲۰۱۷ پس از شروع بد بایرن مونیخ در بازی‌های پیش فصل و آغاز فصل، ریبری و چند تن از بازیکنان دیگر بایرن نسبت به سرمربی وقت بایرن، آنجلوتی ایتالیایی ابراز نارضایتی کردند که نهایتاً بعد از باخت سنگین به پاری سن ژرمن منجر به اخراج این مربی شدند.

زندگی شخصی

ریبری مسلمان است. او دو دختر به نام‌های هیزیا و شاهین و یک پسر به نام سیف الاسلام دارد.[5] زن او اصلیت الجزایری دارد. او پس از گرویدن به اسلام نام بلال یوسف محمد را اختیار کرده‌است.[6]

آمار

ملی
تا ۱۵ اکتبر ۲۰۱۳. [7]
تیم ملیفصلبازیگلپاس گل
فرانسه ۰۶–۲۰۰۵۱۰۱۴
۰۷–۲۰۰۶۸۱۳
۰۸–۲۰۰۷۱۲۲۲
۰۹–۲۰۰۸۸۳۱
۱۰–۲۰۰۹۱۰۰۱
۱۱–۲۰۱۰۴۰۰
۱۲–۲۰۱۲۱۲۳۲
۱۳–۲۰۱۲۹۲۲
۱۴–۲۰۱۳۸۵۵[8]
مجموع۸۰۱۶۲۰

گل‌های ملی
# تاریخ ورزشگاه حریف گل نتیجه رقابت
۱ ۲۷ ژوئن ۲۰۰۶ ورزشگاه آ و دی-آرنا، هانوفر، آلمان  اسپانیا ۱ – ۱ ۱ – ۳ جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶
۲ ۲ ژوئن ۲۰۰۷ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی، فرانسه  اوکراین ۱ – ۰ ۲ – ۰ مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸
۳ ۲۶ مارس ۲۰۰۸ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی، فرانسه  انگلستان ۱ – ۰ ۱ – ۰ بازی دوستانه
۴ ۳ ژوئن ۲۰۰۸ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی، فرانسه  کلمبیا ۱ – ۰ ۱ – ۰ دوستانه
۵ ۱۱ اکتبر ۲۰۰۸ ورزشگاه فارول، کونستانسا، رومانی  رومانی ۲ – ۱ ۲ – ۲ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰
۶ ۲۸ مارس ۲۰۰۹ ورزشگاه داریوس جیرناس، کاوناس، لیتوانی  لیتوانی ۰ – ۱ ۰ – ۱ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰
۷ ۱ آوریل ۲۰۰۹ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی، فرانسه  لیتوانی ۱ – ۰ ۱ – ۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰
۸ ۲۷ مه ۲۰۱۲ استید دو هاینوت، والنسین، فرانسه  ایسلند ۲ – ۲ ۳ – ۲ دوستانه
۹ ۳۱ مه ۲۰۱۲ استید آگوست دالون، رنس، فرانسه  صربستان ۱ – ۰ ۲ – ۰ دوستانه
۱۰ ۵ ژوئن ۲۰۱۲ مم آرنا، لو مان، فرانسه  استونی ۱ – ۰ ۴ – ۰ دوستانه
۱۱ ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۲ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی، فرانسه  بلاروس ۳ – ۱ ۳ – ۱ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
۱۲ ۲۲ مارس ۲۰۱۳ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی، فرانسه  گرجستان ۳ – ۰ ۳ – ۱ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
۱۳ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۳ ورزشگاه سنترال، گومل، بلاروس  بلاروس ۱ – ۱ ۲ – ۴ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
۱۴ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۳ ورزشگاه سنترال، بلاروس  بلاروس ۲ – ۲ ۲ – ۴ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
۱۵ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۳ ورزشگاه پارک ده پرنس، پاریس، فرانسه  استرالیا ۱ – ۰ ۶ – ۰ دوستانه
۱۶ ۱۵ اکتبر ۲۰۱۳ ورزشگاه استاد دو فرانس، سن-دنی  فنلاند ۱ – ۰ ۳ – ۰ مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴

افتخارات

باشگاهی

گالاتاسارای

مارسی

بایرن مونیخ

ملی
فرانسه

فردی

منابع
  1. "FIFA Club World Cup Morocco 2013: List of Players" (PDF). FIFA. 7 December 2013. p. 5. Retrieved 7 December 2013.
  2. Stafford, Mikey (5 May 2009). "Franck Ribéry's career timeline". The Guardian. UK. Retrieved 21 March 2010.
  3. Kinsella, Ben (1 July 2006). "Ribery: Lucky to be alive". London, UK: The Sun. Retrieved 25 March 2008.
  4. "Franck Ribéry: From the street to superstar". Bundesliga.de. Archived from the original on 22 July 2012. Retrieved 26 May 2010.
  5. مصاحبه با سایت TZ
  6. White, Duncan (2009-04-04). "Franck Ribery the man to challenge Lionel Messi and Barcelona". Telegraph.co.uk. Retrieved 2015-07-19.
  7. "RIBERY Franck" (به French). fff.fr. Retrieved ۱۹ March 2010.
  8. "Franck Ribéry". goal.com. Retrieved 17 October 2013.
  9. Pierrend, José Luis (6 March 2012). ""Onze Mondial" Awards". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 26 December 2015.
  10. "Ribery - der Mann des Jahres" (به German). kicker.de. 22 December 2013. Retrieved 24 December 2013.
  11. "Franck Ribéry (BEST PLAYER OF THE YEAR) - Globe Soccer". globesoccer.com. Archived from the original on 12 September 2014. Retrieved 27 March 2015.
  12. "adidas Golden Ball - FIFA Club World Cup". FIFA.com. Retrieved 18 July 2014.
  13. "FIFA/FIFPro World XI". FIFA.com. Retrieved 18 July 2014.
  14. "FIFA Ballon d'Or". FIFA.com. Retrieved 18 July 2014.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فرانک ریبری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.