علاالدین محمد
ابوالسعادات علاءالدین محمد بن جلال‌الدین حسن نومسلمان ابن محمد (زادهٔ ۶۰۹ (قمری) - درگذشتهٔ ۶۵۳ (قمری)) فرمانروای اسماعیلی بود. او فرزند و جانشین جلال‌الدین حسن بود که در سال ۶۱۸ قمری و در سن نه سالگی به جای پدر نشست.
علاءالدین محمد ۵ سال پس از فرمانروایی به مالیخولیا دچار شد و کسی جرئت نمی‌کرد دربارهٔ مسائل کشوری با او سخن بگوید. در نتیجه پریشانی در منطقهٔ تحت فرمانروایی او حکمفرما گشت. خواجه نصیر طوسی مدتها پیش این فرمانروا بوده است. سرانجام رکن‌الدین حسن پسر او همراه با دیگر سران دولت تصمیم به قتل او گرفتند. در نیمه‌شب آخر شوال ۶۵۳ قمری (آذر ۶۳۴) حسن مازندرانی او را با تبر گردن زد.[1]
منابع
- مدرس رضوی، محمدتقی، احوال و آثار خواجه نصیر طوسی، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۴. (ص ۱۳۶)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.