عقیل، عقیل

عقیل، عقیل نام یکی از داستان‌های محمود دولت‌آبادی است که در سال ۱۳۵۱ آن را نوشته‌است. این داستان مانند بسیاری از آثار دیگر دولت‌آبادی به مشکلات مردم روستایی می‌پردازد.

عقیل، عقیل
نویسنده(ها)محمود دولت‌آبادی
کشورتهران، ایران
زبانفارسی
تعداد جلد
۶۳
ناشرانتشارات نگاه
شابکشابک ‎۹۷۸−۹۶۴−۳۵۱−۲۱۸−۷

خلاصهٔ داستان

داستان در مورد زلزله‌ای است که در یکی از روستاهای خراسان اتفاق می‌افتد. شخصیت اصلی داستان، عقیل خانواده و خویشان خود، به جز شهربانو دخترش و تیمور پسرش را از دست می‌دهد. عقیل به همراه دخترش برای دیدن تیمور که در سربازی به سر می‌برد می‌شود اما دخترش در مسیر تلف می‌گردد و به تنهایی به مسیر خود ادامه می‌دهد. عقیل بعد گشتن فراوان نمی‌تواند ردی از وی در پادگان می‌یابد. امیدوار برای دیدن او راهی پادگان می‌شود که در نهایت موفق به دیدن تیمور نمی‌شود.

زبان داستان

داستان عقیل، عقیل مانند بسیاری از داستان‌های دیگر دولت‌آبادی از زبانی محکم و استوار بهره می‌گیرد. روابط علت و معلولی منطقی در کل داستان دیده می‌شود و توصیفات دقیق و هنری جلوه خاصی به داستان می‌دهد. استفاده از کلمات گوناگون و پخته نثر داستان را روان و تأثیرگذار می‌کند[1].

منابع
  1. عقیل، عقیل، دولت آبادی، محمود، نگاه، تهران، ۱۳۸۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.