جای خالی سلوچ
جای خالی سُلوچ رمانی رئالیستی از محمود دولت‌آبادی است که بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته است. دولت‌آبادی داستان آن را به هنگامی که دورهٔ سه سالهٔ حبس را می‌گذراند در ذهنش پرورانده بود.[1]
 | |
| نویسنده(ها) | محمود دولت‌آبادی |
|---|---|
| کشور | تهران |
| زبان | فارسی |
تعداد جلد | ۱ |
| ناشر | انتشارات آگاه نشر نو نشر چشمه |
| شمار صفحات | ۴۴۱ |
خلاصه داستان
داستان جای خالی سلوچ روایت دردمندانه زندگی یک زن روستایی (مِرگان) در یکی از نقاط دورافتادهٔ ایران (روستای زمینج) است که سعی می‌کند پس از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش کانون خانواده را همچنان حفظ کند. مرگان دو پسر به نام‌های عباس و اَبراو (Abraw)[1] و دختری به نام هاجر دارد.
به زبان‌های دیگر
- ترجمه به انگلیسی توسط کامران رستگار در سال ۲۰۰۷.[1]
- ترجمه به ایتالیایی توسط آنا ونسن.[2]
- ترجمه به فرانسوی توسط دکتر مریم عسگری
- ترجمه به آلمانی توسط زیگرید لطفی
- ترجمه به کردی
- ترجمه به هلندی
پیوند به بیرون
- مدخل «جای خالی سلوچ» در دانشنامهٔ ایرانیکا (انگلیسی)
| ||
| رمان‌ها |  | |
| داستان بلند |
| |
| داستان کوتاه |
| |
| مجموعه داستان | ||
| نمایشنامه‌ها | ||
| فیلم‌نامه‌ها | ||
| سفرنامه |
| |
| آثار غیر داستانی، مقالات و گفتگوها |
| |
| اقتباس سینمایی | ||
| دیگر | ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.