عبدالعلی کارنگ

عبدالعی کارنگ (زادهٔ زمستان ۱۳۰۲ تبریز – درگذشتهٔ ۲۱ فروردین ۱۳۵۸ تبریز) نویسنده، ادیب، خوشنویس و دانشمند ایرانی اهل محلهٔ شتربان تبریز بود. وی از اعضای انجمن آثار ملی ایران و از بنیان‌گذاران کتابخانهٔ ملی تبریز، انجمن خیریهٔ تبریز، مؤسسه انتشارات فرانکلین شعبهٔ تبریز بود.[1][2][3][4][5][6]

عبدالعلی کارنگ
عبدالعلی کارنگ
زادهٔزمستان ۱۳۰۲
تبریز، ایران
درگذشت۲۱ فروردین ۱۳۵۸ (۵۶ سال)
تبریز، ایران
ملیتایرانی
محل تحصیلدانشگاه تبریز
شناخته‌شده برایزبان و ادبیات فارسی
عضو هیئت مدیرهعضو انجمن آثار ملی ایران

تحصیلات

عبدالعلی کارنگ در سال ۱۳۰۲ و در کوچهٔ مقتدر محلهٔ شتربان تبریز زاده شد. تحصیلات عمومی خود را در مدارس رضوان و سعدی گذرانید و سپس به دانشسرای مقدماتی پسران در رشتهٔ ریاضی راه یافت. نهایتاً در سال ۱۳۲۰ وارد آموزش و پرورش شد و در سال ۱۳۲۲ هم به ریاست آموزش و پرورش میانه ارتقا یافت. پس از آن از رشتهٔ ریاضی تغییر رشته داد و در رشته‌های زبان و ادبیات فارسی و علوم تربیتی از دانشگاه تبریز مدرک کارشناسی گرفت. جهت ادامهٔ تحصیل به تهران و بعداً استانبول رفت؛ ولی به دلیل نارضایتی مادر از دوری تنها فرزندش، دورهٔ دکتری در کشور ترکیه را نیمه‌تمام رها کرد و به تبریز بازگشت و به تدریس در مراکز آموزش عالی این شهر مشغول گشت.[1]

تألیفات

عبدالعلی کارنگ حدود ۱۰۰ تألیف و ترجمه داشته است:[1]

کتاب‌هایی که نوشته است:

  • آثار باستانی آذربایجان، برگزیده به عنوان کتاب سال ۱۳۵۳
  • ادبیات فارسی برای کلاس‌های اول تا پنجم
  • تاتی و هرزنی (دو لهجه از زبان باستان آذربایجان)، سال ۱۳۳۶
  • تاریخ ادبیات فارسی برای کلاس‌های چهارم و پنجم
  • دستور زبان فارسی
  • دستور زبان کنونی آذربایجان

نشریه‌هایی که در آن‌ها تألیفات و ترجمه‌هایش را منتشر کرده است:

  • توحید افکار
  • جهان اخلاق
  • جهان کتاب
  • دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی
  • معلم امروز
  • یغما
  • یومیهٔ تبریز

کتبی که بر آن‌ها مقدمه نوشته است:

  • بحثی دربارهٔ زبان آذربایجان
  • حیدربابایه سلام
  • قیام آذربایجان و ستارخان
  • هفت شهر نظمی
  • وحدت و تنوع در تمدن اسلامی

بیت الاحباب

خانهٔ عبدالعلی کارنگ در محلهٔ شتربان تبریز که به بیت الاحباب شهرت یافته بود، محل رفت‌وآمد افراد زیر بود:[1]

درگذشت

عبدالعلی کارنگ پس از مرگ مادرش و به سبب آسیب روحی وارده در روز سه‌شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۵۸ در تبریز درگذشت و در گورستان محلهٔ قوم‌تپه دفن گردید. جسد وی بعد از ۱۹ سال و در سال ۱۳۷۷ به قطعهٔ هنرمندان وادی رحمت منتقل شد.[1]

پانویس

  1. «عبدالعلی کارنگ، پژوهنده‌ای کم‌نظیر و انسانی شریف». وب‌گاه ایران‌بوم. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶.
  2. «تاتی و هرزنی/ عبدالعلی کارنگ». وب‌گاه آذری‌ها. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶.
  3. «عبدالعلی کارنگ». پایگاه مجلات تخصصی نور. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶.
  4. «عبدالعلی کارنگ». وب‌گاه تبریز اینفو. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶.
  5. «عبدالعلی کارنگ». وب‌گاه انتشارات علمی و فرهنگی. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶.
  6. «عبدالعلی کارنگ». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.