طراحی برای محیط زیست

برنامه طراحی برای محیط زیست (انگلیسی: Design for the Environment‎) به اختصار (DFE) یک روش طراحی برای کاهش تأثیر محصولات، فرآیندها یا خدمات در طول چرخهٔ عمر آن‌ها بر سلامت انسان و محیط زیست است. ابزارهای مختلف نرم‌افزاری برای کمک به طراحان در یافتن محصولات یا فرآیندها/خدمات بهینه‌سازی شده ایجاد شده‌است. DFE همچنین نام اصلی برنامهٔ سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) است که در سال ۱۹۹۲ ایجاد شده و در پی جلوگیری از آلودگی و خطراتی که آلودگی برای انسان‌ها و محیط زیست ایجاد می‌کند است.[1] این برنامه، اطلاعاتی در مورد فرمول‌های شیمیایی ایمن‌تر برای پاکسازی و دیگر محصولات ارائه می‌کند.[1] این برنامه در سال ۲۰۱۵ به EPA انتخاب امن‌تر تغییر نام داد.[2] http://www.indecor.ir

مقدمه
هر بخش از نمودار دایره‌ای، نقش فرآیندهای فردی در کل طراحی و تولید یک محصول را نشان می‌دهد. در سال‌های اخیر، محیط زیست نقش مهمی در این نمودار ایفا کرده‌است. اگر هر یک از بخش‌ها نادیده گرفته بشود، تولید انجام نمی‌شود. این نمودار از کار کونراد لاتروپ و جسیکا لاگراستیدت اتخاذ شده‌است.[3]

طراحی برای محیط زیست یک جنبش جهانی است که هدف آن طراحی ابتکارات و ایجاد انگیزه‌های زیست‌محیطی برای بهبود طراحی محصول به منظور به حداقل رساندن اثرات بهداشتی و زیست‌محیطی است. هدف استراتژی طراحی محیط زیستی (DFE)، بهبود فناوری و طراحی تاکتیک‌هایی برای گسترش دامنهٔ محصولات است. با ترکیب بهره‌وری اقتصادی با تاکتیک‌های طراحی، DFE کل چرخهٔ عمر محصول را در نظر می‌گیرد و با به حداقل رساندن استفاده از منابع، محصولات را قابل استفاده می‌نماید. تمرکز اصلی DFE بر به حداقل رساندن هزینهٔ زیست‌محیطی و اقتصادی برای مصرف‌کنندگان[4] و افزون بر این، تمرکز بر چارچوب چرخهٔ عمر محصول است. با متعادل کردن نیازهای مشتری و همچنین اثرات زیست‌محیطی و اجتماعی، هدف DFE «بهبود تجربهٔ استفاده از محصول برای هر دوی مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان با حداقل تأثیر بر محیط است.»

طراحی برای اقدامات محیط زیستی
استراتژی‌های کاهش مصرف منابع در تولید محصول، اثرات بر محیط زیست و سلامت را به حداقل می‌رسانند. این تصویر از کار اسپنگنبرگ و همکاران اتخاذ شده است:[5]

چهار مفهوم اصلی که زیر چتر DfEt قرار می‌گیرند.[1]

  • طراحی برای پردازش محیطی و تولید: این تضمین می‌کند که استخراج مواد خام (معدنکاری، حفاری، و غیره)، پردازش (پردازش مواد قابل استفاده مجدد، ذوب فلزات و ...) و تولید با استفاده از مواد و فرآیندهایی انجام می‌شود که برای محیط زیست و کارکنان خطرناک نیست. این شامل به حداقل رساندن ضایعات و محصولات خطرناک، آلودگی هوا، مصرف انرژی، و سایر عوامل است.
  • طراحی برای بسته‌بندی زیست‌محیطی: این تضمین می‌کند که مواد مورد استفاده در بسته‌بندی، سازگار با محیط زیست هستند که می‌توان از طریق استفادهٔ مجدد از محصولات، حذف کاغذ و بسته‌بندی غیرضروری محصولات، استفادهٔ بهینه از مواد و فضا، استفاده از مواد بازیافتی و/یا قابل بازیافت به این هدف دست یافت.
  • طراحی برای دفع یا استفاده مجدد: پایان زندگی یک محصول بسیار مهم است، زیرا برخی از محصولات مواد شیمیایی خطرناکی را به هوا، زمین و آب پس از دور انداخته شدن در محل‌های دفن زباله منتشر می‌کنند. برنامه‌ریزی برای استفاده مجدد یا نوسازی یک محصول، نوع موادی که مورد استفاده قرار خواهد گرفت، چگونگی جدا کردن و مورد استفاده مجدد قرار دادن، و اثرات زیست‌محیطی که این مواد خواهند داشت را تغییر می‌دهد.
  • طراحی برای بهره‌وری انرژی: طراحی محصولات برای کاهش مصرف انرژی کلی در طول زندگی محصول.

ارزیابی چرخهٔ عمر (LCA) برای پیش‌بینی اثرات گزینه‌های جایگزین (تولید) مختلف محصول مورد نظر استفاده می‌شود تا موردی که سازگار با محیط زیست است انتخاب بشود. تحلیل چرخهٔ عمر می‌تواند به عنوان ابزاری برای تعیین اثرات زیست‌محیطی یک محصول یا فرآیند استفاده بشود. LCAS مناسب می‌تواند به طراح در مقایسه چند محصول مختلف با توجه به چندین مقوله مانند میزان استفاده از انرژی، میزان سمی بودن، میزان اسیدی بودن، میزان انتشار گاز CO2، تخریب لایهٔ اوزون، کاهش منابع، و بسیاری موارد دیگر کمک نماید. با مقایسه محصولات مختلف، طراحان می‌توانند در مورد این که بر کدام خطر زیست‌محیطی تمرکز کنند تا محصولات سازگار با محیط زیست تولید نمایند، تصمیم گیری کنند.

چرا شرکت‌ها می‌خواهند طراحی برای محیط زیست انجام بدهند؟

هدف تمام کسب و کارهای مدرن، تولید محصولاتی با هزینه کم با حفظ کیفیت، رقابتی ماندن در بازار جهانی، و برآورده نمودن ترجیحات مصرف‌کننده در مورد محصولات بیشتر سازگار با محیط زیست می‌باشد. برای کمک به کسب و کار برای مقابله با این چالش‌ها، EPA کسب و کارها را تشویق می‌کند تا ملاحظات زیست‌محیطی را در فرایند طراحی در نظر بگیرند. مزایای ترکیب DFE عبارتند از: صرفه جویی در هزینه، کاهش خطرات کسب و کار و زیست‌محیطی، گسترش فرصت‌های کسب و کار و بازار، و رعایت مقررات زیست‌محیطی.[6]

شرکت‌ها و محصولات
شرکت‌هاصنعت
آی بی ام(IBM)، هیولت پکرد(HP)، فیلیپس، سونی، اپل(سیب)، دل (شرکت)فناوری
استارباکس، آیس مونتین(Ice Mountain)، کوکا کولا، پپسیغذا/نوشیدنی
شرکت مواد شیمیایی و تجهیزات اطلس(Atlantic Chemical & Equipment Co.), محلول‌های شستشوی آمریکا(American Cleaning Solutions), عرضه BCD(BCD Sypply), فناوری بتا(Beta Technology), برایتون USA(Brighton USA)تصفیه
بی ام و(BMW)، جنرال موتور(GM)، شرکت فورد موتورخودرو
تصویر۳: طراحی برای محیط زیست
  • استارباکس: استارباکس با ساخت فروشگاه‌ها و امکاناتی که از انرژی استفاده کارآمد می‌کنند، صرفه جویی در انرژی و آب، و خرید اعتبار انرژی تجدید پذیر در حال کاهش انتشار کربن است. استارباکس به گواهی LEED در ۱۱۶ فروشگاه در ۱۲ کشور جهان دست یافته‌است. استارباکس حتی یک فروشگاه پرتابل دارای گواهی LEED در دنور ایجاد کرده‌است. هدف استارباکس، کاهش مصرف انرژی تا ۲۵٪ و پوشش ۱۰۰ درصدی مصرف برق با انرژی‌های تجدید پذیر تا سال ۲۰۱۵ است.[7]
  • هیولت پکرد: HP تلاش می‌کند تا مصرف انرژی در تولید را کاهش دهد، موادی که تأثیر کمی بر محیطی دارند تولید نماید، و تجهیزات به راحتی قابل بازیافت طراحی نماید.[8]
  • آی بی ام: هدف آن‌ها افزایش عمر محصول به فراتر از فقط تولید و استفاده از محصولات قابل استفاده مجدد و قابل بازیافت است. این بدین معنی است که آی بی ام در حال حاضر تلاش می‌کند تا محصولاتی تولید کند که در پایان عمر خود به صورت ایمن دفع شوند. آن‌ها همچنین در حال کاهش مصرف انرژی برای به حداقل رساندن انتشار کربن هستند.[9]
  • فیلیپس: به مدت تقریباً ۲۰ سال، توسعه پایدار بخش مهمی از فرایند تصمیم گیری و تولید فیلیپس بوده‌است. هدف فیلیپس، تولید محصولاتی با مسئولیت پذیری زیست‌محیطی است. فیلیپس نه تنها تلاش می‌کند تا مصرف انرژی را در طول فرایند تولید کاهش بدهد، بلکه در یک پروژه منحصر به فرد که طراحی انسان دوستانه می‌باشد، مشارکت نموده‌است. از سال ۲۰۰۵، فیلیپس تلاش کرده‌است تا انسان دوستی را از طریق طراحی توسعه دهد. آن‌ها با سازمان‌های دیگر همکاری می‌کنند تا از تخصص و نوآوری آن‌ها برای کمک به جمعیت شکننده جامعه استفاده کنند.[10]

علاوه بر این نام‌های تجاری بزرگ، چند شرکت دیگر تولیدکننده محصول برای مصرف‌کننده در برنامه DFE حضور دارند از جمله:

  • شرکت مواد شیمیایی و تجهیزات اطلس
  • محلول‌های شستشوی آمریکا
  • عرضه BCD
  • فناوری بتا
  • برایتون USA[11]

طرح کسب و کار برای محیط زیست به چه صورت طراحی می‌شود؟

یک کسب و کار می‌تواند برای محیط زیست به صورت‌های زیر طراحی شود:[1]

  • بررسی تأثیر فرایند و محصولات آن بر سلامت انسان و محیط زیست.
  • شناسایی اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری در مورد بهداشت انسانی و محیط زیستی.
  • ارزیابی گزینه‌ها.
  • در نظر گرفتن اثرات رسانه‌ای و منافع حاصل مواد شیمیایی جایگزین.
  • کاهش استفاده و انتشار مواد شیمیایی سمی از طریق نوآوری در فناوری‌های پاک‌کننده‌ای که از مواد شیمیایی ایمن استفاده می‌کنند.
  • جلوگیری از آلودگی، بهره‌وری استفاده از انرژی، و دیگر اقدامات حفاظت از منابع.
  • تولید محصولات قابل استفاده مجدد و قابل بازیافت.
  • نظارت بر اثرات زیست‌محیطی و هزینه‌های مرتبط با هر محصول یا فرایند.
  • اذعان به این که هر چند تغییر می‌تواند سریع انجام بشود، در بسیاری از موارد چرخه ارزیابی و بهبود مستمر مورد نیاز است.

برنامه برچسب محصول ایمن

برنامه برچسب زنی DFE سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در سال ۲۰۱۵ به EPA انتخاب امن‌تر تغییر نام داد.[2]

قوانین و مقررات جاری تشویق‌کننده DFE در صنعت الکترونیک

استانداردهای ملی کیفیت هوای محیط (NAAQS)

سازمان حفاظت محیط زیست استانداردهای ملی کیفیت هوای محیط (NAAQS) را وضع کرده‌است تا یک استاندارد کیفیت هوا در سراسر ایالات متحده ارائه کند. NAAQS، استانداردهایب برای شش منبع اصلی آلاینده‌ها تعیین نموده است که شامل انتشار: ازن (۰٫۱۲ پی پی ام در هر ۱ ساعت)، مونوکسید کربن (۳۵ پی پی ام در هر ۱ ساعت)، آلاینده (استانداردهای اولیه)، ذرات معلق (۵۰g/m³ در یک متوسط سالانه)، دی‌اکسید گوگرد (۸۰g/m³ در متوسط سالانه)، دی‌اکسید نیتروژن (۱۰۰g/m³ میلی در متوسط سالانه)، و انتشار مواد سربی (۱٫۵g/m³ در متوسط سالانه) است.[12]

حفاظت اوزون استراتوسفری

حفاظت اوزون استراتوسفری تحت بخش ۶۰۲ قانون هوای پاک سال ۱۹۹۰ است. هدف این مقررات، کاهش انتشار کلروفلوئوروکربن‌ها (CFCs) و دیگر مواد شیمیایی که لایه اوزون استراتوسفر را از بین می‌برند، است. اقدامات حفاظتی، مواد مخرب لایه ازن را در دو دسته طبقه‌بندی می‌نماید: دسته اول و دسته دوم.[13]

گزارش الزامات برای رهاسازی مواد سمی

یک شرکت فعال در صنعت الکترونیک در کدهای SIC 39-20 که بیش از ۱۰ کارمند تمام وقت دارد و بیش از ۱۰٬۰۰۰ پوند در سال از مواد شیمیایی سمی لیست شده در 40 CFR 372.۶۵ استفاده می‌کند، باید الزاماتی برای انتشار مواد سمی تعیین نماید.[14]

مقررات دیگر[15]
  • استانداردهای فناوری کنترل حداکثر دست یافتنی و آلاینده‌های خطرناک هوا (MACT)
  • سیستم ملی حذف تخلیه آلاینده EPA
  • برنامه کنترل تزریق زیرزمینی
  • مدیریت زباله‌های خطرناک
  • مدیریت مخزن ذخیره‌سازی زیرزمینی

جستارهای وابسته

منابع
  1. "U.S. EPA Design for the Environment". EPA. Retrieved August 20, 2008.
  2. Learn About the Safer Choice Label. U.S. EPA http://www.epa.gov/saferchoice/learn-about-safer-choice-label. Missing or empty |title= (help)
  3. Luttropp, Conrad; Jessica Lagerstedt (2006). "EcoDesign and The Ten Golden Rules: generic advice for merging environmental aspects into product development". Journal of Cleaner Production.
  4. Luttropp, Conrad; Jessica Lagerstedt (11 November 2011). "Design and The Ten Golden Rules: generic advice for merging environmental aspects into product development". Journal of Cleaner Production. 14: 1396–1408. doi:10.1016/j.jclepro.2005.11.022.
  5. Spangenberg, Joachim H.; Alastair Fuad- Luke; Karen Blincoe (16 June 2010). "Design for Sustainability (DfS): the interface of sustainable production and consumption". Journal of Cleaner Production. 18: 1485–1493. doi:10.1016/j.jclepro.2010.06.002. |access-date= requires |url= (help)
  6. "Design for the Environment Program" (PDF). Environmental Protection Agency. Retrieved 17 April 2013.
  7. Wilson, Mark. "An Experimental New Starbucks Store: Tiny, Portable, and Hyper Local". Co.design.
  8. "HP Design for Environment". Destination Green IT. Archived from the original on 31 March 2013. Retrieved 14 April 2013.
  9. "Product Stewardship". IBM. Retrieved 14 April 2013.
  10. "Towards a Sustainable Future". Philips.
  11. "Labeled Products and Our Partners". EPA. Retrieved 14 April 2013.
  12. "Clean Air Act Requirements". Environmental Protection Agency. Retrieved 17 April 2013.
  13. "Clean Air Act Requirements". Environmental Protection Agency. Retrieved 17 April 2013.
  14. "Superfund and Community Right-to-Know Requirements". Environmental Protection Agency. Retrieved 17 April 2013.
  15. "Federal Environmental Regulations Affecting the Electronics Industry". Retrieved 17 April 2013.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.