صوفیگری
صوفیگری عنوان یکی از کتاب‌های احمد کسروی است که در نقد تصوف و شاعرهای ایرانی از جمله مولوی، سعدی و حافظ نگاشته‌است.
کسروی یکی از جدی‌ترین منتقدان صوفیگری با تأکید بر خرد بود. در اوایل دهه ۱۹۴۰ میلادی، او چندین رساله کوتاه در نقد صوفیگری و مخالفتش با صوفیگری نوشت که مهم‌ترین آنها صوفیگری (۱۹۴۳ میلادی)، در پیرامون ادبیات (۱۹۴۳ میلادی) و حافظ چه می‌گوید (۱۹۴۲ میلادی) بود. این آثار به صورت موجز و خلاصه به همراه ماهیت عوام‌پسندانه و فاقد روش‌های تحلیلی و خبره‌گرایی بود. او در کتاب «در پیرامون اسلام» تصدیق کرد که مثنوی مولوی را نخوانده بود و فقط «خرده‌های و ذراتی را در اینجا و آنجا» دیده بود.[1] به اعتقاد محمد امینی، صوفیگری به همراه بهائی‌گری از لحاظ پژوهشی از بی‌پایه‌ترین آثار کسروی محسوب می‌شوند و کسروی می‌خواسته نشان دهد که تنها با تشیع سر ستیز ندارد.[2]
واکنش جامعه
به نوشته محمد امینی، پس از ترور احمد کسروی، هنگامی که بستگان کسروی، جسد او را به گورستان ظهیرالدوله در شمیران (نزدیک تهران) بردند، با ممانعت سرپرست صوفی قبرستان از دادن اجازه برای دفن او و منشی‌اش به خاطر افکار و اعمال ضد صوفیانه کسروی مواجه گشتند.[3]
جستارهای وابسته
پانویس
- Ridgeon، «KASRAVI, AḤMAD vi. ON MYSTICISM AND PERSIAN SUFI POETRY»، ENCYCLOPÆDIA IRANICA.
- عرفان ثابتی (۲۰۱۲-۰۳-۱۴). «"بهایی‌گری"؛ جستاری در دیگرستیزی». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۸.
- Amini، KASRAVI, AḤMAD ii. ASSASSINATION، ۱۶: ۹۲–۹۴.
منابع
- Amini, Moḥammad (2012a). "KASRAVI, AḤMAD ii. ASSASSINATION". Encyclopædia Iranica. ۱۶. New York: Bibliotheca Persica Press. p. ۹۲–۹۴. Archived from the original on ۲۰۱۲–۰۶–۰۳. Retrieved ۲۰۱۲–۰۶–۰۳. Check date values in:
|تاریخ بازبینی=, |تاریخ بایگانی=(help) - Ridgeon, Lloyd (2012). "KASRAVI, AḤMAD vi. ON MYSTICISM AND PERSIAN SUFI POETRY". Encyclopædia Iranica. ۱۶. New York: Bibliotheca Persica Press. p. ۹۹–۱۰۱. Archived from the original on 20 February 2013. Retrieved ۲۰۱۲–۰۶–۰۳. Check date values in:
|تاریخ بازبینی=(help)