سیگین

سیگین در اساطیر اسکاندیناوی، ایزدبانوی وفاداری و شفقت، دومین همسر ایزد شرارت لوکی است که از او صاحب دو پسر به نام‌های نارفی و والی شد. او بر طبق شواهد یکی از اعضای آسیر است، اما برخی تفسیرات او را جزوه یکی از ونیر به‌شمار می‌آورند و از والدین او نامی در افسانه‌های باقی‌مانده ذکر نشده‌است. بر طبق ادای منثور، هنگامی که لوکی توسط خدایان به دلیل نقشی که در مرگ بالدر داشت محکوم و در کوهی به بند کشیده شد، ماری از بالا بر روی سر لوکی زهرش را می‌ریخت، و سیگین روز و شب کاسه به دست در کنار او بود و زهر را جمع می‌کرد تا مانع درد کشیدن همسرش شود. اما زمانی که می‌خواست کاسه زهر را خالی کند، چند قطره زهر بر روی لوکی می‌ریخت، فریادی که لوکی از درد می‌کشید موجب زمین لرزه در میدگارد می‌شد. سیگین تا نبرد نهایی راگناروک در کنار لوکی باقی ماند.[1][2]

لوکی و سیگین اثر مارتین اسکیل وینگ (۱۸۶۳).