سنگ روزتا

این سنگ در آخرین سال قرن ۱۸ میلادی در روستایی به نام رشید که به انگلیسی، روزتا «Rosetta» معنی می‌دهد کشف گردید به همین جهت با همان نام روستای محل کشف مشهور گردید، روزتا حاوی طغرای سلطنتی بطلمیوس پنجم می‌باشد، تاریخ نگارش آن هم به سال ۱۹۶ پیش از میلاد برمی‌گردد، قسمت بالا و میانی سنگ به خط‌های هیروگلیف و دموتیک (خط مصری متاخر) نگاشته شده و قسمت پایینی سنگ هم به خط یونانی، تنها کمک برای کشف رمز این سنگ و خط هیروگلیف آن همین قسمت پایینی که حاوی خط یونانی است می‌باشد که به عنوان رمز شکن خط هیروگلیف به کار گرفته شد، تا پیش از کشف رمز و راز خط هیروگلیف، گروه بسیار زیادی از دانشمندان در پی خوانش متن هیروگلیف با استفاده از سنگ روزتا بودند، بعد از محاصرهٔ فرانسوی‌ها در آفریقا به سال ۱۸۰۱، سنگ روزتا و دیگر غنائم باستانی فرانسه در مجموعهٔ تاریخی اسکندریه به دست انگلیسی‌ها افتاد که سنگ روزتا هم جزو آنها بود، افتخار کشف راز این سنگ به نام شامپولیون ثبت گردید ولی او در این راه رقیب دیگری هم داشت، یک پزشک انگلیسی به نام تامس یانگ که اگر چه توانست به نکات مهمی دربارهٔ سنگ روزتا پی ببرد ولی نتوانست خوانش کاملی از این سنگ را ارائه کند، بعدها قطعات گمشده‌ای از این سنگ به آن اضافه گردید، پیش از شامپولیون، تامس یانگ پی برده بود که بعضی واژه‌های نوشته شده در سنگ روزتا، نام‌های سلطنتی دوران بطلمیوس بوده‌اند ولی از آنجا که نمی‌دانست این خط به چه زبانی نوشته شده از کشف رمز آن عاجز ماند.[1]

سنگ روزتا، بخشی از ستونی سنگی متعلق به دوران بطلمیوسی است که بر روی آن سه ترجمه از یک متن کنده‌کاری شده‌است. دو نوشته به زبان مصری باستان و یکی به زبان یونانی کلاسیک است. از این رو این سنگ کلیدی برای رازگشایی خط هیروگلیف باستانی، به دست ژان فرانسوا شامپولیون فرانسوی شد.[2] این سنگ نوشته را سپاهیان ناپلئون در سال ۱۷۹۹،[3] در روستایی به نام رشید (به زبان‌های غربی: روزتا) در شمال باختری دلتای نیل پیدا کردند.

این سنگ‌نوشته در موزه بریتانیا[4] نگهداری می‌شود. مصر همواره خواستار پس‌گرفتن سنگ روزتا از سوی موزه بریتانیا بوده‌است.[5]