سلول‌های فوم

سلول های فوم از ماکروفاژهای M2 چربی استفاده می کنند که به عنوان مشخصه تشکیل ضایعه آترواسکلروز در مراحل اولیه عمل می کنند. [1] [2] [3] همانطور که این پلاک ها بالغ می شوند، بی ثبات تر و ملتهب می شوند. لخته های خون زمانی اتفاق می افتد که شکستگی پلاک ناپایدار، عامل اصلی حمله قلبی و سکته است . [3]

از تشکیل سلول های فوم با تعدادی از عوامل از جمله جذب کنترل نشده از اصلاح باعث لیپوپروتئین های کم چگال (LDL)، از دخیل کلسترول استری و اختلال در مکانیسم های مرتبط با انتشار کلسترول است. [3] سلول های فوم هنگامی تشکیل می شوند که سلول های حاصل از سلول های مونوسیتی در حال انتقال به محل آسیب آترواسکلروتیک یا رسوبات چربی در دیواره های رگ خونی استخراج می شوند. استخدام توسط مولکول های P-selectin و E-selectin، مولکول چسبندگی بین سلولی 1 ( ICAM-1 ) و مولکول چسبندگی سلولی عروقی 1 ( VCAM-1 ) تسهیل می شود. [4] پس از آن منوسیت ها قادر به نفوذ به دیواره شریانی به عنوان یک نتیجه از آسیب به یکپارچگی اندوتلیالی که نفوذپذیری را افزایش می دهد. هنگامی که در فضای اندوتلیوم زیر، روند التهاب، تمایز مونوسیت ها را به ماکروفاژهای بالغ منجر می شود . [4] سپس ماکروفاژ ها قادر به درون سازی لیپوپروتئین های اصلاح شده مانند βVLDL (لیپوپروتئین چگالی بتا)، AcLDL (لیپوپروتئین با چگالی کم آستینیتی ) و OxLDL (اکسید شده با لیپوپروتئین کم چگالی) از طریق اتصال به گیرنده های رسوب کننده (SR) مانند CD36 و SR-A در سطح ماکروفاژ. [3] این گیرنده های پراکنده به عنوان « گیرنده های تشخیص الگو » (PPR) در ماکروفاژها عمل می کنند و مسئول شناسایی و اتصال به oxLDL هستند که به نوبه خود باعث تشکیل سلول های فوم از طریق درون سازی این لیپوپروتئین ها می شود. [5] اندوسیتوز کبد ، فاگوسیتوز و پنیوسیتوزیس نیز مسئولیت داخلی شدن لیپوپروتئین را دارند. [6] هنگامی که داخل شدن، لیپوپروتئین های ریخته شده به منظور تخریب به اندوسوم ها یا لیزوزوم ها منتقل می شوند، به این ترتیب کلسترول استرها (CE) به صورت کلسترول آزاد آزاد نشده (FC) توسط لیزوزوم اسید لیپاز (LPL) هیدرولیز می شوند. کلسترول رایگان به رتینولوم اندوپلاسمی منتقل می شود که به وسیله آن ACAT1 (acyl-CoA: cholesterol acyltransferase 1) دوباره اتریر شده و سپس به عنوان قطره های مایع سیتوپلاسمی ذخیره می شود. این قطرات مسئول ظاهر فوم ماکروفاژ هستند و بنابراین نام سلول های فوم. [3] در این مرحله، سلول های فوم می توانند هر دو در مقابله با استرس سازی و ترشح کلسترول تخریب شوند، و یا می توانند بیشتر در رشد سلول های فوم و پلاک ایجاد شوند - فرایندی که وابسته به تعادل کلسترول آزاد و کلسترول استریده شده است. [3]

کلسترول LDL (LDL-C - همچنین به عنوان کلسترول بد نامیده می شود) و به خصوص شکل های اصلاح شده کلسترول LDL، مانند اکسید شده، گلایشی شده یا LDL آستیل شده، توسط یک سلول فوم - یک نشانگر آترواسکلروز تشکیل شده است. [2] جذب LDL-C به تنهایی باعث ایجاد سلول فوم نمی‌شود؛ با این حال، ترکیب داخلی LDL-C با LDL اصلاح شده در ماکروفاژها می تواند منجر به رشد سلول های فوم شود. LDL اصلاح شده بر قاچاق داخل سلولی و متابولیسم LDL بومی تأثیر می گذارد، به طوری که تمام LDL ها نباید برای تشکیل سلول های فوم در هنگام بالا آمدن سطح LDL تغییر کنند. [6]

تخریب سلول های فوم و یا به طور خاص تجزیه کلسترول های استریستیک، توسط تعدادی از گیرنده ها و مسیرهای خروجی تسهیل می شود. کلسترول ادرار شده از قطرات مایع سیتوپلاسمی یکبار دیگر به کلسترول آزاد با اسید کلسترول استراز هیدرولیز می شود. کلسترول آزاد می تواند از ماکروفاژ توسط خروجی به ApoA1 و ApoE از طریق گیرنده ABCA1 ترشح شود. این مسیر معمولاً توسط لیپوپروتئین های اصلاح شده یا پاتولوژیک مانند AcLDL، OxLDL و βVLDL مورد استفاده قرار می گیرد. FC همچنین می تواند به یک محفظه بازیافت از طریق خروجی به ApoA1 حاوی HDL ها (لیپوپروتئین های چگالی بالا) از طریق انتشار آب یا انتقال از طریق گیرنده SR-B1 یا ABCG1 منتقل شود. در حالی که این مسیر همچنین می تواند توسط لیپوپروتئین های اصلاح شده مورد استفاده قرار گیرد، کلسترول مشتق شده از LDL تنها می تواند از این مسیر برای تخلیه FC استفاده کند. تفاوت در مسیرهای دفع ادرار بین انواع لیپوپروتئینها عمدتاً نتیجه کلسترول در مناطق مختلف است. [3] [7] [8]

نگهداری سلول های فوم و پیشرفت بعد از ایجاد پلاک ناشی از ترشح شیمیایی و سیتوکین ها از ماکروفاژها و سلول های فوم است. سلول های فوم، سیتوکین های پروتئین التهابی مانند اینترلوکین ها را ترشح می کنند: IL-1، IL-6؛ تومور عامل نکروز (TNF)؛ chemokines: chemokines لیگاند 2، CCL5، لیگاند CXC-chemokine 1 (CXCL1)؛ و همچنین عوامل مهارکننده ماکروفاژ. [5] ماکروفاژها در ناحیه لژیون آترواسکلروتیک توانایی مهاجرت را کاهش می دهند و این باعث می شود که شکل پلاک را ترویج کنند زیرا آنها قادر به ترشح سیتوکین ها، شیمیایی، گونه های واکنش پذیر اکسیژن (ROS) و عوامل رشدی هستند که تحریک جذب لیپوپروتئین های اصلاح شده و سلول های عضلانی صاف (VSMC) ترویج [4] [7] [9] VSMC همچنین می تواند کلسترول استرها را جمع آوری کند. [7]

3به طور خلاصه، در هیپرلیپیدمی مزمن، لیپوپروتئین ها درون intima عروق خونی و در اثر اکسیده شدن رادیکال های آزاد اکسیژن تولید شده توسط ماکروفاژها یا سلول های اندوتلیال اکسیداسیون می شوند. ماكروفاژها با استفاده از گيرنده هاي رسپتوري كه از گيرنده هاي LDL متمايز هستند، توسط ليپوپروتئين هاي چگالي اكسيد شده (LDL) به وسيله آندوسيتوز جذب مي شوند. LDL اکسید شده در ماکروفاژها و دیگر فاگوسیتها تجمع مییابد که بعداً به عنوان سلولهای فوم شناخته میشوند. [10] سلول های فوم از رگه های چربی پلاک های آتروما در ناحیه تناسلی درون شریان ها تشکیل می دهند.

سلول های فوم به عنوان یک خطرناک نیستند، اما وقتی که آنها در کانون های خاصی جمع می شوند، بنابراین می توانند یک مرکز ناباروری آترواسکلروز ایجاد شوند . اگر درپوش فیبری است که مانع از مرکز نکروتیک از ریختن به لومن از پارگی رگ و یا ترومبوز می توانید فرم که می تواند منجر به آمبولی بستن عروق کوچکتر است. انسداد عروق کوچک باعث ایجاد ایسکمی می شود و موجب سکته مغزی و انفارکتوس میوکارد می شود که دو علت عمده مرگ و میر مرتبط با قلب و عروق است. [7]

سلول های فوم در اندازه های بسیار کوچک هستند و تنها می توانند با بررسی یک پلاک چربی در زیر میکروسکوپ پس از خارج شدن از بدن یا به طور خاص از قلب، شناسایی شوند. تشخیص معمولاً شامل رنگ آمیزی بخش های سینوس آئورت یا شریان با O Red O (ORO) و سپس تصویر برداری و تجزیه و تحلیل کامپیوتری است؛ یا از رنگ نیل قرمز. علاوه بر این، میکروسکوپ فلورسنت یا جریان سیاتومتری می تواند برای تشخیص جذب OxLDL زمانی که OxLDL با لیزر 1،1'-dioctadecyl-3،3،3'3'-tetra-methylindocianid percholorate (DiL-OxLDL) برچسب گذاری شده است. [11]

Autoimmunity رخ می دهد زمانی که بدن شروع به حمله به خود. ارتباط بین آترواسکلروز و autoimmunity، سلولهای دندریتیک پلاسماسیوتیو (pDCs) است. PDC ها با ایجاد مقادیر زیادی اینترفرون نوع 1 (INF) در مراحل اولیه تشکیل ضایعات آترواسکلروز در عروق خونی کمک می کنند . تحریک pDC منجر به افزایش ماکروفاژهای موجود در پلاک می شود. با این حال، در طی مراحل بعدی پیشرفت ضایعه، pDC ها با فعال سازی سلول های T و عملکرد Treg اثر محافظتی دارند؛ منجر به سرکوب بیماری. [12]

بیماری های عفونی

ماکروفاژهای فومی در بیماریهای ناشی از پاتوژن هایی که در بدن همچون کلامیدیا ، توکسوپلاسما و یا میکوباکتریوم توبرکلوزیس وجود دارند، وجود دارد . در سل (TB)، لیپید های باکتری ماکروفاژها را از پمپاژ LDL بیش از حد جلوگیری می کند، و باعث می شود آنها در سلول های فوم اطراف گرانولومای TB در ریه تبدیل شوند. کلسترول یک منبع غذایی غنی برای باکتری ها است. همانطور که ماکروفاژها می میرند، جرم کلسترول در مرکز گرانولوم به یک ماده شیمیایی به نام کوسوم تبدیل می شود. [13]

شرایط دیگر

سلول های فوم ممکن است در اطراف سیلیکون های نشت شده از ایمپلنت های پستان ایجاد شوند، [14] آنتی ژن های ارگانیزه استنشاقی و بعضی از داروها.

منابع
  1. Hotamisligil GS (April 2010). "Endoplasmic reticulum stress and atherosclerosis". Nature Medicine. 16 (4): 396–9. doi:10.1038/nm0410-396. PMC 2897068. PMID 20376052.
  2. Oh J, Riek AE, Weng S, Petty M, Kim D, Colonna M, Cella M, Bernal-Mizrachi C (April 2012). "Endoplasmic reticulum stress controls M2 macrophage differentiation and foam cell formation". The Journal of Biological Chemistry. 287 (15): 11629–41. doi:10.1074/jbc.M111.338673. PMC 3320912. PMID 22356914.
  3. Yu XH, Fu YC, Zhang DW, Yin K, Tang CK (September 2013). "Foam cells in atherosclerosis". Clinica Chimica Acta. 424: 245–52. doi:10.1016/j.cca.2013.06.006. PMID 23782937.
  4. Bobryshev YV, Ivanova EA, Chistiakov DA, Nikiforov NG, Orekhov AN (2016). "Macrophages and Their Role in Atherosclerosis: Pathophysiology and Transcriptome Analysis". BioMed Research International. 2016: 9582430. doi:10.1155/2016/9582430. PMC 4967433. PMID 27493969.
  5. Moore KJ, Sheedy FJ, Fisher EA (October 2013). "Macrophages in atherosclerosis: a dynamic balance". Nature Reviews. Immunology. 13 (10): 709–21. doi:10.1038/nri3520. PMC 4357520. PMID 23995626.
  6. Jones NL, Reagan JW, Willingham MC (March 2000). "The pathogenesis of foam cell formation: modified LDL stimulates uptake of co-incubated LDL via macropinocytosis". Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology. 20 (3): 773–81. PMID 10712403.
  7. Linton MF، Yancey PG، Davies SS و همکاران. نقش لیپید ها و لیپوپروتئین ها در آترواسکلروز. [به روز شده در 2015 دسامبر 24]. در: De Groot LJ، Chrousos G، Dungan K، و همکاران، سردبیران. Endotext [اینترنت]. South Dartmouth (MA): MDText.com، Inc .؛ 2000- در دسترس از: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK343489
  8. Wang MD, Kiss RS, Franklin V, McBride HM, Whitman SC, Marcel YL (March 2007). "Different cellular traffic of LDL-cholesterol and acetylated LDL-cholesterol leads to distinct reverse cholesterol transport pathways". Journal of Lipid Research. 48 (3): 633–45. doi:10.1194/jlr.M600470-JLR200. PMID 17148552.
  9. Shen CM, Mao SJ, Huang GS, Yang PC, Chu RM (December 2001). "Stimulation of smooth muscle cell proliferation by ox-LDL- and acetyl LDL-induced macrophage-derived foam cells". Life Sciences. 70 (4): 443–52. PMID 11798013.
  10. Kumar, Abbas; Fausto, Aster (2010). "11". Robbins and Cotran: Pathologic Basis of Disease (Eighth Edition International ed.). Philadelphia: Saunders Elsevier. pp. 500–501. شابک ‎۹۷۸−۱−۴۱۶۰−۳۱۲۱−۵ .
  11. Xu S, Huang Y, Xie Y, Lan T, Le K, Chen J, Chen S, Gao S, Xu X, Shen X, Huang H, Liu P (October 2010). "Evaluation of foam cell formation in cultured macrophages: an improved method with Oil Red O staining and DiI-oxLDL uptake". Cytotechnology. 62 (5): 473–81. doi:10.1007/s10616-010-9290-0. PMC 2993859. PMID 21076992.
  12. Döring Y, Zernecke A (2012). "Plasmacytoid dendritic cells in atherosclerosis". Frontiers in Physiology. 3: 230. doi:10.3389/fphys.2012.00230. PMC 3385355. PMID 22754539.
  13. Russell DG, Cardona PJ, Kim MJ, Allain S, Altare F (September 2009). "Foamy macrophages and the progression of the human tuberculosis granuloma". Nature Immunology. 10 (9): 943–8. doi:10.1038/ni.1781. PMC 2759071. PMID 19692995.
  14. van Diest, P J; Beekman, W H; Hage, J J (1998). "Pathology of silicone leakage from breast implants". Journal of Clinical Pathology. 51 (7): 493–497. doi:10.1136/jcp.51.7.493. PMC 500799. PMID 9797723.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.