سزیم-۱۳۷

سزیم-137 (137 {{سخ}} 55 Cs {{سخ}})، یا رادیوسزیم، یک ایزوتوپ رادیواکتیو سزیم است که به عنوان یکی از محصولات بیشتر شناخته شده شکافت هسته ای اورانیم-۲۳۵ و دیگر ایزوتوپهای قابل شکافت در راکتورهای هسته ای و سلاح‌های هسته ای تشکیل می‌شود. این یکی از مشکل سازترین محصولات شکافت با عمر کوتاه تا متوسط است چرا که به راحتی حرکت می‌کند و در طبیعت به دلیل حلالیت زیاد متداول‌ترین ترکیبات شیمیایی سزیم در آب یعنی نمکها، گسترش می‌یابد.

سزیم-۱۳۷

سزیم-137 محفوظ شده منبع رادیواکتیو

کلیات
نام، نماد سزیم-۱۳۷,137Cs
نوترون‌ها 82
پروتون‌ها 55
اطلاعات هسته
فراوانی طبیعی 0 (ردیابی)
نیمه عمر 30.17 y± 0.03 y[1]
زنجیره واپاشی 137Xe (β)
محصولات واپاشی 137mBa
جرم ایزوتوپ 136.907 u
اسپین 72+
واپاشی هسته‌ای انرژی واپاشی
β- (واپاشی بتا) 0.5120[2] MeV
γ (پرتو گاما) ۰٫۶۶۱۷ MeV

واپاشی

طرح واپاشی سزیم-۱۳۷ که نیمه عمر، نوکلئوتیدهای دختر و انواع و نسبت انتشار پرتو منتشرشده را نشان می‌دهد

سزیم-۱۳۷ دارای نیمه عمری حدود ۳۰٫۱۷ سال است.[1] دربارهٔ ۹۴٫۶٪ آن با واپاشی بتا به یک ایزومر اتمی شبه پایدار باریم واپاشیده می‌شود: باریم-۱۳۷ام (137mBa، باریم-۱۳۷ام). باقی مانده به‌طور مستقیم باریم-۱۳۷ را جذب می‌کند که پایدار است. باریم-۱۳۷ام نیمه عمر حدود ۱۵۳ ثانیه دارد و عامل تمام انتشارات اشعه گاما در نمونه‌های سزیم-۱۳۷ است. باریم فراپایدار با انتشار اشعه گاما با انرژی ۰٫۶۶۱۷ مگاالکترون ولت فرو می‌ریزد. به‌طور کلی ۸۵٫۱ درصد از واپاشی سزیم-۱۳۷ منجر به انتشار پرتو گاما به این شیوه می‌شود. یک گرم سزیم-۱۳۷ دارای فعالیت ۳٫۲۱۵ ترا بکرل (TBq) است.[3]

اوج اصلی فوتون باریم-۱۳۷ام برابر ۶۶۲ کیلوالکترون ولت است[4]

منابع

  1. National Institute of Standards and Technology (2009-09-06). "Radionuclide Half-Life Measurements". Retrieved 7 November 2011.
  2. The Lund/LBNL Nuclear Data Search. "Nuclide Table". Archived from the original on 22 May 2015. Retrieved 14 March 2009.
  3. Bunting, R. L. (1975). "Nuclear Data Sheets for A=137". Nuclear Data Sheets 15. 335.
  4. Delacroix, D.; Guerre, J. P.; Leblanc, P.; Hickman, C. (2002). Radionuclide and Radiation Protection Handbook. Nuclear Technology Publishing. ISBN 978-1-870965-87-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.