سایوز۱۰
سایوز-۱۰ (به روسی: Союз 10) (به معنای اتحاد ۱۰)بخشی از پروژه فضایی سایوز بود که در تاریخ ۲۲ آوریل ۱۹۷۱ از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شد. این مأموریت نخستین مأموریت حمل انسان به نخستین ایستگاه فضایی بشر یعنی سالیوت بود. نوع فضاپیمای این مأموریت سایوز7k-oks بود که نسخهٔ بهبود یافته از سایوز7k-ok بود و یک مکانیزم جدید اتصال فضاپیما در آن جاگذاری شده بود. سایوز-۱۰ به دلایل مشکلات اساسی که داشت نتوانست به سالیوت متصل شود و فضانوردان مجبور به بازگشت به زمین شدند. البته روسها این ایرادات را در مأموریتهای بعدی رفع کردند. همچنین هنگام ورود به زمین به علت پخش شدن گازهای سمی در داخل کپسول فرود، نیکولای روکاویشنیکوف از هوش رفت ولی هر سه فضانورد سالم به زمین رسیدند.[1]
سایوز-۱۰ | |||||
---|---|---|---|---|---|
نشان مأموریت | |||||
اطلاعات کلی مأموریت | |||||
سازمان عملکننده: | برنامه فضایی شوروی | ||||
شناسه_کوسپار: | 1971-034A | ||||
شماره ستکات: | ۵۱۷۲ | ||||
طول مأموریت: | ۱روز/۲۳ساعت/۴۵دقیقه/۵۴ثانیه | ||||
مدارهای کامل کرده: | ۳۲ | ||||
مشخصات فضاپیما | |||||
مدل فضاپیما: | سایوز7k-oks | ||||
وزن پرتاب | ۶۸۰۰ کیلوگرم | ||||
تعداد فضانوردان: | ۳ | ||||
اسامی فضانوردان: | ولادیمیر شاتالوف نیکولای روکاویشنیکوف | ||||
کد تماس: | Гранит (گرانیت -Granite) | ||||
آغاز و پایان مأموریت | |||||
آغاز مأموریت: | ۲۲ آوریل ۱۹۷۱–۲ اردیبهشت ۱۳۵۰ | ||||
موشک پرتاب: | موشک سایوز | ||||
سایت پرتاب: | پایگاه فضایی بایکونور | ||||
پایان مأموریت: | ۲۴ آوریل ۱۹۷۱–۴ اردیبهشت ۱۳۵۰ | ||||
سایت فرود: | قراغندی | ||||
مشخصات مداری | |||||
مدار مرجع: | مدار زمین مرکزی | ||||
رژیم مداری: | مدار نزدیک زمین | ||||
اوج: | ۲۵۸ کیلومتر | ||||
حضیض: | ۲۰۹ کیلومتر | ||||
انحراف مداری: | ۵۱٫۷ درجه | ||||
تناوب مداری: | ۸۹٫۱ دقیقه | ||||
مأموریتهای وابسته | |||||
|
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Soyuz 10». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
- "Soyuz 10 Link a Mystery". Science News. 99 (18): 298. 1971-05-01. doi:10.2307/3955984. ISSN 0036-8423.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.