ساکری مونتی پیمونت و لمباردی
ساکری مونتی (به ایتالیایی: Sacri Monti) یا کوه‌های مقدس پیمونت و لمباردی، مجموعه‌ای از ۹ گروه کلیسای کوچک و دیگر سازه‌های ویژه از نظر معماری است که در شمال ایتالیا در اواخر سدهٔ شانزدهم و طول سدهٔ هفدهم میلادی ساخته‌شده‌اند. این بناها که وقف جنبه‌های مختلف مسیحیت شده‌اند با مهارت بسیاری با مناظر طبیعی اطراف خود همچون جنگل، دریاچه و تپه ترکیب‌شده و از این لحاظ جز بناهایی با زیبای بسیار به‌شمار می‌روند. در عین حال اشیای هنری حائز اهمیتی در قالب نقاشی‌های دیواری و تندیس‌ها در این بناها نگهداری می‌شود. ساکری مونتی‌های پیمونت و لمباردی در سال ۲۰۰۳ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
| ساکری مونتی پیمونت و لمباردی* | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات اثر | |
| مکان |  ایتالیا |
| نوع | فرهنگی، ناتورالیستی |
| معیار ثبت | (ii)(iv) |
| شمارهٔ ثبت | ۱۰۶۸ |
| منطقه | اروپا و آمریکای شمالی |
| تاریخچه | |
| تاریخچهٔ ثبت | ۲۰۰۳ (طی نشست ۲۷م) |
| † منطقهٔ بر پایهٔ دسته‌بندی یونسکو | |
کوه مقدس
آنچه که به‌نام کوه مقدس شهرت دارد توسط مسیحیان به‌وجود آمده‌است و به مجتمعی عبادی گفته می‌شود که دور از مراکز شهری و بر سراشیبی کوهی ساخته شده‌است و شامل چند کلیسای کوچک یا کیوسک است که در آنها صحنه‌هایی از زندگی مسیح، مریم باکره و دیگر قدیسین در قالب نقاشی یا مجسمه به نمایش درآمده است. کوه‌های مقدس به نشانهٔ احالهٔ اورشلیم جدید به زائران خود این امکان را می‌دادند تا در مقیاسی کوچکتر، مکان‌های مقدس مرتبط با به صلیب‌کشیده‌شدن مسیح را ببینند.
ساکرو مونته‌های پیمونت و لمباردی
۹ ساکری مونتی (جمع ساکرو مونته) پیمونت و لمباردی به شرح زیر است:
| نگاره | نام | شهر و استان | ناحیه |
|---|---|---|---|
 | ساکرو مونته دی وارالو | وارالو سسیا، استان ورچلی | پیمونت |
 | ساکرو مونته دی کرئا | سرالونگا دی کرئا، استان الساندریا | پیمونت |
 | ساکرو مونته دی اورتا | اورتا سن جولیو، استان نووارا | پیمونت |
 | ساکرو مونته دی وارزه | وارزه، استان وارزه | لمباردی |
 | ساکرو مونته دی اروپا | بیلا، استان بیلا | پیمونت |
 | ساکرو مونته دی اوسوچو | اوسوچو، استان کومو | لمباردی |
 | ساکرو مونته دی گیفا | گیفا، استان وربانو-کوسیو-اوسولا | پیمونت |
 | ساکرو مونته دی دومودوسولا | دومودوسولا، استان وربانو-کوسیو-اوسولا | پیمونت |
 | ساکرو مونته دی بلمونته | والپرگا، استان تورین | پیمونت |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sacri Monti of Piedmont and Lombardy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۱.
میراث جهانی یونسکو در ایتالیا | |||
|---|---|---|---|
_-_The_Last_Supper_(1495-1498).jpg.webp) The Last Supper by Leonardo da Vinci in the Church of Santa Maria delle Grazie, Milan.  Royal Palace of Caserta  Palazzo Madama, Turin | شمال غربی | کرسپی د آدا • جنوا • منتووا و سابیونتا • پورتو ونره، چینکو تره (مونته‌روسو آل ماره، ورناتزیا، کورنیگلیا، مانارولا، ریومجیوره)، پالماریا، تینو و تینتو • اقامتگاه‌های خاندان سلطنتی ساووی • راه‌آهن راسئتیان در آلبولا / برنیا محوطه ۱ • سنگ‌نگاره‌های وال کامونیکا • ساکری مونتی پیمونت و لمباردی • سانتا ماریا دل گرتزیا میلان • مونته سن جورجو |  Spanish Steps, Rome  Castel del Monte |
| شمال شرقی | آکوییلیا • باغ گیاه‌شناسی پادوا • کلیسای جامع، توره چیویکا و پیاتزا گرانده، مودنا • کوه‌های دولومیت • فرارا • راونا • ونیز • ورونا • ویچنزا و Palladian Villas of the Veneto | ||
| بخش مرکزی | آسیزی • چرویتری و تارکوئینیا • فلورانس • ویلای هادریان • پیاتزا دل دومو، پیزا • پینزا • رم۲ • سن جیمینیانو • سیه‌نا • اوربینو • وال دورچا • ویلا دسته | ||
| جنوب | آلبروبلو • ساحل آمالفی • کاستل دل مونته • چیلنتو و والو دی دیانو National Park، پستوم and الئا، Certosa di Padula • ناپل • کاخ کسرتا، آب‌گذر وانویتلی و مجموعه سن لیوچو • پمپئی، هرکولانیوم و توره آنونزیاتا • ساسی دی ماترا | ||
| جزیره‌ها | جزایر آیولین • منطقه باستان‌شناسی آگریجنتو • Barumini nuraghes • سیراکوزا و Necropolis of Pantalica • وال دی نوتو (کالتاجرونه، میلیتلو این وال دی کاتانیا، کاتانیا، مودیکا، نوتو، پالاتزولو آکرئیده، راگوسا، شیکلی) • ویلا رومانا دل کاساله | ||
| سراسر کشور | Longobards in Italy. Places of the power (۵۶۸-۷۷۴ A.D.) • آبسراهای پیش از تاریخ پیرامون آلپ۳ | ||