زندان‌ها در ایران

زندان‌ها در ایران زیر نظر سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور اداره می‌شوند. مسئله زندان به عنوان چالشی بر سر راه دستیابی به توسعه پایدار در ایران مطرح است.

جمعیت زندانیان و آمار مرتبط

بر اساس آمارهای مرکز بین‌المللی مطالعات زندان‌های جهان در سال ۲۰۱۳، جمعیت زندانیان کشور در حدود ۲۲۶ هزار نفر اعلام شده‌است و ایران از این حیث در رتبهٔ هشتم جهان قرار دارد. (اعدادی نزدیک به این آمار را منابع داخلی نیز تأیید می‌کنند) این آمار مربوط به جمعیت ثابت زندان‌ها است اگر جمعیت افرادی که محکومیت‌های کوتاه‌مدت دارند و در طول کمتر از یک سال از زندان خارج می‌شوند یا افرادی که تحت قرار بازداشت موقت وارد زندان‌ها می‌شوند را به این آمار بیفزاییم به رقمی در حدود ۵۰۰ هزار نفر بالغ می‌شود.

طبق آمار مرکز بین‌المللی مطالعات زندان‌های جهان، حدود ۳ درصد از زندانیان را در ایران زنان تشکیل می‌دهند و تعداد زندانیان با سن کمتر از ۱۸ سال تنها ۰٫۵ درصد است؛ بنابراین جمعیت اصلی زندانیان ایرانی را مردان بالغ تشکیل می‌دهند که عناصر اصلی تشکیل دهنده نیروی کار در جامعه هستند؛ به عبارت دیگر در ایران حدود ۲۰۰ هزار نیروی کار بالقوه در زندان هستند و اقتصاد جامعه از فعالیت آن‌ها بی‌بهره است. از طرفی هزینهٔ نگهداری از زندانیان بسیار بالا است. محاسبهٔ هزینه غذای مورد نیاز روزانه زندانیان و هزینه‌های آموزش و تأمین فضای مناسب جهت ایشان، ارقام بسیار بالایی را نشان می‌دهد. در قانون بودجه ۹۴ مبلغ ۴۲۸ میلیارد تومان به عنوان هزینه‌های جاری برای سازمان زندان‌ها در نظر گرفته شده بود و در لایحه بودجه ۹۵ این رقم به مبلغ ۵۱۴ میلیارد تومان افزایش پیدا کرده‌است.[1]

زندان‌ها در برنامه‌های توسعه

از سال ۱۳۶۸ و با تصویب قانون برنامهٔ اول توسعه، پای مسائل زندان‌ها به برنامه‌های توسعه باز شده و تاکنون در تمام برنامه‌های پس از آن نیز حضور داشته‌است.

سیاست‌های اتخاذشده در برنامه‌های توسعه را می‌توان در ۴ دسته بیان کرد: ۱. کاهش تعداد محکومین به حبس ۲. حمایت از خانواده زندانیان ۳. اصلاح وضعیت درون زندان‌ها ۴. وضع زندانیان پس از پایان دوره محکومیت.

وضعیت زندان‌ها

بنا بر گزارش خبرگزاری هرانا در ۱۸ تیر ۱۳۹۹ وضعیت زندان ارومیه پس از شیوع ویروس کرونا، اقلام بهداشتی از جمله ماسک و مواد ضدعفونی نایاب و محدود با قیمت بسیار بالا می‌باشد و در غذای زندانیان موش و سوسک پیدا شده و کیفیت آن نیز بسیار پایین است و قابل خوردن نیست. بسیاری از زندانیان بخاطر آب آشامیدنی این زندان دچار بیماری‌های کلیوی شده‌اند.[2]

زندان‌های تحریم شده توسط آمریکا

جستارهای وابسته

منابع

  1. ابوالفضل قوی‌البنیه (۲ مرداد ۱۳۹۵). «زندان و زندانیان: مسئلهٔ حل ناشدنی برنامه‌های توسعه». شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۷.
  2. بحران کرونا؛ گزارشی جامع از وضعیت زندان ارومیه
  3. «تحریم‌های ایالات متحده علیه اشخاص و نهادهای قضایی جمهوری اسلامی ایران». سفارت مجازی ایالات متحده در ایران. ۲۰۲۰-۰۹-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۵.
  4. «آمریکا قاضی دادگاه نوید افکاری را تحریم کرد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.