زبان میانجی نو
زبان میانجی نو یا لینگوا فرانکا نووا (به لاتین: Lingua Franca Nova، اختصار: LFN) یک زبان میانجی جهانی و یک زبان فراساخته است که به ابتکار سی. جورج بوری از دانشگاه شیپنسبرگ پنسیلوانیا ابداع شده‌است. گنجینهٔ واژگان آن از زبان‌های رومیِ فرانسوی٬ ایتالیایی٬ پرتغالی٬ اسپانیایی٬ کاتالان، پایه‌گذاری شده‌است. دستور زبان آن به شکل بسیار ساده‌شده و شبیه به کریؤل‌های رومی است. این زبان دارای یک مجموعه حروف برای نوشتن است که از ۲۲ حرف از دو الفبای لاتین و الفبای سیریلیک استفاده می‌کند.
| Lingua Franca Nova | |
|---|---|
 | |
| ساخته‌شده توسط | سی. جورج بوری |
| تنظیم و استفاده | زبان کمکی بین‌المللی |
| کاربران | ۹۷۰ نفر در فیس‌بوک (۲۰۱۷) (2017)[1] |
| هدف | زبان فراساخته
|
| لاتین سیریلیک | |
| منابع | بر پایهٔ زبان‌های رمانس و زبان‌های کریول |
| وضعیت رسمی | |
| تنظیم‌شده توسط | La Asosia per LFN |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | lfn |
فهرست لینگوییست | lfn |
| گلاتولوگ | ling1267[2] |
پانویس
- "زبان میانجی نو (لینگوا فرانکا نووا)". Facebook. Retrieved 2017-03-09.
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Lingua Franca Nova". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.