روایت یک استعفا

در بخش دیگری از کتاب سرافراز پیرامون مصاحبه برنامه نود با محمدجواد ظریف که دستور عدم پخش آنرا صادر کرد، می‌گوید: «اینکه درگذشته چه مصاحبه‌هایی در این برنامه پخش شده من کاری ندارم. ملاک من چارچوب تعریف شده و انضباط کاری بود. برای ربط این مصاحبه با فوتبال از کلمه دیپلماسی ورزشی استفاده شده بود. بخشی از سؤالها در مورد برجام این بود که در محل مذاکرات چه کردید؟ این مصاحبه دربارهٔ فوتبال نبود، این مصاحبه فوتبال مالی شده بود.»[8][9] وی فردوسی پور را به عملکرد جزیره ای و داشتم تیم رسانه ای حمایت کننده در خارج سازمان متهم می‌کند. دخانچی (مصاحبه گر) در این کتاب می‌گوید پس از دستور سرافراز برای عدم پخش مصاحبه نود با ظریف، فردوسی پور در تماسی تلفنی با لحنی درددلانه به وی گفته‌است که عدم پخش مصاحبه برای سازمان هزینه ایجاد می‌کند.

وی مدعی است که پس از انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ و پس از آنکه اصلاح طلبان متوجه شدند قادر به تغییر لاریجانی از ریاست سازمان نیستند خواستار بر کناری ۳ نفر از معاونان لاریجانی شدند که وی نیز یکی از آنان بوده‌است. به عقیده او اصلاح طلبان از طریق وزارت اطلاعات برایش پرونده سازی کردند اما با مداخله رهبری جلوی آان کار گرفته شد.[10]وی معتقد به نقش سید مجتبی خامنه‌ای و حسین محمدی در برکناری‌اش است.[6][11]

«مدتی بعد یعنی در تاریخ ۲۸ بهمن ماه ۹۴ من به ملاقات مقام رهبری رفتم و ماجراها را توضیح دادم و گفتم مانند این است که یک حکومت پنهانی در حکومت که هم پول دارد، هم رسانه در داخل و خارج دارد و هم ابزار امنیتی دارد، علیه سازمان در حال برنامه‌ریزی است.»

— محمد سرافراز، روایت یک استعفا

او در این کتاب مدعی فساد مالی پیام رسان سروش، پرونده سازی سازمان اطلاعات سپاه برای شهرزاد میرقلی‌خان، ممنوع التصویری گسترده و بی ضابطه اشخاص توسط حراست سازمان صدا و سیمااست.

وی همچنین دربارهٔ قطع برنامه‌های پرس تی وی توسط دولت‌های غربی می‌گوید: «رئیس یوتل ست هم بیکار ننشست و به همه سرویس دهنده‌های ماهوارهای نامه داد تا شبکه‌های ما را قطع کنند. از آن به بعد کار ما مانند عملیات پارتیزانی شده بود. اگر طرفِ مذاکره برای اجاره ماهواره، اداره کل امور مالی سازمان بود بلافاصله مخالفت می‌شد. یک نفر از نیروهای شبکه مسئول پیگیری شده بود یا خودش مستقیماً مذاکره می‌کرد یا از طریق شرکتهای همکار، ماهواره‌ها را اجاره می‌کردند. رئیس یوتلست کلافه شده بود! هر جا شبکه‌های ما را قطع می‌کردند از جای دیگر وصل می‌شدیم. همزمان ما به تقویت انتشار از طریق شبکه‌های کابلی و IPTVها و OTTها می‌پرداختیم. پس از آن شرکت اسپانیائی خدمات ماهوارهای «هیسپاست» در یک اقدام یکطرفه پخش شبکه‌های پرس تی وی و هیسپان تی وی را از اول دیماه سال ۱۳۹۱قطع کرد. شبکه هیسپان تیوی به عنوان یک مؤسسه رسانه ای دارای مجوز رسمی بوده و طبق قوانین اتحادیه اروپا به فعالیت رسانهای می‌پرداخت. دولت اسپانیا و شرکت ماهواره ای هیسپاست هیچگونه دلیل قانونی برای این تصمیم اعلام نکرده و به صورت کاملاً یکطرفه اقدام به لغو قرارداد کردند. بیش از ۱۵ درصد سهام شرکت هیسپاست توسط شرکت یوتل ست خریداری شده بود. همچنین شرکت آسیاست که بخشی از سهام آن توسط شرکتهای آمریکایی خریداری شده بود اقدام به قطع پرس تی وی و سایر شبکه‌های ایرانی در قاره آسیا کرد. بعد از اقدام انگلیس از طریق اتحادیه اروپا نوبت آمریکا شد. در پی اِعمال تحریمهای آمریکا علیه ایران، سرویس‌دهنده ارتباطات ماهوارهای بین‌المللی اینتل ست INTELSAT از ۱۰ تیرماه ۹۲ پخش برنامه‌های شبکه‌های برون‌مرزی ایران ازجمله شبکه‌های پرس تی وی، هیسپان تی وی و چند شبکه دیگر را قطع کرد. روشی که دولت‌های غربی در برخورد با رسانه‌های ایران در پیش گرفته بودند از منظر حقوقی یادآور قانون جنگل و از نگاه آزادی بیان، یادآور قرون وسطا بود که در آن دانستن جرم تلقی می‌شد!»[12]

وی معتقد است که جوسازی علیه او توسط یک مرکز رسانه ای خاص که توسط مشاور رئیس‌جمهور (روحانی) با امکاناتی که در دوران هاشمی رفسنجانی ایجاد شده بود راه اندازی شده و سپس توسط بی‌بی‌سی فارسی تقویت شده بود صورت می‌گرفت. این مرکز مطلب مربوط به صداوسیما را مانیتورینگ کرده و برای تهیه خوراک خبری به رسانه‌ها و خبرنگاران وابسته می‌داد.[13]

به عقیده او یک مرکز وابسته به یکی از بخش‌های سپاه هم بر علیه او فعال بوده‌است.[14]

کتاب روایت یک استعفا: ۲۴ سال مدیریت در رسانهٔ ملی، گفتگو با محمد سرافراز.