رامبلر امریکن

خودروی آریاشاهین به موتور شش سیلندر خطی مجهز بود که این موتور قدرت ۱۲۸ اسب بخار را با دور موتور ۴۴۰۰ دور در دقیقه تولید میکرد. و به دلیل طراحی مناسب ، موتور با کمال نرمی و با کمترین لرزش کار میکرد. مصرف سوخت آریاشاهین در هر صد کیلومتر ده لیتر بود که با توجه به شش سیلندر بودن و قدرت موتور و همچنین استانداردهای آن زمان، آریاشاهین در زمره خودروهای کم مصرف قرار میگرفت. آریاشاهین به فناوری ترمز دوبل مجهز بود، که باعث منتفی شدن خطر بریدن ترمز در این خودرو شده بود. همچنین به چراغ‌های فلاش چهار طرفه مجهز بود، تا هنگام توقف‌های اضطراری در کنار جاده‌های باریک رانندگان وسائط دیگر را متوجه نماید. دیگر ویژگی جالب آریاشاهین، داشتن فرمان تلسکوپی بود، که در صورت تصادف ، ستون فرمان جمع میشد و آسیب به راننده، به دلیل فشار فرمان به بدن و قفسه سینه، به کمترین میزان رسیده بود. در خودروی آریاشاهین، قسمت راست و چپ بدنه یکپارچه ساخته شده بود که باعث میشد با گذشت زمان، اتاق ماشین به صدا نیفتد ! و فاصله درها همیشه یکسان باقی بماند. آریا و شاهین به دلیل دارا بودن جعبه دنده 3 سرعته ی سینکرونیزه کامل (هماهنگ) ، حتی هنگام تعویض معکوس، دنده ها ایجاد صدا نمی‌کردند. این مدل از آریاشاهین به داشبورد چرمی مجهز بود که درون آن را از فوم نرم انباشته بودند تا در مواقع بروز حوادث و ترمزهای ناگهانی به سرنشینان آسیبی نرسد. همچنین به رادیاتورهای بزرگ که مختص مناطق کوهستانی و گرمسیری است مجهز بود که این رادیاتور با شرایط آب و هوای مناطق مختلف ایران کاملاً مناسب است. آریاشاهین به آیینه شب مجهز شده بود و بدین جهت، نور اتومبیل هائی که از پشت سر حرکت می‌کردند، هرگز در چشم راننده منعکس نمیشد؛ و به علت کمتر بودن تعداد دنده، این اتومبیل شتاب بسیار بالایی داشت. آریاشاهین با فضای بیشتر-جای باک بیشتر و دید بیشتر و احساس ایمنی بیشتر، خودوری کاملاً مناسب و راحتی بود.در قبل از انقلاب سال 57. این خودرو به تعداد زیاد در اختیار اداره ساواک قرار داشت.[6]