دیم‌کاری
دیم‌کاری یا کشت دیم نوعی کشاورزی مخصوص مناطق خشک است که در آن تنها بارش‌های آسمانی تأمین‌کنندهٔ آب مورد نیاز کشتزار و زمین کشاورزی هستند.
مکان
کشت دیم، عمدتا در مناطق کوهپایه‌ای یا استپ‌ها صورت می‌پذیرد. بسته به نوع آب و هوا، روش دیم‌کاری متفاوت است. دیم‌کاری روش باستانی کشت در مناطق بیابانی بوده‌است و اقوام گوناگون در خاور میانه و شمال افریقا از این راه کشاورزی می‌کرده‌اند.
برنامه‌های فائو برای توسعهٔ کشت دیم
فائو یا سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد برنامه‌های گسترده‌ای برای توسعهٔ کشت دیم در جهان دارد تا به این وسیله با گرسنگی و سوء تغذیه در جهان مبارزه کند. در این راستا طرح‌های بزرگ کشت دیم در استرالیا، چین، اتیوپی، هند، مدیترانه و امریکای شمالی اجرا شده‌اند.
فائو معتقد است در صورت آموزش صحیح کشاورزان، بسیاری از گیاهان را می‌توان به صورت دیم پرورش داد.
آبیاری کمکی
کشاورزانی که امکان آبیاری جانبی دارند در مرحلهٔ گل‌دهی یا گرده‌افشانی آب کمکی به مزارع خود می‌دهند که عملکرد را تا میزان بالایی افزایش می‌دهد.
عوامل موثر بر عملکرد زراعت دیم
مهم‌ترین عواملی كه در میزان تولید محصولات در زراعت دیم مؤثرند عبارت‌اند از:
۱. وضعیت آب و هوا و مقدار بارندگی سالیانه.
۲. منابع تأمین رطوبت خاک.
۳. تناوب كشت دیم.
۴. خصوصیات خاک.
۵. نوع ماشین آلات و ادوات كشاورزی در زراعت دیم.
۶. انتخاب صحیح و استفادهٔ مناسب از نهال‌ها.