حسین انصاری‌راد

انصاری‌راد نماینده مردم نیشابور در مجلس شورای اسلامی ایران؛ دوره های اول، پنجم و ششم بود. در دوران چهارساله مجلس ششم ریاست کمیسیون اصل نود را برعهده داشت. موضوع کاندیداتوری وی مورد استقبال تمامی طیف‌های جریان اصلاح طلب قرار گرفته بود. او با ۲۰۶٬۶۷۳ تعداد آراء از حوزه انتخابیه نیشابور به عنوان نماینده برگزیده شد.[4]
او در ۲۶ فروردین ۱۳۸۱، طرح تقسیم استان خراسان را «یک فاجعهٔ اجتماعی» خواند که «موجبات ناامنی، نارضایتی و ناخشنودی بخش عظیمی از مردم خراسان را فراهم خواهد کرد» و این طرح، سبب توسعهٔ استان نخواهد شد «در کشورهایی مانند هند و چین، استان‌هایی با بیش از ۱۲۰ میلیون نفر جمعیت هست و ما در ایران استان‌های کوچکی داریم که اگر قرار بود کوچک بودن استان موجب توسعه شود، باید با ظرفیت‌هایی که در این استان‌های کوچک وجود دارد، ما امروز سوئیس‌هایی را می‌داشتیم.»[5] همچنین یادآوری کرد که «مدیرانِ کارآمد در عصر پست مدرنیسم، نگران گسترهٔ حوزهٔ مأموریت خود نیستند.»
او در ۲ تیر ۱۳۸۱ در اعتراض به نحوهٔ تقسیم استان خراسان استعفا داد «در این تقسیم... تاریخ و فرهنگ، تمدن و هویت خراسان نادیده گرفته شده و لگدمال شده است و مرکز جغرافیایی و تاریخی و طبیعی شناخته شدهٔ آن برای همهٔ جهانیان [نیشابور] محو گردیده است و این خسارت بزرگی است و ایالت واحد خراسان با تقسیم خراسان به استان‌های متعدد مورد نظر، یک پوشش پوشالی و بیهوده است.»[6]

ایشان در اردیبهشت 98 در نامه ای به رهبر ایران ضمن هشدار درباره احتمال رد صلاحیت نامزدهای اصلاح طلب از وی خواست تا اجازه ندهد "این همه نقض قانون و اخلاق به حساب اسلام و جمهوری اسلامی و روحانیت گذاشته شود."ایشان همچنین به سید علی خامنه‌ای پیشنهاد کرده که "اکنون وقت آن است که یک آشتی ملی اعلام" شود و بازداشت شدگان وقایع اعتراضی به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ از جمله مهدی کروبی، میرحسین موسوی و همسرش زهرا رهنورد هم آزاد شوند.