جهان‌میهنی

جهان‌میهنی (به انگلیسی: Cosmopolitanism) یا جهان‌وطنی، مفهومی است که باور به متعلق‌بودن به تمام جهان و مردم آن جهان و عدم وابستگی‌های قومی-ملی و در کل، باور به اینکه جهان، میهن مشترک تمامی مردم است.

در این مفهوم، تعلقات مادی و معنوی ویژه‌ای به کشور خاصی (به ویژه خودی) وجود ندارد و فرد جهان‌میهن علایق فرهنگی، سنتی و سیاسی ویژه‌ای نسبت به سرزمین و کشور اصلی خود ندارد و بنا به اعتقاد به مشترک بودن جهان به عنوان سرزمین تمامی بشر، به حکومت جهانی می‌اندیشد؛ و با هرگونه مرز فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مغایرت دارد.

مارکوس سیرون، از اولین طرفداران این نظریه، به سه اصل ذیل معتقد بود:

  1. عدالت طبیعی
  2. تابعیت جهانی
  3. دولت جهانی

وی بیان می‌داشت که «جهان، تحت یک حکومت واقعی است و آن، حکومت خداست. رابطۀ خداوند با بندگانش، مانند رابطۀ پدر و اولاد است؛ بنابراین، غلام و مولی، زن و مرد، با هم یکسان هستند». کلیسای کاتولیک، در قرون وسطی نیز خواهان جهان‌میهنی بوده‌است.

هواداران و مدافعان

امانوئل کانت و گوته نیز از هواداران این اندیشه بوده‌اند. همچنین جان لنون در ترانهٔ مشهور تصور کن به این مفهوم اشاره دارد. ادیان اسلام و مسیحیت مدافع جهان‌میهنی هستند.

کاسموپولیتانیسم نظریۀ وحدت دولت‌ها است و متفاوت از انترناسیونالیسم یا فراملی‌گرایی است؛ که به یکی شدن ملت‌ها و حذف مرزهای جغرافیایی دلالت دارد.

جستارهای وابسته

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cosmopolitanism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.