جهانگیر کوثری
جهانگیر کوثری (زادهٔ دی ۱۳۳۰[2] در تهران)[1] تهیه‌کننده، مجری، فوتبالیست، گزارشگر فوتبال و روزنامه‌نگار ایرانی است. او همسر رخشان بنی‌اعتماد و پدر باران کوثری است.
| جهانگیر کوثری | |
|---|---|
 جهانگیر کوثری - شهریور ۱۳۹۳ | |
| زادهٔ | دی ۱۳۳۰ خورشیدی[1] تهران |
| پیشه | تهیه‌کننده - گزارشگر - مجری |
| همسر(ها) | رخشان بنی‌اعتماد (۱۳۵۹ تا کنون) |
| فرزندان | تندیس و باران |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
زندگی‌نامه
جهانگیر کوثری متولد سال ۱۳۳۰ خورشیدی در خیابان فرهنگ[1] تهران و فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشکده هنرهای دراماتیک است. او فعالیت در سینمای حرفه‌ای را از سال ۱۳۵۰ با دستیاری کارگردان در فیلم سینمایی سراب آغاز کرده و در سال‌های ۱۳۵۳ و ۱۳۵۹ فیلم‌های کوتاه و مستند «رهایی»، «شکوفه ناز و درخت کهن»، «شب پا»، «پهلوان نه قهرمان»، «دوباره به راه می‌افتیم» و «طبیعت زیبای ایران» را ساخته‌است. کوثری در فیلم‌های سینمایی «گل‌های داوودی»، «خط پایان» و «پول خارجی» به عنوان مدیر تولید و در «نرگس»، «عیالوار»، «روسری آبی»، «عشق فیلم»، «نیمه پنهان» و «طلای سرخ» به عنوان مجری طرح و مدیر تولید حضور داشته‌است. این سینماگر هم چنین فیلم‌های «نرگس»، «بانوی اردیبهشت»، «دو زن»، «زیر پوست شهر»، «دختران خورشید»، «روزگار ما»، «یک شب»، «به آهستگی»، «عصر جمعه»، «نسل جادویی» و «خون‌بازی» را در مقام تهیه‌کننده در کارنامه خود دارد.
او همچنین فعالیت‌های ورزشی در رشته فوتبال را به موازات فعالیت‌های سینمایی در کارنامه خود دارد. او در نوجوانی بعد از اتمام مأموریت پدرش در آبادان به تهران بازگشت و عضو تیم آرش در غرب تهران شد سپس به باشگاه جوانان راه‌آهن پیوست و خیلی زود به عنوان دفاع ثابت در تیم بزرگسالان باشگاه راه‌آهن انتخاب شد و در جام تخت جمشید نیز برای آن باشگاه بازی کرد. پس از بازی و به نوعی درخشش در باشگاه راه‌آهن، باشگاه استقلال تهران (تاج سابق) به او پیشنهاد انعقاد قرارداد داد و به این باشگاه پیوست. جهانگیر کوثری سال‌ها در صدا و سیما به عنوان یک گزارشگر فوتبال نیز فعالیت داشته‌است.
فعالیت‌های ورزشی
کوثری فوتبال خود را در سال‌های نوجوانی از تیم آرش در غرب تهران آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۴۷ راهی تیم جوانان راه‌آهن شد و در لیگ تخت جمشید برای این تیم به میدان رفت. سپس در سال ۱۳۵۵ به تیم تاج پیوست و تا پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷در این تیم باقی ماند.[3] او ۴۳ بازی رسمی برای تیم تاج انجام داده است و با این تیم به قهرمانی جام حذفی ایران در سال ۱۳۵۷ دست یافت.[4] او پس از انقلاب به خبرنگاری، گزارش‌گری و مجری‌گری در عرصه ورزش پرداخت و مدتی اجرای برنامه ورزش از نگاه دو را بر عهده داشت.[5]
ممنوع التصویری
در آبان ماه ۱۳۹۶، جهانگیر کوثری طی مصاحبه‌ای اعلام کرد: «این روزها، هم ممنوع‌التصویر هستم هم ممنوع‌الصدا؛ چرا باران به صرف اینکه به کسی رأی داده که رئیس‌جمهور مملکت است باید ممنوع‌التصویر شود.»
کوثری در ادامه گفت: «من هم ممنوع‌التصویر و هم ممنوع‌الصدا هستم. یعنی حتی در رادیو هم برای مصاحبه با من معذوریت دارند. مسوول ورزش رادیو این ممنوعیت را ابلاغ کرده‌است. یادم است برای حضور در یک برنامه سینمایی در تلویزیون دعوت شده بودم، حراست سازمان گفتند شما به اینجا ممنوع‌الورود هستید. دقیقاً به یاد ندارم کدام برنامه بود. حدود ۶ ماه پیش بود که این اتفاق افتاد. من به مدیران دسترسی ندارم که دربارهٔ علت این ماجرا سؤال کنم.»[6]
فعالیت‌ها
تهیه کنندگی
- فراری (۱۳۹۴)
- پل خواب (۱۳۹۴)
- سوت پایان (۱۳۸۹)
- حیران (۱۳۸۷)
- خون‌بازی (۱۳۸۵)
- نسل جادویی (۱۳۸۵)
- به آهستگی (۱۳۸۴)
- عصر جمعه (۱۳۸۴)
- یک شب (۱۳۸۳)
- مقصد (۱۳۸۲)
- روزگار ما (۱۳۸۰)
- زیر پوست شهر (۱۳۷۹)
- دختران خورشید (۱۳۷۸)
- بانوی اردیبهشت (۱۳۷۶)
مجری
- مردم ایران سلام (شبکه ۲ تلویزیون ایران) (۱۳۸۵)
- ورزش از نگاه دو (شبکه ۲ تلویزیون ایران) (۱۳۸۶)
جشنواره فیلم فجر
جوایز
- جایزه بهترین فیلم؛ خون بازی؛ دومین جشنواره فیلم شهر تهران؛ بخش مسابقه فیلم‌های بلند سینمایی؛ ۱۳۸۵
- سیمرغ بلورین؛ بهترین فیلم؛ به آهستگی؛ بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر؛ بخش مسابقه بین‌الملل؛ ۱۳۸۴
- سیمرغ بلورین؛ بهترین فیلم اول؛ عصر جمعه؛ بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر؛ بخش مسابقه فیلم‌های اول و دوم؛ ۱۳۸۴
- جایزه فیپرشی؛ بهترین فیلم؛ به آهستگی؛ بیستمین جشنواره فیلم فریبورگ؛ ۱۳۸۴
- جایزه برنز؛ بهترین فیلم؛ دختران خورشید؛ دهمین جشنواره فیلم اوپن دوک، فوکوس اوپ هت زوییدن؛ ۱۳۸۱
- جایزه نتیک؛ بهترین فیلم؛ زیر پوست شهر؛ سی و ششمین جشنواره فیلم کارلوی واری؛ ۱۳۸۰
- جایزه هیئت داوران بین‌المللی جوانان؛ بهترین فیلم؛ دختران خورشید؛ جشنواره فیلم زنان کرتی؛ ۱۳۸۰
- جایزه کلیسای جهانی؛ بهترین فیلم؛ دختران خورشید؛ نهمین جشنواره فیلم فوکوس اوپ هت زوییدن؛ ۱۳۸۰
- جایزه سازمان کاتولوتیک بین‌المللی سینما؛ بهترین فیلم؛ دختران خورشید؛ نهمین جشنواره فیلم فوکوس اوپ هت زوییدن؛ ۱۳۸۰
- جایزه ویژه هیئت داوران؛ بهترین فیلم؛ زیر پوست شهر؛ بیست و سومین جشنواره فیلم مسکو؛ ۱۳۸۰
- جایزه بزرگ؛ بهترین فیلم؛ دختران خورشید؛ سومین جشنواره فیلم براتیسلاوا؛ ۱۳۸۰
- جایزه بهترین فیلم اول؛ دختران خورشید؛ بیست و چهارمین جشنواره فیلم مونترال؛ ۱۳۷۹
- جایزه نتیک؛ بهترین فیلم؛ دختران خورشید؛ سیمین جشنواره فیلم رتردام؛ ۱۳۷۹
- تقدیر؛ بهترین فیلم؛ بانوی اردیبهشت؛ بیست و دومین جشنواره فیلم مونترال؛ بخش انجمن منتقدان فیپرشی؛ ۱۳۷۷
- تقدیر؛ بهترین تهیه کنندگی؛ بانوی اردیبهشت؛ بیست و هشتمین جشنواره فیلم رشد؛ بهش مسابقه فیلم‌های بلند تربیتی اولیاء و مربیان؛ ۱۳۷۷
- جایزه ویژه هیئت داوران؛ بهترین فیلم؛ بانوی اردیبهشت؛ شانزدهمین جشنواره فیلم فجر؛ بخش مسابقه بین‌الملل؛ ۱۳۷۶
فعالیت‌های جشنواره‌ای
- داور؛ یازدهمین جشن خانه سینما؛ کانون تهیه‌کنندگان؛ ۱۳۸۶
- داور؛ هفتمین جشن خانه سینما؛ اتحادیه تهیه‌کنندگان؛ ۱۳۸۲
- داور؛ چهارمین جشن خانه سینما؛ اتحادیه تهیه‌کنندگان؛ ۱۳۷۹
منابع
- فریادی از دهانهٔ یک چاه عمیق: گفتگو با جهانگیر کوثری؛ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، سال سیزدهم، شمارهٔ ۱۷۵، صفحهٔ ۵۲، ۲۰ تیر ۷۴
- جالبانه
- احمدی، علی‌اکبر (۱۳۸۸). تاریخچه کامل باشگاه از دوچرخه سواران و تاج تا استقلال. تهران: انتشارات پایگان. صص. ۱۲۳ تا ۱۴۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۰۹۶-۵۷-۶.
- همشهری آنلاین
- «ممنوع‌التصویری، پدر، دختر و باقی ماجرا». جامعه خبری الف.
جهانگیر کوثری در وبگاه سوره سینما
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جهانگیر کوثری موجود است. |