جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ که دهمین دوره از این جام بود با نام یورو ۹۶ شناخته شد و برای اولین بار از پیشوند یورو در این رقابت‌ها استفاده شد، انگلیس به عنوان میزبان رقابت‌ها معرفی شد. سی سال از آخرین باری می‌گذشت که انگلیس میزبان رقابتی مهم بود و حتی در سرود رسمی یورو ۹۶ هم این جمله آمده بود که فوتبال به خانه برمی‌گردد! با وجود دغدغه‌های دربارهٔ هولیگانیسم احتمالی، سازمان‌دهی این رقابت‌های سه هفته‌ای به خوبی انجام شد.

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶
England '96
لوگوی رسمی جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶
جزئیات مسابقات
کشور میزبان انگلستان
تاریخ برگزاری۸ ژوئن – ۳۰ ژوئن
تعداد تیم‌ها۱۶
تعداد ورزشگاه‌ها۸ (در ۸ شهر)
رده‌بندی نهایی
قهرمان‌  آلمان
نایب‌قهرمان  جمهوری چک
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۳۱
گل‌های زده شده۶۴
تعداد تماشاگران۱٬۲۷۶٬۱۳۷
بهترین گلزن آلن شیرر (۵ گل)
بهترین بازیکن ماتیاس سامر

برگزاری جام دهم در انگلیس

رقابت‌ها بسیار گسترده‌تر شده بود و ۱۶ تیم در آن شرکت داشتند، اما انگلیسی‌ها ورزشگاه‌های کافی برای برگزاری رقابت‌ها را در اختیار داشتند. تمامی بلیت‌ها به فروش نرفتند اما با این حال علاوه بر پوشش رسانه‌ای عالی، این تورنمنت با مجموع ۱۲۷۶۰۰۰ تماشاگر رکورد بیشترین تماشاگر را در تاریخ این رقابت‌ها کسب کرد. در هر بازی ۴۱۱۵۸ نفر تماشاگر حضور یافتند که این هم رکورد دیگری برای انگلیس بود.

تیم‌های راه یافته به دوره پایانی یورو ۹۶:

ورزشگاه‌ها

هشت ورزشگاه ویمبلی (لندن)، اولدترافورد (منچستر)، آنفیلد (لیورپول)، ویلاپارک (بیرمنگامسنت جیمز پارک (نیوکاسل)، سیتی گراند (ناتینگهام)، هیلزبورو (شفیلد) و الند رود (لیدز) برای این رقابت‌ها در نظر گرفته شدند.

بازی‌ها

چهار گروه چهار تیمی تشکیل شد و دو تیم اول هر گروه به مرحله حذفی راه یافتند. قوانین جدیدی شکل گرفته بود؛ تیم‌ها در صورت هم‌امتیاز شدن بر اساس بازی که در مقابل یکدیگر انجام داده بودند به مرحله بعد صعود می‌کردند، و وقت اضافی از قانون گل طلایی استفاده می‌کرد. اگر در وقت اضافی گل به ثمر می‌رسید بازی همان‌جا به پایان می‌رسید.

بازی‌های چهار گروه جام دهم

انگلیس با تساوی یک بر یک مقابل سوییس بازی‌ها را آغاز کرد و اسکاتلند هم گروه A را با تساوی بدون گل مقابل هلند جذاب‌تر کرد. هلند سوییس را دو بر صفر برد و انگلیس همین نتیجه را مقابل اسکاتلند، رقیب سنتی به دست آورد؛ دیداری که باعث شد کل بریتانیا به شور بیاید، پل گاسکویین گلی دیدنی بزند و شادی مضحکی پس از آن داشته باشد. آلن شیرر و تدی شرینگهام انگلیس را با نتیجه چهار بر یک مقابل هلند پیروز کردند. البته گل دیرهنگام هلندی‌ها مانع از آن شد که اسکاتلند که مقابل سوییس پیروز شده بود به دور بعد برسد و خود هلندی‌ها صعود کردند. فرانسه و اسپانیا در گروه B شکست نخوردند و در دیدار رودررو هم با هم مساوی کردند. فرانسه رومانی و بلغارستان را شکست داد و در گروه اول شد و از رودررو شدن با انگلیس در یک‌چهارم نهایی اجتناب کرد. ایتالیا در دیدار آخر باید آلمان را می‌برد تا از گروه C صعود کند؛ آن‌ها به تساوی بدون گل رسیدند و در نتیجه آلمان ( به عنوان سرگروه) و جمهوری چک صعود کردند.

دیدارهای یک چهارم نهایی

دو دیدار اول یک‌چهارم نهایی با تساوی بدون گل در وقت‌های قانونی و اضافی به پایان رسید و به پنالتی کشیده شد. انگلیس مقابل اسپانیا با درخشش دیوید سیمن چهار بر دو در پنالتی پیروز شد و فرانسه در پنالتی هلند را پنج بر چهار برد. آلمان و جمهوری چک اما در وقت معمول برنده شدند؛ اولی دو بر یک مقابل کرواسی و دومی یک بر صفر مقابل پرتغال.

دیدارهای نیمه نهایی

نیمه‌نهایی‌ها هم به پنالتی کشید. چک شش بر پنج فرانسه را پس از ۱۲۰ دقیقه بدون گل برد. اما در ویمبلی نبرد انگلیس و آلمان یک بر یک شد و آلمانی‌ها مانند جام جهانی ۹۰ ایتالیا انگلیس را در پنالتی بردند.

دیدار نهایی

فینال یورو ۹۶ علاوه بر اینکه تکرار فینال ۱۹۷۶ بود، تکرار دیدار این دو تیم در اولین دیدار گروه C همین رقابت‌ها هم بود که با برد دو بر صفر آلمان همراه شد. چک‌ها البته درخشان ظاهر شدند و کارل پوبورسکی، پاول ندود، پاتریک برگر و ولادیمیر اسمیچر دیدگان را خیره کردند. برتی فوگتس که تیمش را سرشار از مصدوم می‌دید مجبور شد به یورگن کلینزمن و توماس هسلر ناآماده بازی بدهد. تیم او در دقیقه ۵۸ با یک پنالتی جنجالی (که بعداً مشخص شد خارج از محوطه جریمه اتفاق افتاده و بنابراین پنالتی نبوده و باید ضربه ایستگاهی اعلام می‌شده) عقب افتاد که ماتیاس سامر روی کارل پوبورسکی انجام داد و پاتریک برگر آن را به گل تبدیل کرد. اما آلمانی‌ها که مانند همیشه به بازگشت مشهور بودند این بار هم برگشتند. الیور بیرهوف جانشین مهمت شول شد و در دقیقه ۷۲ گل زد. بازی به وقت اضافی کشید و پس از تنها ۵ دقیقه بیرهوف پاس کلینزمن را گرفت و وارد دروازه پتر کوبا کرد (اولین گل طلایی تاریخ فوتبال) و آلمان قهرمان رقابتهای جام ملتهای اروپا ۱۹۹۶ شد.

لندن منچستر لیورپول بیرمنگهام
ویمبلی اولدترافورد آنفیلد ویلاپارک
۵۱°۳۳′۲۰″ شمالی ۰°۱۶′۴۷″ غربی ۵۳°۲۷′۴۷″ شمالی ۲°۱۷′۲۹″ غربی ۵۳°۲۵′۵۰٫۹۵″ شمالی ۲°۵۷′۳۸٫۹۸″ غربی ۵۲°۳۰′۳۳″ شمالی ۱°۵۳′۵″ غربی
ظرفیت: ۷۶٬۵۶۷ ظرفیت:۵۵٬۰۰۰ ظرفیت: ۴۲٬۷۳۰ ظرفیت: ۴۰٬۳۱۰
لیدز
لندن
منچستر
لیورپول
بیرمنگام
لیدز
شفیلد
نیوکاسل
ناتینگهام


شفیلد
الاند رود هیلزبورو
۵۳°۴۶′۴۰″ شمالی ۱°۳۴′۲۰″ غربی ۵۳°۲۴′۴۱″ شمالی ۱°۳۰′۲″ غربی
ظرفیت: ۴۰٫۲۰۴ ظرفیت: ۳۹٬۸۵۹
نیوکاسل ناتینگهام
سنت جیمز پارک سیتی گراند
۵۴°۵۸′۳۲″ شمالی ۱°۳۷′۱۸″ غربی ۵۲°۵۶′۲۴″ شمالی ۱°۷′۵۸″ غربی
ظرفیت: ۳۶٬۶۴۹ ظرفیت: ۳۰٬۵۳۹

داوران این دوره

اتریش
  • Gerd Grabher
بلژیک
  • Guy Goethals
بلاروس
  • Vadim Zhuk
بلغارستان
  • Atanas Uzunov
جمهوری چک
  • Václav Krondl
دانمارک
  • Peter Mikkelsen
  • Kim Milton Nielsen
انگلستان
فرانسه
  • Marc Batta
آلمان
  • Bernd Heynemann
  • Hellmut Krug
مجارستان
ایتالیا
  • Piero Ceccarini
  • Pierluigi Pairetto
هلند
  • Mario van der Ende
روسیه
  • Nikolai Levnikov
اسکاتلند
  • Leslie Mottram
اسپانیا
  • Antonio López Nieto
  • Manuel Díaz Vega
سوئد
  • Anders Frisk
  • Leif Sundell
سوئیس
  • Serge Muhmenthaler
ترکیه

سیدبندی

گروه ۱ گروه ۲ گروه ۳ گروه ۴

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.