جامع‌الحکمتین

جامع‌الحکمتین رساله‌ایست از ناصر خسرو به زبان پارسی که در سال ۴۶۲ هجری قمری نوشته شده‌است. ناصرخسرو که فردی بلندمرتبه در میان اسماعیلیان به‌شمار می‌آمد و دارای مقام حجت بود این کتاب را به خواهش عین‌الدوله ابوالمعالی امیر بدخشان و در پاسخ به پرسش های ابوالهیثم در قصیدهٔ مشهورش دربارهٔ اصول عقاید اسماعیلیه نوشت. [1] این کتاب از منابع مهم در آگاهی از اندیشه های ناصر خسرو و اسماعیلیه به شمار می رود. و در الهیات اسماعیلیه از منبع معتبر و مورد توجه است. در سالهای اخیر پژوهش های زیادی روی آثار ناصرخسرو صورت گرفته است. جامع الحکمتین به زبان انگلیسی ترجمه شده است.

وجه تسمیه

چون این کتاب با هدف حل مشکلات دینی و معضلات فلسفی نوشته شده بود؛ ناصر خسرو بر آن نام جامع الحکمتین نهاد زیرا که در آن با حکمای دینی به آیات و اخبار و با حکمای فلسفی و فضلای منطقی به برهان سخن گفته است. یعنی حاوی مباحث حکمت دینی و فلسفه ی یونانی است.[2]

چاپ

دکتر محمد معین و دکتر هانری کربن در سال ۱۳۳۲ به انضمام مقدمه ی دکتر معین و مقدمه ی فرانسوی دکتر کربن چاپ کرده اند که تجدید چاپ نیز شده است.

منابع
  1. صفا، ذبیح الله. تاریخ ادبیات ایران (جلد دوم). تهران: انتشارات فردوس.
  2. ناصر خسرو (۱۳۳۲). جامع الحکمتین. تهران: کتابخانه طهوری. صص. ۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.