تیغه‌داران
پرندگانی که در جناغ سینه خود تیغه‌ای استخوانی دارند و به این خاطر می‌توانند پرواز کنند تیغه‌داران (Carinatae) نامیده می‌شوند. این استخوان که استخوان ناوی هم نامیده می‌شود به عنوان تکیه‌گاهی برای بال‌ها عمل می‌کند و پرندگانی که فاقد این استخوان هستند در دسته بی‌تیغه‌ها قرار می‌گیرند و از پرندگان بی‌پرواز به شمار می‌آیند.
| تیغه‌داران محدودهٔ زمانی: کرتاسه - امروزه | |
|---|---|
 | |
| ماهی‌مرغ | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | جانورانia |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرنده |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | تیغه‌داران |
| زیرکلادها | |
رنگ آبی استخوان تیغه‌ای جناغ (استخوان ناوی) را نشان می‌دهد.
در دسته‌بندی‌های فیلوژنتیک، واپسین نیای مشترک نومرغان Neornithes و ماهی‌مرغ Ichthyornis و تمامی اسلاف آن‌ها از تیغه‌داران به‌شمار می‌آیند. با این تعریف، تمامی پرندگان امروزی، زنده یا منقرض، و چند گونه از پرندگان دوران میانه‌زیستی در گروه تیغه‌داران جای می‌گیرند.
| Carinatae |
| ||||||||||||||||||
منابع
- Cracraft, Joel (1986). "The origin and early diversification of birds". Paleobiology 12 (4): pp. 383–399.
- W. R. Ogilvie-Grant (1921). Guide to the gallery of birds. Part 1. British Museum. (2nd Edn)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.