بیماری دوپویترن

بیماری دوپویترن یا انقباض دوپویترن (به انگلیسی: Dupuytren's contracture یا Dupuytren's disease) انقباض و جمع‌شدگی انگشتان دست یا پا است که بعلت بیش‌رویش نیام کف دست یا پا و جمع شدگی آنها، انگشتان در حالت فلکسیون، ثابت می‌مانند. این بیماری که علت ناشناخته دارد برای اولین بار توسط جراح و کالبدشکاف فرانسوی بارون گیوم دوپوئیتران در سال ۱۸۳۱ گزارش و درمان شده‌است.[1]

انقباض دوپویترن
بیماری دوپویترن در مسیر انگشت چهارم
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصروماتولوژی
آی‌سی‌دی-۱۰M72.0
آی‌سی‌دی-9-CM728.6
اُمیم126900
دادگان بیماری‌ها4011
مدلاین پلاس001233
ئی‌مدیسینmed/592 orthoped/81 plastic/299 pmr/42 derm/774
پیشنت پلاسبیماری دوپویترن
سمپD004387

پاتوفیزیولوژی

تغیرات بافت کلاژن و هیپرپلازی دسته‌های نیام کف دست باعث بروز بیماری می گردد، ولی علت ایجاد آن مشخص نیست. این الیاف بافت همبند ضخیم شده و جمع میگردند و در ابتدا به صورت گرهک هستند ولی به تدریج به همدیگر پیوسته و به‌شکل نوار ضخیم و سفت باعث خم شدن انگشت مربوطه می‌شوند. هرچند علت بیماری مشخص نیست ولی عامل ژنتیکی در بروز آن مؤثر است. نوع و شدت کار شخص ارتباطی با بروز بیماری ندارد.[2]

شیوع

شیوع بیماری در مردان بالاتر از سن ۴۰ سال است ولی در زنان و کودکان هم دیده می‌شود و در میان جمعیت شمال اروپا شیوع بیشتری دارد.[2]

علائم بالینی

علائم بیماری شدت و ضعف مختلف دارد و از وجود یک گرهک کوچک تا جمع شدگی کامل انگشت متغیر است. معمولاً انگشت جهارم و کوچک گرفتار می‌شوند ولی در انگشتان دیگر نیز دیده می‌شود. در مواردی که بیماری پیشرفته گردد سفتی نیام به‌شکل نوار از کف دست تا انگشت امتداد دارد و همانند تاندون خم‌کننده انگشت خودنمایی می‌کند.

بیماری و جمع شدگی نیام معمولاً بدون درد است و در موارد شدید با اختلال فعالیت دست همراه است و دست‌دادن و پوشیدن دستکش مشکل می گردد.[3]

عوامل مؤثر

با وجودی که علت بیماری مشخص نیست ولی زمینه ارثی، دیابت، سیگار و نوشیدن الکل، از عوامل مساعدکننده است.[4]

درمان
الگوریتم درمان بیماری

در اکثر موارد نیاز به درمان ندارد ولی در مواقعی که علائم شدید بوده و باعث اختلال در فعالیت طبیعی دست گردد اقدام درمانی لازم می‌آید. در بیمارانی که چسبندگی و تغیر شکل شدید است نیاز به درمان جراحی و برداشتن بافت مبتلا لازم می‌آید. از درمان‌های دیگر می‌توان به پرتودرمانی، تزریق کلاژناز به داخل نیام و همچنین برداشتن نیام ضخیم شده با سوزن اشاره کرد.[3][5]

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

منابع
  1. «Baron Guillaume Dupuytren». Med Sci. ۲۰۰۶.
  2. «Dupuytren's contracture». NHS.
  3. «Dupuytren Disease». ASSH.
  4. «Dupuytren's disease». NICE. ۲۰۱۰.
  5. Tim Kenny. «Dupuytren's Contracture». Patient.co.uk.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.