بزرگراه‌های استرالیا

بزرگراه‌ها در استرالیا به‌طور کلی به جاده‌های پرترددی گفته می‌شود که توسط دولتهای ایالتی و قلمروی کشور استرالیا تأسیس و مدیریت می‌شوند. دولت فدرال استرالیا نیز کمک‌هایی برای تأسیس این بزرگراه‌ها انجام می‌دهد اما عمده مسئولیت ساخت آن‌ها با ایالتهای این کشور است.

نمای هوایی از Tuggeranong پارک وی در قلمرو پایتختی استرالیا.
کنارگذر پارک گوزن در آزادراه غربی استرالیا.

نخستین اقدامات جاده‌سازی و ساخت بزرگراه در استرالیا به سال ۱۷۸۸ و زمان سکونت اروپائیان در این کشور بر می‌گردد. پیش از آن قبایل بومی استرالیا از راه‌های باریک در علفزارها برای تردد استفاده می‌کردند.

دهه‌های پس از جنگ جهانی دوم شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی به شبکه بزرگراه‌های استرالیا بود.

تاریخچه

تا پیش از ورود سفیدپوستان به استرالیا، حمل و نقل جاده‌ای توسط قبایل بومی استرالیا با استفاده از راه‌های جنگلی و علفزاری کم عرض صورت می‌گرفت. نخستین جاده توسط اروپائیان مهاجر در سال ۱۷۸۸ در نیوساوت ولز ساخته شد.[1] تا سال ۱۸۲۲ مستعمره استرالیا (نیوساوت ولز) سه جاده اصلی داشت از مسیر کوه‌های آبی از سیدنی به باتورست و جاهای دیگر می‌رفتند.[2]

مسیر شماره سیستم

کشور وسیع استرالیا دارای نامگذاری و شماره گذاری مسیرهای جاده‌ای است که به رانندگان برای عبور و مرور در این شبکه وسیع و طولانی جاده‌ها کمک می‌کند. شماره گذاری الفبایی عددی برای تا حدی یا به‌طور کامل جایگزین سیستم‌های قبلی نامگذاری راه‌ها در این کشور شده‌است.[3]

انواع مسیر نئرد استفاده توسط دولت/خاک
State/Territory

عدد و الفبایی


بزرگراه ملی
(الفبایی)


بزرگراه ملی
(عددی)


ملی مسیر


مسیر دولت


Metroad


گردشگری درایو

Australian Capital Territory
نیو ساوت ولز
قلمرو شمالی
کوئینزلند
جنوب استرالیا
تاسمانی
ویکتوریا
استرالیای غربی

راه‌ها و بزرگراه‌های ملی

برخی از مسیرهای جاده‌ای در استرالیا، راه‌های ارتباطی ملی و بین ایالتی در نظر گرفته شده‌اند و هدف آن‌ها اتصال شهرهای بزرگ و مراکز ایالت‌ها به همدیگر است. مبزرگراه شماره یک استرالیا یکی از بزرگترین آنهاست. بزرگراه‌ها ابتدا از درون شهرها می‌گذشتند اما امروزه در کلانشهرها از طریق کنارگذر به بیرون از شهرها هدایت شده‌اند.[4]

در سال ۱۹۷۴ دولت فدرال مسئولیت تأمین بودجه برای ساخت بزرگراه‌های ملی را بر عهده گرفت و پروژه بزرگراه ملی استرالیا را معرفی کرد.[1]

راه‌های ایالتی

راه‌های عمده شهری و بین منطقه‌ای در هر ایالت توسط دولت آن ایالت ساخته و نگهداری می‌شوند و دولت فدرال استرالیا نقشی در این زمینه ندارد.

Metroads

مترود یک سیستم جاده‌ای بود که برای سیدنی و بریزبن طراحی شده بود.[5]

شماره گذاری الفبایی مسیرها

تاسمانی در سال ۱۹۷۹ سیستم شماره گذاری جاده‌ها را آغاز کرد. معرفی الفبایی مسیر سیستم شماره گذاری در سال ۱۹۷۹ بر روی سیستم از سال ۱۹۶۳. در دهه ۱۹۹۰ ایالتهای ویکتوریا و استرالیای جنوبی و بعدها سایر ایالتها هم از روش‌های شماره گذاری یا شماره و حرف برای نامگذاری بزرگراه‌ها و جاده‌های خود استفاده کردند.[6]

حروف پیشوند

در سیستم نامگذاری ترکیبی جاده‌های استرالیا هر جاده با یک حرف انگلیسی شورع می‌شود:

  • "M" راه اصلی ترافیکی یا آزادراه و گاه جاده‌های کوچکتر از آزادراه.[7] مانند carriageways.[6]
  • "A" مسیرهای دیگر اصلی و بزرگراه از جمله شهری arterials[7] و بین ایالتی یا interregional و carriageways.[6][7]
  • "B" مسیرهای کم‌اهمیت تر.[7]
  • "C" مسیرهای ارتباطی کوچکتر در شهرک‌ها و شهرها.[6]

بزرگراه‌های مورد حمایت دولت فدرال

دولت فدرال استرالیا در قالب برنامه ساخت کشور استرالیا، حمایت از ساخت و نگهداری برخی جاده‌ها و بزرگراه‌های این کشور را بر عهده گرفته‌است که شامل موارد زیر است.[8]

  • آزادراه هیوم از سیدنی به ملبورن
  • آزادراه پاسیفیک از سیدنی به بریزبن
  • بزرگراه بروس از بریزبن به کنز
  • بریزبن به داروین از طریق بزرگراه‌های وارگو، لندزبورو و بارکلی و نیز استوارت.
  • بریزبن به ملبورن از طریق بزگراه‌های وارگو، گور، نیوول و گولبرن ولی و آزادراه هیوم.
  • ملبورن به آدلاید از طریق آزادراه غربی استرالیا، بزرگراه غربی استرالیا، بزرگراه دوکس و آزادراه جنوب شرقی استرالیا.
  • آدلاید به داروین از طریق جاده پورت واکفیلد، بزرگراه آگوستا و بزرگراه استوارت.
  • آدلاید به سیدنی از طریق آزادراه هیوم و بزرگراه‌ هیوم و استورت.
  • آدلاید به پرت از طریق جاده پورت واکفیلد و بزرگراه‌های آگوستا، ایر، کولگاردی-اسپرنس و بزرگراه‌های غربی استرالیا.
  • پرت به داروین، از طریق بزرگراه‌های شمالی، ویکتوریا و استوارت.
  • سیدنی به کانبرا از طریق آزادراه هوم و آزادراه فدرال استرالیا.
  • ملبورن به کانبرا از طریق آزادراه هوم و بزرگراه بارتون.
  • هوبارت به بورنی بزرگراه‌های بروکرد، بل بی، میدلندز و باس.
  • تاونزویل به ماونت ایسا از طریق بزرگراه فلیندرز.
  • مبلورن به سیل از طریق بزرگراه پرنس.
  • پرت به بونبری از طریق بزگراه جنوب شرقی.
  • سیدنی به دوبو از طریق بزرگراه غربی و میشل.
  • سیدنی به ولونگونگ از طریق آزادراه پرنس و بزرگراه پرنس.
  • ملبورن به گیلونگ از طریق بزرگراه پرنس.

یادداشت

    منابع

    1. "A History of Australian Road and Rail" (PDF). Department of Infrastructure and Transport, Australian Government. Archived from the original (PDF) on 17 March 2012. Retrieved 28 March 2013.
    2. "History Of Roads In Australia". 1301.0 - Year Book Australia, 1974. Australian Bureau of Statistics. 25 January 1974. Retrieved 28 March 2013.
    3. Roads And Maritime Services (25 February 2013). "Questions and answers: A better way to navigate NSW roads" (PDF). Government of New South Wales. p. 9. Archived (PDF) from the original on 17 November 2013. Retrieved 17 November 2013. Most States and Territories in Australia are moving to an alpha-numeric road numbering system.
    4. National Association of Australian State Road Authorities (1976), Guide to the publication and policies of N.A.A.S.R.A. : current at December 1975 (10th ed.), Sydney
    5. Roads and Maritime Services. "Questions and answers: A better way to navigate NSW roads" (PDF). New South Wales Government. Archived (PDF) from the original on 16 May 2014. Retrieved 16 May 2014.
    6. VicRoads (2001). "Direction Signs and Route Numbering (non-Freeway)" (PDF). Traffic Engineering Manual, Chapter 2 - Edition 1. Government of Victoria. pp. 21–35. Archived from the original (PDF) on 10 May 2014. Retrieved 10 May 2014.
    7. Department of Transport and Main Roads (14 March 2014). "Part 15: Direction signs, information signs and route numbering" (PDF). Manual of Uniform Traffic Control Devices. Queensland Government. pp. 55–56. Archived from the original (PDF) on 18 April 2014. Retrieved 18 April 2014.
    8. Australian Government Department of Infrastructure and Regional Development (20 October 2010) (PDF). National Land Transport Network - Road Corridors (Map). Archived from the original on ۸ مارس ۲۰۱۴. https://web.archive.org/web/20140308193317/http://investment.infrastructure.gov.au/whatis/network/images/National_Land_Transport_Network_Road_Corridors_Australia.pdf. Retrieved 24 June 2014.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.