بخش بندپی غربی

بخش بندپی غربی یکی از بخش های شهرستان بابل در استان مازندران در شمال ایران است. مرکز این بخش شهر خوشرودپی است.

بخش بندپی (شامل بندپی غربی و شرقی امروزی) از قدیمی ترین بخش های کشور است که در سال ۱۳۱۶ با نوشتن اولین قانون تقسیمات کشوری به بخش تبدیل گردید. (پیش از آن نیز به ضورت مستقل تحت عنوان بلوک (معادل بخش امروزی) دارای نایب الحکومه بوده است.)[1] بندپی تا سال ۱۳۷۰بصورت یکپارچه و دارای یک بخشداری در غرب بندپی بوده است.

تقسیمات کشوری


بندپی از دو کلمه بند و پی ترکیب شده است که بند در اصطلاح محلی به سرزمین مرتفع و پی به سرزمین پست جلگه ای اطلاق می شود.در گذشته در زمان صفویان قسمتی از سرزمین وسیعی بنام چلاو بوده، که فعلاً چلاومنطقه ای در جنوب آمل است، حکومت مرکزی صفویان اگر چه تاریخ آن مشخص نیست برای اینکه منطقه مزبور را که بسیار وسیع و ساکنان غیر قابل کنترل داشت بهتر بتواند اداره کند آن را به دو قسمت بندپی و چلاو تقسیم نمود و این تقسیم بندی دقیقاً قبل از دوران افشاریه صورت گرفته است زیرا قبل از آن هیچ سندی راجع به نام بندپی وجود نداشت. امّا در زمان افشاریه روستای دیوا از قرائ بندپی که از املاک خاصّه شاهی بوده به چهارصد سکه نادری به اهالی دیوا فروخته شد، که در این سند کلمه بندپی بعنوان نام منطقه آمده است. در اوایل دوره قاجاریه به علت حمایت اهالی آن از زندیه رو به خرابی می رود و پس از صدارت میرزا محمد شفیع مازندرانی از اهالی بندپی رو به بهبودی می رود و بنا به تقسیمات کشوری سال ۱۲۸۷ شمسی یکی از بلوکات ولایت مازندران محسوب می شد که شخصی بنام نایب الحکومه بر آن حکمرانی می کرد. بندپی در تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶شمسی یکی از بخش های شهرستان ساری بوده است.در این تقسیمات تنها ساری و گرگان شهرستان بوده اند و بقیه شهرهای مازندران بصورت بخشداری اداره می‏شدند.

مقّر بخشداری بندپی در روستای مقریکلا در غرب بندپی بوده که از سال ۱۳۵۵ پس از طرح روستاهای منظومه ای مکان آن به شهرک خشرودپی انتقال یافت.دهستان های بندپی به دو بخش مجزای بندپی غربی و بندپی شرقی تقسیم گردیده که در سال ۱۳۷۰ محل استقرار بخشداری در غرب به مرکزیت خوشرودپی و در شرق به مرکزیت گلوگاه می‏باشد. بخش بدپی غربی دارای دو دهستان : ۱.دهستان خشرودپی روستاهای: پازمین،تسکا، کاردی‌کلا، کام‌کلا، خرابه خوش‌رودپی، گاودشت، افراسیاب‌کلا، لمسوکلا غربی، مقری‌کلا، میان‌بورا،پاری‌کلا، سفیدتور بالا، سنگ‌رودپی، کاردگرکلا، مسک، ازارکل، اومال استاداحمد، اومال شکراله، سفیدتور پایین، پنبه‌جار، زرتلک، سوت‌سی آقالر، سوت‌سی گل‌چوب، کشیرمحله، مجی‌کتی، ازارسی، ازارسی حاتم، انجیلک، بالابورا، برگ‌نو، پلنگ‌دره، چاق‌فیروزجایی، شهنه‌پشته حاجی‌مهدی، فریدون‌کلا، پولادسی، کیس، موزی‌کتی، ولیک‌تخت، گته‌نو، کرات‌سی، بالاولیک، دیزنو، انجیل‌سی، دولت‌رودبار، دیواملکشاه، نارنج‌لو، میان‌دره، دیواعمران، تلیکا، پینک، تیرنگ‌سی، سوت‌سی شیاده، شیاده بالا، فیل‌بند، تشبیشه، شیاده سادات‌محله، کاشمسی

۲ . دهستان شهید آباد

روستاهای:

فکچال، شوب‌کلا، معلم‌کلا، کلاگرمحله، یزدان‌آباد، قنبرزاده، پطرودپی، شانه‌تراش، صلح‌دارکلا، کهرکنار کشتلی، بزرودپی، فیروزآباد.

مرکز بخش

مرکز بخش بندپی غربی شهر خوشرودپی می‌باشد

جمعیت

بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این بخش حدود۳۰۰۰۰هزار نفر جمعیت بوده است.[2] مردم بندپی‌غربی به زبان مازندرانی گویش می کنند.[3]

بائیکلا یکی از دهستان‌های بخش بندپی غربی شهرستان بابل است. تکیه باستانی بالا محله، قلعه درویش و حمام قدیمی نقاط مهم در این دهستانند. حرفه مردم این روستا و نواحی اطراف بیشتر کشاورزی و باغداری، دامداری و پرورش طیور می‌باشد.

اقتصاد

شغل اکثر مردم این بخش کشاورزی،باغداری ودامپروری است. بیشترین سطح کشت مربوط به زمین‌های شالیزاری است.در رده بعدی باغ مرکبات قرار دارد.دامداری در مناطق جنوبی که مناطق جنگلی است رواج دارد .این دامداران در تابستان‌ها به ارتفاعات البرز که سردسیر است نقل مکان می‌کنند.

آثار تاریخی

از جمله مهم‌ترین آثار باستانی آن تکیه مقریکلا با قدمتی بیش از ۲۰۰ سال می‌باشد که در فهرست آثار تاریخی و ملی مازندران و شهرستان بابل ثبت گردیده‌است سقاخانه های تاریخی روستاهای شیاده،پازمین وشهیدآباد،تکایای تاریخی و زیبای روستاهای دیوا ملکشاه ودیوا عمران نیز از بناهای تاریخی و زیبای منطقه میباشند.

کاوش سازمان میراث فرهنگی در سالهای گذشته در دو نقطه از مکان های تاریخی بندپی گواه تاریخ کهن این دیار می باشد که اکتشافات بدست آمده نیز در موزه شهر بابل نگهداری میگردد،تاریخ بدست آمده از کاوشهای فعلی منطقه تمدن ۳تاهفت هزار ساله بندپی را گواه میباشد.

نقاط گردشگری

از نقاط دیدنی و گردشگری آن می‌توان به جنگل‌های شیاده، دریاچه و سد شیاده، دریاچه آب‌بندان کامی‌کلا در دامنه رشته کوه البرز اشاره نمود.

فیل بند

روستای فیل بند از توابع بندپی غربی در استان مازندران ایران است. اهالی به این روستا فلبن می‌گویند که کوتاه شده فیل‌بند است ولی از سمت بند پی بابل هم نقاط دسترسی وجود دارد

.[۱]

روستای دولت رودبار

با چشم‌انداز رودخانه و جنگل از روستاهای زیبای بندپی غربی است.

روستای لمسوکلا

با داشتن زیارتگاه امامزاده مسلم، رودخانه کلارود، جنگل‌های پولادسی و ورزشگاه شهدای لمسوکلا از روستاهای گردشگرخیز منطقه می‌باشد. روستای لمسوکلا دارای قدمت تاریخی زیادی می‌باشد که دردوره نادر به عنوان تبعیدگاه اعراب وافاغنه از آن استفاده شد اعراب امروزه به نام فامیل عسگری وشیرافکن شناخته می‌شوند وافغان به همان نام خود مشهور می‌باشند

روستای کامکلا

از جمله روستاهای جذاب و دیدنی استان مازندران، شهر بابل می‌باشد مردمان این روستا از سطح فرهنگ بالا برخوردارند در اعیاد و مراسم دینی و مذهبی حضوری باشکوهی دارند این روستا دارای چهار شهید والا مقام می‌باشند به نام‌های: شهید طلبه اسماعیل شمس تبار کامی، شهید اباذری، شهید قربانتبار وشهید قاسم شعبانی حاجی در این محل علاوه بر مسجد بزرگ، تکیه ،سقاخانه وبقعه درویش آقاست که خانم‌های این روستا در این مکان مقدس (بقعه درویش آقا)به مناسبت‌های مختلف مذهبی شیربرنج ،آش دوغ ویا آش رشته می پزند و به یاد معصومین و گذشتگانشان به راز و نیاز می پردازند. جاهای دینی این روستا جنگل‌های بسیارزیبای کامکلا پشته، فرنی‌کلا، آبندان ورودخانهٔ بزرود می‌باشد علاوه بر مناظر دیدنی از هوای پاک وتمیز برخوردار می‌باشد. بیشتر مردم زحمتکش این روستا شغل کشاورزی دارند و برنج کاری می‌کنند.

روستای شهنه پشته

این روستا که در مجاور روستای کامکلا است روستایی پهناور و دارای خانه‌های مسکونی پراکنده است.شغل این ساکنان کشاورزی،دامداری و کارمندی می‌باشد.دارای انجمن شورایی می‌باشد و جوانان این روستای زیبا دارای تحصیلات بالا و عالی می‌باشند. دارای جنگل‌های وسیع و زیبا است که یکی از مناطق گردشگری و تفریحی به‌شمار می‌رود.دارای جنگلی به اسم شهنه پشته، هفت تپه و...است. در کنار این روستای باطراوت شهرک صنعتی است.


روستای دیوا این روستا متشکل از دوطایفه ملکشاه وعمران روستایی زیبا در دل جنگل های هیرکانیست که از زیبایی خاصی برخوردار بوده و بعنوان یک روستای توریستی و گردشگری میباشد.

منابع

  1. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ .
  2. «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
  3. نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).

جستارهای وابسته

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.