بانگ چاله

بانگ‌چاله یا چاله‌بنگ[1] یا هُلُم[2] گودالی کوچک درست در زیر آبشار است که آب در آن فرو می‌ریزد.[3]

ساختار آبشار و شکل‌گیری بانگ‌چاله در زیر آن
بانگ‌چاله

شکل‌گیری

از آنجا که آب با کوبِش همیشگی درون بانگ‌چاله تخلیه می‌شود معمولاً گودال بانگ‌چاله در معرض فرسایش همیشگی قرار گرفته و رفته‌رفته گودی بیشتری نسبت به پیرامون خود پیدا می‌کند. این گودی بسته به جنس خاک یا سنگی که بستر بانگ‌چاله را تشکیل داده‌است می‌تواند گودی کم یا زیادی داشته باشد. اگر این بستر نرم باشد و آب با حجم سنگینی که کوبش ساینده‌ای به بار می‌آورد بر آن فروریزان بکوبد بانگ‌چاله می‌تواند بسیار ژرف شود. بانگ‌چاله‌ها معمولاً دگرریختی همیشگی در زمین پدیدمی‌آورند که با خشک شدن هر از گاهی آبشارها همچنان بازمی‌مانند. گاه برخی بانگ‌چاله‌ها به واسطه تغییراتی که انسان در گذر آب پدیدمی‌آورد مانند بندها و سدها شکل می‌گیرند. برخی آبشارها ممکن است به خاطر بافت سخت و برجسته زمینی که روی آن فرو می‌ریزند نتوانند بانگ‌چاله‌ای ایجاد کنند.[3] آبشار آب‌سفید در استان لرستان از این نمونه است.

نگارخانه

پانویس

  1. گویش خراسانی
  2. گویش دماوندی، مهدی علمداری
  3. Marshak, Stephen, 2009, Essentials of Geology, W. W. Norton & Company, 3rd ed

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بانگ چاله موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.