اینتگرین آلفا ام

Integrin subunit alpha M
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگر	antigen CD11b (p170)Neutrophil adherence receptorleukocyte adhesion receptor MO1CR-3 alpha chainmacrophage antigen alpha polypeptideintegrinalpha M (complement component 3 receptor 3 subunit)CD11 antigen-like family member Bintegrin alpha-MITGAMcomplement component 3 receptor 3 subunitcell surface glycoprotein MAC-1 subunit alphaneutrophil adherence receptor alpha-M subunit
شناسه‌های بیرونی	GeneCards:
الگوی گسترش RNA
	More reference expression data
هم‌ساخت‌شناسی
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	n/a
	ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش Human

اینتگرین آلفا ام (انگلیسی: Integrin alpha M‎) یا به‌اختصار «ITGAM» که با نامِ «CD11B» هم شناخته می‌شود، یک زیرواحدِ پروتئینی است که مولکول اینتگرین α_Mβ₂ را تشکیل می‌دهد که نام‌های دیگرش «آنتی‌ژن ماکروفاژ ۱» (Mac-1) یا «گیرندهٔ ۳ کمپلمان» (CR3) است.[1]

این مولکول بر سطح بسیاری از گلبول‌های سفید یافت می‌شود و جزئی از دستگاه ایمنی ذاتی (شامل گرانولوسیت‌ها، ماکروفاژها، سلول‌های کُشنده طبیعی (NK)) است.

اینتگرین آلفا ام از طریق تنظیم تحرک و چسبندگی سلولی در فرایند التهاب نقش دارد و همچنین در کموتاکسی، سیتوتوکسیسیته وابسته‌به سلول، بیگانه‌خواری و فعال‌سازی سلولی نیز دخیل است.[1]

این پروتئین همچنین به‌دلیل قابلیت اتصالش به C3b در سامانه کمپلمان هم مؤثر است.[2]

در مطالعات ژنومی مشخص شده‌است که پلی‌مُرفیسم در تنها یک نوکلئوتید از این ژن، ارتباط قابل‌توجهی با بیماری لوپوس منتشر با نسبت شانسِ ۱٫۶۵ برای آلل T در rs9888739 و لوپوس دارد.[3][4]

جستارهای وابسته

اینتگرین

منابع

Solovjov DA, Pluskota E, Plow EF (January 2005). "Distinct roles for the alpha and beta subunits in the functions of integrin alphaMbeta2". The Journal of Biological Chemistry. 280 (2): 1336–45. doi:10.1074/jbc.M406968200. PMID 15485828.
Arnaout MA, Todd RF, Dana N, Melamed J, Schlossman SF, Colten HR (July 1983). "Inhibition of phagocytosis of complement C3- or immunoglobulin G-coated particles and of C3bi binding by monoclonal antibodies to a monocyte-granulocyte membrane glycoprotein (Mol)". The Journal of Clinical Investigation. 72 (1): 171–9. doi:10.1172/JCI110955. PMC 1129172. PMID 6874946.
Crow MK (February 2008). "Collaboration, genetic associations, and lupus erythematosus". The New England Journal of Medicine. 358 (9): 956–61. doi:10.1056/NEJMe0800096. PMID 18204099.
Hom G, Graham RR, Modrek B, Taylor KE, Ortmann W, Garnier S, Lee AT, Chung SA, Ferreira RC, Pant PV, Ballinger DG, Kosoy R, Demirci FY, Kamboh MI, Kao AH, Tian C, Gunnarsson I, Bengtsson AA, Rantapää-Dahlqvist S, Petri M, Manzi S, Seldin MF, Rönnblom L, Syvänen AC, Criswell LA, Gregersen PK, Behrens TW (February 2008). "Association of systemic lupus erythematosus with C8orf13-BLK and ITGAM-ITGAX". The New England Journal of Medicine. 358 (9): 900–9. doi:10.1056/NEJMoa0707865. PMID 18204098.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Integrin alpha M». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۷.

جستارهای وابسته

Stewart M, Thiel M, Hogg N (October 1995). "Leukocyte integrins". Current Opinion in Cell Biology. 7 (5): 690–6. doi:10.1016/0955-0674(95)80111-1. PMID 8573344.
Todd RF, Petty HR (May 1997). "Beta 2 (CD11/CD18) integrins can serve as signaling partners for other leukocyte receptors". The Journal of Laboratory and Clinical Medicine. 129 (5): 492–8. doi:10.1016/S0022-2143(97)90003-2. PMID 9142045.
Schymeinsky J, Mócsai A, Walzog B (August 2007). "Neutrophil activation via beta2 integrins (CD11/CD18): molecular mechanisms and clinical implications". Thrombosis and Haemostasis. 98 (2): 262–73. doi:10.1160/th07-02-0156. PMID 17721605.

پیوند به بیرون

Integrin alphaM در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[solov-1] Solovjov DA, Pluskota E, Plow EF (January 2005). "Distinct roles for the alpha and beta subunits in the functions of integrin alphaMbeta2". The Journal of Biological Chemistry. 280 (2): 1336–45. doi:10.1074/jbc.M406968200. PMID 15485828.

[2] Arnaout MA, Todd RF, Dana N, Melamed J, Schlossman SF, Colten HR (July 1983). "Inhibition of phagocytosis of complement C3- or immunoglobulin G-coated particles and of C3bi binding by monoclonal antibodies to a monocyte-granulocyte membrane glycoprotein (Mol)". The Journal of Clinical Investigation. 72 (1): 171–9. doi:10.1172/JCI110955. PMC 1129172. PMID 6874946.

[3] Crow MK (February 2008). "Collaboration, genetic associations, and lupus erythematosus". The New England Journal of Medicine. 358 (9): 956–61. doi:10.1056/NEJMe0800096. PMID 18204099.

[4] Hom G, Graham RR, Modrek B, Taylor KE, Ortmann W, Garnier S, Lee AT, Chung SA, Ferreira RC, Pant PV, Ballinger DG, Kosoy R, Demirci FY, Kamboh MI, Kao AH, Tian C, Gunnarsson I, Bengtsson AA, Rantapää-Dahlqvist S, Petri M, Manzi S, Seldin MF, Rönnblom L, Syvänen AC, Criswell LA, Gregersen PK, Behrens TW (February 2008). "Association of systemic lupus erythematosus with C8orf13-BLK and ITGAM-ITGAX". The New England Journal of Medicine. 358 (9): 900–9. doi:10.1056/NEJMoa0707865. PMID 18204098.