ایزوتوپ‌های دیسپروزیم

فلز دیسپروزیم دارای ۷ ایزوتوپ پایدار ۱۵۶Dy, ۱۵۸Dy, ۱۶۰Dy, ۱۶۱Dy, ۱۶۲Dy, ۱۶۳Dy و ۱۶۴Dy است که در این میان ۱۶۴Dy با فراوانی طبیعی ۲۸٫۱۸٪ فراوان‌ترین ایزوتوپ این عنصر است. تاکنون ۲۹ ایزوتوپ پرتوزا از دیسپروزیم شناسایی شده‌است که پایدارترین آن ۱۵۴Dy با نیمه عمر ۳٫۰ میلیون سال است.

جدول ایزوتوپ‌ها

نماد Z(p) N(n)  
جرم ایزوتوپ (u)
 
نیمه عمر[n 1] حالت واپاشی[1][n 2] ایزوتوپ دختر[n 3] اسپین representative
isotopic
composition
(کسر مولی)
range of natural
variation
(کسر مولی)
excitation energy
138Dy 66 72 ۱۳۷٫۹۶۲۴9(64)# 200# ms ۰+
139Dy 66 73 ۱۳۸٫۹۵۹۵4(54)# 600(200) ms ۷/۲+#
140Dy 66 74 ۱۳۹٫۹۵۴۰1(54)# 700# ms β+ 140Tb ۰+
140mDy 2166.1(5) keV ۷.0(5) µs (۸-)
141Dy 66 75 ۱۴۰٫۹۵۱۳5(32)# 0.9(2) s β+ 141Tb (۹/۲-)
β+, p (به ندرت) 140Gd
142Dy 66 76 ۱۴۱٫۹۴۶۳7(39)# 2.3(3) s β+ (99.94%) 142Tb ۰+
β+, p (.06%) 141Gd
143Dy 66 77 ۱۴۲٫۹۴۳۸3(21)# 5.6(10) s β+ 143Tb (۱/۲+)
β+, p (به ندرت) 142Gd
143mDy 310.7(6) keV 3.0(3) s (۱۱/۲-)
144Dy 66 78 ۱۴۳٫۹۳۹۲5(3) 9.1(4) s β+ 144Tb ۰+
β+, p (به ندرت) 143Gd
145Dy 66 79 ۱۴۴٫۹۳۷۴3(5) 9.5(10) s β+ 145Tb (۱/۲+)
β+, p (به ندرت) 144Gd
145mDy 118.2(2) keV 14.1(7) s β+ 145Tb (۱۱/۲-)
146Dy 66 80 ۱۴۵٫۹۳۲۸۴5(29) 33.2(7) s β+ 146Tb ۰+
146mDy 2935.7(6) keV 150(20) ms IT 146Dy (۱۰+)#
147Dy 66 81 ۱۴۶٫۹۳۱۰۹2(21) 40(10) s β+ (99.95%) 147Tb ۱/۲+
β+, p (.05%) 146Tb
147m1Dy 750.5(4) keV 55(1) s β+ (65%) 147Tb ۱۱/۲-
IT (35%) 147Dy
147m2Dy 3407.2(8) keV ۰٫۴0(1) µs (۲۷/۲-)
148Dy 66 82 ۱۴۷٫۹۲۷۱۵0(11) 3.3(2) min β+ 148Tb ۰+
149Dy 66 83 ۱۴۸٫۹۲۷۳۰5(9) 4.20(14) min β+ 149Tb ۷/2(-)
149mDy 2661.1(4) keV 490(15) ms IT (99.3%) 149Dy (۲۷/۲-)
β+ (.7%) 149Tb
150Dy 66 84 ۱۴۹٫۹۲۵۵۸5(5) 7.17(5) min β+ (64%) 150Tb ۰+
α (۳۶٪) 146Gd
151Dy 66 85 ۱۵۰٫۹۲۶۱۸5(4) 17.9(3) min β+ (94.4%) 151Tb ۷/2(-)
α (۵٫۶٪) 147Gd
152Dy 66 86 ۱۵۱٫۹۲۴۷۱8(6) 2.38(2) h EC (99.9%) 152Tb ۰+
α (.۱٪) 148Gd
153Dy 66 87 ۱۵۲٫۹۲۵۷۶5(5) 6.4(1) h β+ (99.99%) 153Tb ۷/2(-)
α (.۰۰۹۳۹٪) 149Gd
154Dy 66 88 ۱۵۳٫۹۲۴۴۲4(8) ۳.0(15)×106 a α 150Gd ۰+
β+β+ (به ندرت) 154Gd
155Dy 66 89 ۱۵۴٫۹۲۵۷۵4(13) 9.9(2) h β+ 155Tb ۳/۲-
155mDy 234.33(3) keV 6(1) µs ۱۱/۲-
156Dy 66 90 ۱۵۵٫۹۲۴۲۸3(7) ایزوتوپ پایدار[n 4] ۰+ ۵.6(3)×10−4
157Dy 66 91 ۱۵۶٫۹۲۵۴۶6(7) 8.14(4) h β+ 157Tb ۳/۲-
157m1Dy 161.99(3) keV ۱.3(2) µs ۹/۲+
157m2Dy 199.38(7) keV 21.6(16) ms IT 157Dy ۱۱/۲-
158Dy 66 92 ۱۵۷٫۹۲۴۴۰9(4) Observationally Stable[n 5] ۰+ ۹.5(3)×10−4
159Dy 66 93 ۱۵۸٫۹۲۵۷۳۹2(29) 144.4(2) d EC 159Tb ۳/۲-
159mDy 352.77(14) keV ۱۲2(3) µs ۱۱/۲-
160Dy 66 94 ۱۵۹٫۹۲۵۱۹۷5(27) Observationally Stable[n 6] ۰+ ۰٫۰۲۳۲9(18)
161Dy 66 95 ۱۶۰٫۹۲۶۹۳۳4(27) Observationally Stable[n 7] ۵/۲+ ۰٫۱۸۸۸9(42)
162Dy 66 96 ۱۶۱٫۹۲۶۷۹۸4(27) Observationally Stable[n 8] ۰+ ۰٫۲۵۴۷5(36)
163Dy 66 97 ۱۶۲٫۹۲۸۷۳۱2(27) پایدار[n 9][n 10][2] ۵/۲- ۰٫۲۴۸۹6(42)
164Dy 66 98 ۱۶۳٫۹۲۹۱۷۴8(27) پایدار[n 9] ۰+ ۰٫۲۸۲۶0(54)
165Dy 66 99 ۱۶۴٫۹۳۱۷۰۳3(27) 2.334(1) h β- 165Ho ۷/۲+
165mDy 108.160(3) keV 1.257(6) min IT (97.76%) 165Dy ۱/۲-
β- (2.24%) 165Ho
166Dy 66 100 ۱۶۵٫۹۳۲۸۰۶7(28) 81.6(1) h β- 166Ho ۰+
167Dy 66 101 ۱۶۶٫۹۳۵۶6(6) 6.20(8) min β- 167Ho (۱/۲-)
168Dy 66 102 ۱۶۷٫۹۳۷۱3(15) 8.7(3) min β- 168Ho ۰+
169Dy 66 103 ۱۶۸٫۹۴۰۳1(32) 39(8) s β- 169Ho (۵/۲-)
170Dy 66 104 ۱۶۹٫۹۴۲۳9(21)# 30# s β- 170Ho ۰+
171Dy 66 105 ۱۷۰٫۹۴۶۲0(32)# 6# s β- 171Ho ۷/۲-#
172Dy 66 106 ۱۷۱٫۹۴۸۷6(43)# 3# s β- 172Ho ۰+
173Dy 66 107 ۱۷۲٫۹۵۳۰0(54)# 2# s β- 173Ho ۹/۲+#
  1. Bold for isotopes with half-lives longer than the age of the universe (nearly stable)
  2. اختصارها:
    EC: گیراندازی الکترون
    IT: انتقال ایزومری
  3. هسته‌های پررنگ پایدار هستند
  4. Believed to undergo α decay to 152Gd or β+β+ decay to 156Gd with a Half-life over 1018 years
  5. Believed to undergo α decay to 154Gd or β+β+ decay to 158Gd
  6. Believed to undergo α decay to 156Gd
  7. Believed to undergo α decay to 157Gd
  8. Believed to undergo α decay to 158Gd
  9. Theoretically capable of spontaneous fission
  10. Can undergo bound-state β- decay to 163Ho with a half-life of 47 days when fully ionized

منابع

  1. http://www.nucleonica.net/unc.aspx
  2. M. Jung et al., Phys. Rev. Letts. 69, 2164 (1992) First observation of bound-state beta minus decay.
  • Isotope masses from:
    • G. Audi, A. H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties" (PDF). Nuclear Physics A. 729: 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001.
  • Isotopic compositions and standard atomic masses from:
  • Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources. See editing notes on this article's talk page.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.