شکافت خود به خود
شکافت خود به خود (به انگلیسی: Spontaneous fission) گونه‌ای از واپاشی هسته‌ای است که تنها در عناصر شیمیایی بسیار سنگین مشاهده می‌شود و طی آن هسته سنگین به یک هسته سبکتر و چندین ذره بنیادی واپاشی می‌شود. علت این پدیده بیشینه بودن انرژی بستگی هسته‌ای در عناصر با یکای جرم اتمی بیش از ۵۸ است.
در سال ۱۹۴۰ میلادی گئورگی فلیرف و کنستانتین پترزاخ توانستند برای نخستین بار فرایند واپاشی هسته‌ای شکافت خود به خود را مشاهده نمایند.[1]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Spontaneous fission». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ دی ۱۳۹۲.
پیوند به بیرون
The LIVEChart of Nuclides - IAEA with filter on spontaneous fission decay
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.