اکبر رنجبرزاده

اکبر رنجبرزاده در سال ۱۳۴۴ در اسدآباد استان همدان متولد شد. او تحصیلات‌اش را در اسدآباد آغاز کرد و دیپلم خود را در رشته علوم تجربی گرفت. پس از اخذ دیپلم وارد دانشگاه همدان شد تا در رشته پزشکی تحصیل کند. او مدتی هم به جبهه‌های جنگ رفت و در دو عملیات والفجر ۸ و نصر ۹ که در سال‌های پایانی جنگ انجام شد، شرکت داشت. او در جنگ برادر خود را نیز از دست داد.[3]

رنجبرزاده به عنوان پزشک عمومی در اسدآباد مشغول طبابت شد و وارد دوره تخصص نشد. او علاوه بر طبابت به عضویت هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان درآمد و در رشته آناتومی و فیزیولوژی مشغول تدریس شد.[3]

رنجبرزاده در انتخابات مجلس هشتم، با حمایت اصولگرایان به مجلس راه یافت. او در مجلس هشتم به عضویت کمیسیون بهداشت و درمان درآمد و بر کرسی نایب رئیسی کمیسیون تکیه زد.[3]

در انتخابات مجلس نهم با وجود برخورداری از حمایت اصول‌گرایان، انتخابات را به یک کاندیدای مستقل به نام بهروز نعمتی واگذار کرد، و مجدد به دانشگاه فرهنگیان بازگشت.[3]

در انتخابات مجلس دهم رنجبرزاده با حمایت اصول‌گرایان به مجلس راه یافت. او در مجلس دهم به عضویت هیئت رئیسه درآمده و به کمیسیون بهداشت و درمان پیوست.[3] اکبرزاده در مجلس دهم به عنوان رئیس فراکسیون عدالتخواهی انتخاب شد.[4]

در روزهای پایانی سال ۹۶ ناآشنایی و عدم توانایی رنجبرزاده به عنوان عضو گروه دوستی پارلمانی ایران و فرانسه و عضو هیئت رئیسه مجلس[5]- در تلفظ موزه لوور در صحن مجلس خبرساز شده[6] و این موضوع در رسانه‌های داخلی و خارجی مطرح شد.[7][8][9] اکبرزاده طی نامه ای ضمن اذعان به این اشتباه در قرائت نام موزه لوور این موضوع را ناشی از "شرکت در جلسات مختلف مجلس، ارتباط کاری با وزراء و مسئولین نهادها در برنامه استیضاح و هم‌زمانی با شمارش آرا و شلوغی زیاد در صحن مجلس " دانست و از این بابت از مردم حوزه نمایندگی خود اسدآباد عذرخواهی کرد.[10]

رنجبرزاده او به لحاظ فکری و عملی به اصولگرایان تعلق دارد. او در مجلس دهم از جمله حامیان جدی ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم بود. او از جمله نمایندگان مجلس بود که به ائتلاف جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی پیوست. او کناره‌گیری قالیباف از انتخابات را اقدامی شجاعانه و توأم با بصیرت عنوان کرده و پیش‌بینی کرده بود که اصول‌گرایان روز شنبه (روز بعد از انتخابات) جشن پیروزی برای خدمت به مردم را برگزار خواهند کرد.[3]

وی ریشه مشکلات معیشیتی مردم را در اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ می‌داند:

مشکلات معیشتی و اقتصادی حال حاضر در کشور، ریشه در حوادث و اتفاقات فتنه ۸۸ دارد. هنگامی که دشمنان در فتنه ۸۸ از غلبه بر کشور ناامید شدند با تحمیل تحریم‌های سنگین درصدد به زانودرآوردن مردم ایران بودند.

وی همچنین از مخالفان حضور بانوان در اجتماع و کار کردن آنان می‌باشد و زنان منبع تأمین نیازهای فکری و عاطفی مردان می‌داند.[11]

• فهرست نمایندگان حوزه انتخابیه اسدآباد
• فهرست نمایندگان دوره هشتم مجلس شورای اسلامی
• فهرست نمایندگان دوره دهم مجلس شورای اسلامی