او

او [په .] (ضم) ضمیر منفصل، سوم شخص مفرد، اوی، وی.[1]

او و وی در زبان فارسی ضمیرهای سوم‌شخص مفرد هستند. این دو ضمیر، معادل‌اند و گاهی به‌جای هم به کار می‌روند.

در فارسی، برخلاف زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، عربی، و بسیاری زبان‌های دیگر، برای اشاره به جنس مرد و زن، از ضمایر یکسان استفاده می‌شود.

برخی ویراستاران «او» را در مقام فاعلی، و «وی» را در جاهایی که نقش غیرفاعلی دارد ـ ازجمله در نقش‌های مفعولی و مضافٌ‌الیهی ـ می‌پذیرند و به‌کار می‌برند.

منابع

  1. محمد معین، فرهنگ فارسی معین، مدخل
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.