انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۱۰)

انتخابات سراسری بریتانیا در سال ۲۰۱۰ برای انتخاب ۶۵۰ نماینده پارلمان بریتانیا در ۶ مه برگزار شد. انتخابات قبلی در سال ۲۰۰۵ برگزار شده بود. زمان رای‌گیری از ساعت ۷ الی ۲۲ بود. انتخابات شوراهای محلی نیز در برخی از نقاط همزمان با این انتخابات برگزار شد.

انتخابات سراسری بریتانیا ۲۰۱۰

۲۰۰۵ 
۶ مه ۲۰۱۰
 ۲۰۱۵

هر ۶۵۰ کرسی مجلس عوام بریتانیا
۳۲۶ کرسی موردنیاز اکثریت
مشارکت ۲۹٬۶۹۷٬۰۴رای ۶۵٪
  حزب نخست حزب دوم حزب سوم
 
رهبر دیوید کامرونگوردون بروننیک کلگ
حزب محافظه‌کار کارگر مردم‌سالار لیبرال
رهبر از ۶ دسامبر ۲۰۰۵۲۷ ژوئن ۲۰۰۷۱۸ دسامبر ۲۰۰۷
حوزهٔ انتخابات رهبر وتنیکرکودی و کودنبیسشفیلد هالم
انتخابات پیش ۱۹۸۳۵۵۶۲
کرسی‌های پیش ۲۱۰۳۴۹۶۲
کرسی‌های به‌دست‌آمده ۳۰۶^۲۵۸۵۷
تغییر کرسی‌ها ۹۷ ۹۱ ۵
رأی‌های مردمی ۱۰٬۷۰۳٫۶۵۴۸٬۶۰۶٬۵۱۷۶٬۸۳۶٫۲۴۸
درصد رأی ۳۶٫۱٪۲۹٫۰٪۲۳٫۰٪
نوسان ۳٫۷٪ ۶٫۲٪ ۱٫۰٪
درصد کرسی ۴۷٫۰۸٪ ۳۹٫۶۹٪ ۸٫۷۷٪

نتایج بر حسب حزب برنده به تفکیک حوزه

^ رئیس‌مجلس از ایشان نیست


نخست‌وزیر پیش از انتخابات

گوردون برون
حزب کارگر

نخست‌وزیر برگزیده

دیوید کامرون
حزب محافظه‌کار

شعبه رای‌گیری

حزب کارگر که حزب حاکم به شمار می‌رفت در پی ادامه این امر بود. حزب محافظه‌کار به دنبال انتخاب به عنوان حزب حاکم و پیروزی در انتخابات بودند. لیبرال دموکرات‌ها نیز به دنبال کسب کرسی‌های بیشتر در پارمان و ایجاد توازن قدرت در آن بودند.

نتایج

حزب محافظه‌کار در این انتخابات توانست بر رقیب خود حزب کارگر پیشی بگیرد. این حزب ۳۰۶ کرسی مجلس عوام را در اختیار گرفت. ولی این میزان برای حزب حاکم شدن کافی نبود. به همین دلیل پس از ۴۰ سال پارلمان بریتانیا به صورت پارلمان معلق درآمد.

حزب سیاسیکرسیکرسی به دست آمدهکرسی از دست رفتهتغییردرصدآرا
محافظه‌کار۳۰۶۱۰۰۳۹۷+۳۶٬۱۱۰٬۷۰۶٬۶۴۷
کارگر۲۵۸۳۹۴۹۱-۲۹٬۰۸٬۶۰۴٬۳۵۸
لیبرال دموکرات‌ها۵۷۸۱۳۵-۲۳٬۰۶٬۸۲۷٬۹۳۸

مذاکره احزاب

نیک کلگ رهبر حزب لیبرال دموکرات‌ها در روز ۸ مه با نمایندگان این حزب وارد مذاکره شد تا به آنها پیشنهاد شریک شدن در حکومت با حزب محافظه‌کار را در میان بگذارد.[1] اعضای حزب نیز با نظر رئیس حزب در مورد تشکیل دولت ائتلافی به همراه حزب محافظه‌کار موافقت کردند. این حزب برای مذاکره پیش شرط‌هایی همچون تغییر نظام انتخاباتی در بریتانیا را مطرح کرده است.[2]

در روز ۸ مه دیوید کامرون و نیک کلگ هفتاد دقیقه ملاقات خصوصی برای تشکیل دولت ائتلافی داشتند. آقای کامرون اعلام نمود که برای ائتلاف با لیبرال دموکرات‌ها مجبور است امتیازاتی به آنها بدهد.[3]

استعفای براون

گوردون براون پس از اینکه مذاکرات حزب کارگر با لیبرال دموکرات‌ها به شکست انجامید اعلام نمود که از رهبری حزب کارگر و همچنین سمت نخست وزیری استعفا می‌دهد. او استعفایش را تسلیم کاخ باکینگهام نمود.[4]

نخست‌وزیری کامرون

پس از استعفای براون، دیوید کامرون، رهبر حرب محافظه‌کار از جانب ملکه الیزابت دوم به عنوان نخست وزیر بریتانیا انتخاب شد.[5]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «لیبرال دموکرات‌های بریتانیا پیشنهاد تقسیم قدرت را بررسی می‌کنند». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  2. «حمایت لیبرال دموکرات ها از مذاکره با محافظه کاران». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  3. «رهبران محافظه کار و لیبرال دموکرات بریتانیا ملاقات کردند». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  4. «استعفای گوردون براون از مقام نخست وزیری». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  5. «دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا شد». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ انتخابات سراسری بریتانیا (۲۰۱۰) موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.