امیرحسین فطانت

او در شیراز به دنیا آمد. در دبیرستان کمال نارمک درس می‌خواند و بعداً برای تحصیل در فوق لیسانس عمران به دانشگاه پهلوی شیراز رفت. ترجمه گزارش یک آدم‌ربایی و خاطرات روسپیان سودازده من هر دو از گابریل گارسیا مارکز از کارهای او هستند.[1]

امیرحسین فطانت مترجم ایرانی مقیم کلمبیا است.

دستگیری در زمان پهلوی

امیرحسین فطانت برای مدت دو سال زندانی شد. پس از آزادی از زندان مثل بسیاری دیگر از دانشجویان؛ بازگشت او به دانشگاه مشروط به رضایت ساواک شد.[2] بنا بر روایت کتاب «یک فنجان چای بی موقع» (نوشته امیرحسین فطانت) وی خبری را که از کرامت‌الله دانشیان شنیده بود، مبنی بر اینکه «قرار است در جشنواره سینمای کودک که … فرح و ولیعهد هم هستند… ولیعهد برای آزادی زندانیان سیاسی گروگان گرفته شود» - بعد از یک جنگ و جدال درونی و با علم اینکه «کرامت بالاخره دستگیر می‌شد. چه من می‌گفتم و چه نمی‌گفتم»، در اختیار یکی از مأمورین امنیتی می‌گذارد و قول وی را که نامبرده «حداکثر شش ماه تا دو سال» حکم خواهد گرفت باور می‌کند.[3] و بدین ترتیب، به طور غیر مستقیم و ناخواسته به سناریوی نوشته شده پرویز ثابتی مبنی بر اعدام دانشیان و خسرو گلسرخی کشیده می‌شود.[4] ادعا شده در جریان دادگاه، نام او به عنوان نفر سیزدهم و «فرد فراری» اعلام شد[5] تا با قتل بعدی او توسط ساواک یا انقلابیون امکان افشای توطئه و تبانی ساواک ناممکن شود.[1]

امیرحسین فطانت خود را «خائن» نمی‌داند و می‌گوید از هیچ چیز پشیمان نیست، با این حال می‌گوید هرگز تصور نمی‌کرده این دستگیری منجر به اعدام کسی شود. کتاب «یک فنجان چای بی موقع - ردپای یک انقلاب» علاوه بر زندگی پر نشیب و فراز نویسنده به شرح جزئیات این ماجرای تاریخی می‌پردازد.[6][7][8]

کتاب‌شناسی
  • تألیف
  • یک فنجان چای بی موقع- رد پای یک انقلاب
  • داستان تمام داستانها
  • مجموعه سیاهان و جهان موسیقی[9]

ترجمه

جستارهای وابسته

منابع
  1. حکایت دست اول از لورفتن دانشیان و گلسرخی در «یک فنجان چای بی‌موقع»، بی‌بی‌سی فارسی
  2. بنا بر مقررات دستگاه‌های امنیتی در زمان شاه؛ دانشجویان زندانی که آزاد می‌شدند فقط با اجازه ساواک امکان ادامه تحصیل داشتند.
  3. کتاب «یک فنجان چای بی موقع»(نوشته امیرحسین فطانت) صفحه ۹۵
  4. امیرحسین فطانت با مهدی شمس اسحقی، امیر پرویز پویان، سعید پایان و خیلی‌های دیگر آشنایی داشت و اگر عامل ساواک بود نمی‌بایست اصلاً سیاهکلی اتفاق می‌افتاد و حتماً حمید اشرف هم دستگیر می‌شد.
  5. خود وی چنین موضوعی را رد کرده‌است.
  6. «امیر حسین فطانت در گواتاویتا». وبگاه ایرانیان.
  7. «روایتی تازه از شکنجه در زندان‌های شاه». هفته نامه تاریخ شفاهی ایران (شماره 70). ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۴ فروردین ۱۳۹۳.
  8. ««دستی در هنر و چشمی بر سیاست»؛ روایتی تازه از شکنجه در زندان‌های شاه». رادیو فردا.
  9. «آثار من و مصائب نشر». وبلاگ امیر فطانت. ۲۰۱۲-۱۱-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۲-۱۰.‌

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.