اقامت موقت

اقامت موقت (انگلیسی: Temporary resident‎) حق اقامت موقت یک تبعه خارجی در یک کشور بر اساس یک پریود زمانی مشخص است (از طریق دریافت روادید یا اجازه اقامت) بدون حقوق شهروندی کامل. این اجازه ممکن است برای تحصیل، تجارت یا دلایل دیگر اعطا شود.

در خصوص اقامت موقت کشورهای مختلف قوانین و سیاست‌های خاص خود را دارند:

آمریکای شمالی

اقامت موقت در ایالات متحده آمریکا[1]
اقامت موقت در کانادا

آمریکا جنوبی

اقامت موقت در برزیل

آسیا

اقامت موقت در چین[2]

اتحادیه اروپا

اجازه اقامت آلمان
اجازه اقامت جمهوری چک[3]
اجازه اقامت لهستان[4][5]
اجازه اقامت استونی[6]
روادید طلایی پرتغال
اقامت فرانسه
اقامت اسپانیا

سایر کشورها

اجازه اقامت استرالیا[7]
اجازه اقامت آفریقای جنوبی[8]

جستارهای وابسته

منابع

"Temporary Residency US".
"Temporary Residency (China)".
"Temporary Residency (Czech Republic)".
"Temporary Residency (Poland)".
"Temporary Residency permit (Poland)".
"Temporary Residency (Estonia)". Archived from the original on 5 February 2018. Retrieved 4 February 2018.
"Temporary Residency (Australia)".
"Temporary Residency (South Africa)".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Temporary resident». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۸.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.