اصل طرد ثالث
اصل طرد ثالث (principle of excluded middle) یا قانون طرد شق ثالث (the law of excluded middle) حکم می‌کند که برای هر گزاره، یا خود گزاره صحیح است یا نقیض آن. این اصل در کنار اصل امتناع تناقض و اصل هویت یکی از قوانین سه‌گانه‌ی تفکر است. با این حال، هیچگونه نظام منطقی بر اساس این اصول شکل نگرفته است. با استفاده از روش نمادگذاری می‌توان آن را اینگونه بازآرائی کرد که اصل طرد شق میانی می‌گوید هر گزاره به صورت p ⋁ ~ p باید درست باشد؛ به عبارت دیگر این گزاره یک توتولوژی است[1].
منابع
- Tomassi, Paul (1999). Logic. Routledge. p. 124.
پیوند به بیرون
| عمومی |
|  | |||
|---|---|---|---|---|---|
| منطقهای کلاسیک |
| ||||
| اصول |
| ||||
| قواعد |
| ||||
| افراد | |||||
| اثرها |
| ||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.