ارمن‌شاهان

اَرمَن‌شاه، شاه ارمن، یا اخلاط‌شاه نام افراد سلسله‌ای بود که در ارمنستان قدیم (در آناتولی امروزی) فرمانروایی داشتند و بدست ایوبیان منقرض گردیدند.[1]

مالکیت ارمن‌شاهانی(Dominions of Shah-Armen state)

لین پول در طبقات سلاطین اسلام و نیز تاریخ کرد آورده‌است: هنگامی که شکمان [سقمان] که او را بمناسبت نام مخدومش قطب الدین اسماعیل حکمران سلجوقی مرند آذربایجان قطبی می‌خواندند در سال ۴۹۳ هَ. ق. ۱۱۰۰ م. شهر خلاط را در ارمنیه از بنی مروان گرفت و بساط آنها را برچید فرزندان و ممالیک ایشان مدت یک قرن در این ناحیه حکومت می‌کردند تا آنکه ایوبیان در سال ۶۰۴ هَ. ق. ۱۲۰۷ م. ایشان را از میان برداشتند.[2] و مقصود از ارمن منطقهٔ خلاط و اعمال آن باشد که آن را به ارمینیهٔ کبری نیز خوانند و شاه ارمن لقبی بوده‌است کسی را که بر این منطقه حکومت می‌کرده‌است. چنان‌که ابوشامه در کتاب «الروضتین» گوید: که نورالدین پس از جنگ دمیاط در سال ۵۶۵ هَ. ق. عماد را به خلاط و حاکم آن فرستاد و در آن هنگام ظهیرالدین سکمان معروف به شاه ارمن آنجا حاکم بود.[3]

فرمانروایان ارمن‌شاهی

زمان فرمانروایی (میلادی)نام فرمانروا
۱۱۰۰-۱۱۱۲سُکمان قطبی
۱۱۱۲-۱۱۲۶ظهیرالدین ابراهیم شاه ارمن
۱۱۲۶-۱۱۲۸احمد بن سکمان
یعقوب بن سکمان
۱۱۲۸-۱۱۸۵ناصرالدین سکمان بن ابراهیم (سکمان دوم)
۱۱۸۵-۱۱۹۳سیف‌الدین بیک‌تیمور
۱۱۹۳-۱۱۹۷بدرالدین آق‌سنقر
۱۱۹۷شجاع‌الدین کوتلوج
۱۱۹۷-۱۲۰۷ملک المنصور محمد
۱۲۰۷عزالدین بلبان

منابع

  1. لغتنامه دهخدا: شاه ارمن.
  2. (طبقات سلاطین اسلام ص ۱۵۲) (تاریخ کرد ص ۱۹۲)
  3. (از الالقاب الاسلامیة ص ۳۵۲).

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارمن‌شاهان موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.