گرمیان
گرمیان یکی از حکومت‌های موقتی بود که پس از پایان چیرگی سلجوقیان روم در بخش غربی آناتولی بنیاد یافت.
گرمیان Germiyan | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۳۰۰–۱۴۲۹ | |||||||||
 حکومت گرمیان در آناتولی | |||||||||
| وضعیت | سلطنتی | ||||||||
| پایتخت | کوتاهیه | ||||||||
| دین(ها) | اسلام | ||||||||
| تاریخ | |||||||||
• بنیان‌گذاری | ۱۳۰۰ | ||||||||
• فروپاشی | ۱۴۲۹ | ||||||||
| |||||||||
دیار گرمیان شامل نواحی کوتاهیه و قره‌حصار صاحب بود و از شمال به ناحیه قره‌سی و خداوندگار و از مغرب به صاروخان و آیدین و منتشا و از جنوب به حمید و قره‌مان و از مشرق به خیمانه و مجرای سقاریه محدود بود.
چون امرای گرمیان با دولت عثمانی رفتار خصمانه‌ای نداشتند پادشاهان عثمانی نیز متعرض آنان نبودند و در زمان سلطان مراد دوم در سال ۸۳۱ ه.ق یعقوب‌بگ از امرای گرمیان بی آنکه فرزندی داشته باشد مرد و ملک خود را به دولت عثمانی واگذاشت. از این تاریخ دیار ایشان ضمیمه سرزمین‌های عثمانی شد و مرکز آن کوتاهیه تعیین گردید ولی گرمیان به ولایت خداوندگار ملحق شده نام اصلی آن به کلی متروک گردید.
منابع
قاموس الاعلام ترکی، ذکرشده در لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ گرمیان.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.