آنچارتد: اقبال دریک

ناتان دریک، در حال مبارزه تن به تن با دشمنان در اقبال دریک

روند بازی ترکیبی از سکوبازی بر فراز صخره‌ها و بناهای قدیمی و همچنین مبارزه‌های تن به تن و مسلحانه با دشمنان با دیدی سوم شخص است. همچنین در چند نقطه، بازیکن با معماهای خوب و چالش برانگیزی روبرو می‌شود. روندبازی خطی است و بازیکن قادر نیست که راه دلخواه‌اش را انتخاب و از آن مسیر بازی را ادامه دهد، بلکه باید راهی را که سازندگان و طراحان بازی طراحی کرده‌اند را طی کنند.

در طول بازی، بازیکن می‌تواند گنج‌هایی را که در گوشه و کنار مراحل پنهان شده‌اند پیدا کند و از بازی جایزه بگیرد. همچنین مانند بسیاری از بازی‌های اکشن، سیستم چندضرب‌ها در این بازی هم وجود دارد و بازیکن می‌تواند با فشار پشت سر هم و به ترتیب دو کلید و به اجرای این چندضرب‌ها بپردازد.

نیتن دریک به همراه یک مستندساز به نام النا فیشر در آب‌های پاناما، به دنبال تابوت گمشده‌ی فرانسیس دریک، که چهارصد سال پیش درگذشته می‌گردد و آن را می‌یابد، اما تابوت خالی است و تنها دفترچه‌ی خاطرات فرانسیس در آن قرار دارد که نیتن ادعا می‌کند نیای اوست. خالی بودن تابوت نظریه‌ی نیتن را که فرانسیس در سال‌های پایانی عمرش مرگ خود را جعل کرده تا به دنبال آخرین شکار گنجش برود، تأیید می‌نماید. کمی بعد، نیت و النا مورد تهاجم دزدان دریایی که برای آن‌ها کمین کرده بودند، قرار می‌گیرند و در حین نبرد با آن‌ها کشتی‌شان را نابود می‌کنند و تنها می‌توانند پیش از انفجار آن خود را داخل اقیانوس بیندازند. آن‌ها توسط ویکتور سالیوان که با یک هواپیمای دریانشین دنبالشان آمده، نجات داده می‌شوند.

در اسکله نیتن برای سالی (ویکتور سالیوان) یافته‌هایش را شرح می‌دهد و می‌گوید که طبق دفترچه خاطرات فرانسیس، او پیش از مرگش در جستجوی ال‌دورادو، شهر طلایی گمشده، بوده است. سالی که می‌ترسد پخش مستند الی (النا فیشر) موجب شود برای یافتن گنج رقیب پیدا کنند، پیشنهاد می‌دهد که او را در همانجا رها کنند و نیتن نیز با دودلی می‌پذیرد.

آن‌ها با یکدیگر به جنگل‌های بارانی آمازون رفته و یک شهر باستانی آمریکای جنوبی را می‌یابند و می‌فهمند که ال‌دورادو در واقع نه یک شهر، بلکه یک مجسمه‌ی طلایی عظیم بوده که سال‌ها پیش از بین رفته است. سالی که ناامید شده به نیتن می‌گوید که بدهی بزرگی دارد و بر روی یافتن این گنج حساب ویژه‌ای باز کرده است. با جستجوی بیشتر، نیتن و سالی یک قایق زیرآبی آلمانی را می‌یابند که در رود آمازون، رها گشته است. دریک به تنهایی برای بازرسی قایق وارد آن می‌شود و جسد یکی از خدمه‌ی کشتی را می‌یابد که یک برگه‌ی گمشده از دفترچه خاطرات فرانسیس دریک را در دست دارد و در آن نشان داده شده که مجسمه‌ی طلایی به یکی از جزایر استوایی جنوبی برده شده است.

آن‌ها پیش از اینکه بتوانند آنجا را ترک کنند، با جرمن رومن، یک شکارچی گنج رقیب، که یک گروه مزدور به رهبری آتوق ناوارو را با خود همراه کرده، رو به رو می‌شوند. ناوارو همچنین معاون و باستان‌شناس رومن است که به منطقه اشراف کامل دارد. در اینجا مشخص می‌شود که بدهی سالی به رومن است و به او گفته که با ثروتی که از ال‌دورادو کسب می‌کند، بدهی خود را پرداخت می‌کند، اما رومن تصمیم گرفت که خودش اطلاعات سالی را دنبال کند و گنج را شخصاً بیابد. رومن نقشه‌ی یافته شده را از نیتن می‌گیرد و تصمیم می‌گیرد به او شلیک کند، اما با دخالت سالی تصمیمش تغییر کرده و ابتدا به او شلیک می‌کند. تنها لحظاتی بعد قایق زیرآبی بر اثر اژدری که نیتن به شکلی تصادفی هنگام خارج شدن از قایق فعال کرده بود، منفجر می‌شود و نیتن فرصت می‌یابد تا از دست آن‌ها فرار کند. در میان این فرار نیتن با النا برخورد می‌کند که به خاطر رها کردنش در اسکله عصبانی است و مشتی محکم به صورت نیتن می‌زند، اما پس از آن‌که می‌فهمد سالی مرده، با او همراه می‌شود تا راهی برای فرار از جنگل‌های بارانی و مزدوران بیابد. آن‌ها با یک جیپ از مهلکه می‌گریزند و سپس با هواپیمای دریانشین سالی راهی جزیره‌ی کشف‌نشده‌ای می‌شوند که معتقدند مجسمه‌ی زرین در آن قرار دارد.

بازی توانست نقدها و امتیازهای خوبی را از منتقدان دریافت کند.[2] مجله معتبر گیم اینفورمر از جلوه‌های بصری بازی تعریف بسیاری کرد؛ همچنین دیالوگ‌های بین دو شخصیت ناتان و النا را بسیار خوب برشمرد و آن‌ها را بسیار زیبا و سرگرم‌کننده خواند.[3]