آشیانه گرگ
آشیانهٔ گرگ (به آلمانی: Wolfsschanze) ستاد نظامی آدولف هیتلر، پیشوای آلمان در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود.[1] این مجتمع که یکی از ستادهای بی‌شمار هیتلر در اروپا بود. این ستاد برای آغاز عملیات بارباروسا ساخته شد. نیروهای نازی تلاش کردند تا پیش از غلبه نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، شمار زیادی از این ستادها را منفجر کنند.[2]
| آشیانهٔ گرگ | |
|---|---|
| Wolfsschanze | |
| Part of مقر های پیشوا | |
| جنگل کنتژن، استان وارمی-ماسوری، لهستان | |
 ورودی پناهگاه پیشوا در آشیانهٔ گرگ | |
 | |
  آشیانهٔ گرگ | |
| نوع | پناهگاه‌های بتونی پنهان ضد انفجار |
| اطلاعات مکان | |
| مالک | دولت لهستان |
| دسترس‌پذیر برای عموم | آری |
| شرایط | ویران |
| تاریخچهٔ مکان | |
| زمان ساخت | ۱۹۴۱ |
| سازنده | شرکت هاچتیف سازمان تاد |
| زمان استفاده | آلمان نازی |
| مصالح | ۲ متر (۶ فوت ۷ اینچ) بتن مسلح |
| ویران‌شده | ۲۴–۲۵ ژانویه ۱۹۴۵ |
| وقایع | کودتای ۲۰ ژوئیه |
| اطلاعات پادگان | |
| استفاده‌کنندگان | آدولف هیتلر |
زندگی هیتلر
هیتلر بیشتر دوران جنگ، یعنی ۸۵۰ روز را از ژوئیه ۱۹۴۱ تا نوامبر ۱۹۴۴ در این قرارگاه گذراند. این پایگاه، محل ملاقات هیتلر با بنیتو موسولینی بود. تلاش نافرجام برای کشتن هیتلر با بمب‌گذاری در ۲۰ ژوئن ۱۹۴۴ در آشیانهٔ گرگ رخ داد. هیتلر به دلیل وجود میز محکم چوب بلوط در اتاق کنفرانس، از انفجار این بمب دستی تنها، چند زخم سطحی برداشت.[2]
جزئیات
مساحت آشیانهٔ گرگ ۲۵۰ هکتار (۶۱۸ جریب) و بلندی دیوارهای آن ۸ متر بود. دویست تأسیسات و ساختمان در این پایگاه وجود داشت. از جمله این تاسیسات، دو باند فرودگاه و یک ایستگاه قطار بودند که همه آنها با میدان‌های مین و توپ ضدهوایی محافظت می‌شدند.[2]
تخریب
نیروهای آلمانی تلاش کردند تا پیش از غلبه نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، شمار زیادی از این ستادها را منفجر کنند. اما آشیانهٔ گرگ چنان محکم بود که در سال ۱۹۴۵ با چندین تن دینامیت هم نتوانستند آن را نابود کنند.[2]
وضعیت امروز
امروز اداره جنگل‌داری منطقه سروکووو در گیرووژ لهستان که این مکان را در اختیار دارد آنرا را بازسازی کرده است و از آن به عنوان جاذبه گردشگری استفاده می‌کند. سالانه نزدیک به ۳۰۰ هزار گردشگر از این مکان بازدید می‌کنند که بیشتر آنها لهستانی و آلمانی هستند. نگرانی مقام‌های لهستانی این است که این مکان تبدیل به زیارتگاهی برای نئونازی‌ها شود.[2]
پانویس
- هالی ویلیامز (۱۱ شهریور ۱۳۹۸). «زنانی که غذای هیتلر را می‌چشیدند». بی‌بی‌سی فارسی.
- لارنس پیتر (۲۲ سپتامبر ۱۳۹۸). «آشیانه گرگ: ستاد فرماندهی هیتلر، شهر بازی می‌شود؟». بی‌بی‌سی فارسی.
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آشیانه گرگ موجود است. |
| سیاستها |
|  | |||
|---|---|---|---|---|---|
| رویدادها |
| ||||
| محلهای اقامت |
| ||||
| زندگی شخصی |
| ||||
| متعلقات شخصی |
| ||||
| آثار درباره هیتلر |
| ||||
| خانواده |
| ||||