آباص یکم
آباص یکم (به ارمنی Աբաս Ա، به لاتین Abas I) پسر سمبات یکم چهارمین پادشاه دودمان باگراتونی میباشد که از تاریخ ۹۲۸–۹۵۳ میلادی بر ارمنستان سلطنت کرد.[1]
آباص یکمԱԲԱՍ Բագրատունի | |
---|---|
پادشاه ارمنستان | |
سلطنت | ارمنستان: ۹۲۸–۹۵۳ |
پیشین | آشوت دوم |
جانشین | آشوت سوم |
درگذشته | ۹۵۳ (میلادی) |
دودمان | باگراتونی |
پدر | سمبات یکم |
تاریخ
آباص یکم سلطنت خود را با انعقاد یک پیمان صلح با حکمرانان ساجیان آغاز کرد. این حکمرانان سرانجام پس از آن جنگهای پی در پی که برای آنان به نحو فاجعه آمیزی به پایان رسیده بود ناگزیر شدند بجای آن کشور قدیمی فرمانبر و قابل تجزیه و تقسیم به دلخواهشان به وجود یک ارمنستان مستقل و مقتدر اذعان کنند. هر دو طرف اسرای خود را با هم مبادله کردند.[2]
آباص یکم شروع به باسازی شهرها و روستاها کرد، از جمله به عمران شهر قارص پرداخت، در آنجا کلیساهای متعدد ساخت و آن را پایتخت دوم کشور قرار داد. دوران سلطنت او دوران صلح و آرامش بود، و تنها عملیات نظامی که این پادشاه مجبور به انجام آن گردید لشکرکشیهایی بود که برای جنگ با پادشاه آبخازها کرد. آنان را شکست داد و آبخازیها مجبور به عقبنشینی تا رودخانه کورا شدند.[3][4]
منابع
- Chamchyants, Mikhail (2005). History of Armenia from B.C. 2247 to the Year of Christ 1780, or 1229 of the Armenian Era: Volume 2. Boston: Adamant Media Corporation. pp. 74–75
- Macler, Frédéric. "Armenia: The Kingdom of the Bagratides" in The Cambridge Medieval History:vol. 4, p. 161
- هراند پاسدرماجیان (۱۳۶۶). «تاریخ ارمنستان». نشر تاریخ ایران. ص. ۱۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۷.
- Chamchyants. History of Armenia, pp. 82–83.
- Armenian Soviet Encyclopedia. 1. Yerevan. p. 15.