یاکوپ کونتسلر

یاکوپ کونتسلر (۸ مارس ۱۸۷۱ – ۱۵ ژانویه ۱۹۴۹)، داروساز، جراح و مددکار اجتماعی اهل سوئیس. او شاهد عینی نسل‌کشی ارمنی‌ها می‌باشد.[1][2]

یاکوپ کونتسلر

زندگینامه

یاکوپ کونتسلر در کتابی با عنوان «سرزمین خون و اشک» در ۱۹۲۱ میلادی شرح کامل آنچه را که دیده بود به چاپ رسانده است.[3] ارمنیان یاکوپ کونتسلر را برای فداکاری‌هایش در حمایت از کودکان ارمنی، «پدر یتیمان ارمنی» نام نهاده‌اند. دکتر کونتسلر و همسرش، «الیزابت»، که در بیمارستان خود در شهر اورفا به مداوای بیماران مسیحی و مسلمان مشغول بودند،[4] موفق شدند هشت هزار کودک ارمنی را از مسیرهای مرگ جمع‌آوری و در مجتمع درمانی خود نگهداری کنند. یاکوپ و الیزابت کونتسلر، پس از تعطیل کردن بیمارستان خود در ۱۹۲۲میلادی، انبوه یتیمان را به سلامت به لبنان منتقل و در یتیم خانه‌ای که خود تأسیس کرده بودند اسکان دادند. ساخت یتیم خانهٔ دکتر کونتسلر از برنامه‌های کمیتهٔ آمریکایی بنیاد کمک‌رسانی خاور نزدیک بود که در پی درخواست هنری مورگنتاوو، سفیر آمریکا در استانبول و با کمک مالی دولت آمریکا تشکیل شده بود. یتیم خانهٔ دکتر کونتسلر ـ در روستای غزیر در ۲۷ کیلومتری شمال بیروت و حدوداً دویست کیلومتری غرب دمشق قرار داشت.

در یکی از همین کارگاه‌های حرفه‌ای یتیم خانهٔ غزیر، چهارصد نفر از دختران نوجوان ارمنی، به تشویق کونتسلر و به پاس کمک‌های دولت آمریکا در حمایت از یتیم خانه، در نوبت‌های شبانه‌روزی اقدام به بافت قالی ای کردند که قرار بود پس از اتمام به ملت آمریکا تقدیم شود. چهارصد دختر یتیم ارمنی طی ۱۸ ماه کار مستمر ۴٬۴۰۴٬۲۶۶ بار گره بر تارهای قالی زدند[5][6][7]تا نقش‌هایی از گل و گیاه و حیوانات خیالی باغ عدن را بر پود آن بیافرینند.[8][9]

ارمنیان جهان هنوز هم دکتر یاکوپ کونتسلر را «پدر یتیمان ارمنی» می‌دانند. در مراسمی ویژه‌ای که در ۲۰۰۸ میلادی درحضور بازماندگان یاکوپ کونتسلر در ایروان برگزار شد. مشتی خاک، که از آرامگاه ابدی «پدر یتیمان ارمنی» در بیروت آورده شده بود، در محل یادمان نسل‌کشی ارمنی‌ها در ایروان به خاک سپرده شد. قالی دستباف غزیر، که بعدها به قالی یتیمان ارمنی معروف شد، طی ماه‌ها کار نوبتی دختران یتیم خانهٔ کونتسلر در ۱۹۲۴ و ۱۹۲۵ میلادی بافته و در پایان ۱۹۲۵ میلادی، به دست خود کونتسلر به آمریکا فرستاده شد تا به جان کالوین کولیج، سی امین رئیس جمهور آمریکا، اهدا شود.

با فرارسیدن ماه اوت انتقال ارمنیانی که از مدت‌ها پیش در گوشه و کنار شهر زندانی بودند آغاز شد.انتقال به کجا؟ به یقین به سوی مرگ.

«در روز ۱۹ اوت یک مأمور پلیس در جریان یک مأموریت بازجوئی به قتل می‌رسد، مأمورین آن را بهانه کرده و جریان را به والی دیاربکر گزارش می‌دهند. او نیز بدون معطلی دستور قتل‌عام کلیه ارمنیان شهر را صادر می‌کند. با فرارسیدن شب بیش از صد ارمنی جان خود را از دست دادند. روز بعد مأموران صد ارمنی دیگر را در نقطه‌ای واقع در شمال اورفا گردن زدند؛ و روز بعد نیز چهارصد ارمنی کشته شدند. تقریباً هر کسی که می‌توانست فرار کند از شهر خارج شد. اما نتوانستند خارج از شهر جان سالم بدر ببرند.»[10]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Turkish Atrocities: Statements of American Missionaries on the Destruction of Christian ... - Page 109
  2. The Treatment of Armenians in the Ottoman Empire, 1915-1916: Documents Presented to Viscount ... - Page 538 by Arnold Joseph Toynbee
  3. کتاب:سرزمین خون و اشک
  4. America and the Armenian Genocide of 1915 - Page 66 by Jay Murray Winter
  5. Gazzar, Brenda (23 October 2014). "Local Armenians Proud 'Orphan Rug' will be displayed at White House Visitor Center". Los Angeles Daily News.
  6. Doyle, Michael (18 November 2014). "Armenian Orphan Rug, symbol of tragic past, is briefly on view". McClatchy Washington Bureau.
  7. Simon, Richard (30 April 2014). "Armenian Orphan Rug, steeped in controversy, may go on display". Los Angeles Times.
  8. Kennicott, Philip (21 October 2013). "Armenian Orphan Rug Remains in White House Storage, As Unseen As Genocide is Neglected". The Washington Post.
  9. Vartabedian, Tom (21 July 2010). "Armenian Orphan Rug Lives up to Its Name". Armenian Weekly.
  10. Armenian Cultural Foundation to celebrate the legacy of Swiss humanitarian Jakob Künzler". Armenian Reporter. November 24, 2007

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یاکوپ کونتسلر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.